Schitterende prestatie van Torhoutenaar Tristan Gevaert. De 20-jarige talentrijke atleet van Houtland AC is vorige zondag in Hulshout in de provincie Antwerpen tweede geworden in het BK veldloop voor beloften (U23). Dankzij die zilveren medaille heeft hij zich geplaatst voor het EK veldloop op zondag 8 december in de Turkse kuststad Antalya. De eerste vier mogen voor België aan het EK deelnemen.
Tristan is de jongste zoon van Peter Gevaert (53) en Roos Andries (52) uit de Warandestraat, pal aan het kruispunt met de Hogestraat. Hij heeft een oudere broer Egon (22). Tristan volgt aan de KU Leuven de richting bio-ingenieurswetenschappen. Hij is met zijn derde jaar bezig en zit op kot in de genoemde studentenstad.
Graag een vlot parcours
Vorig jaar kon Tristan zich ook al bij de juniores plaatsen voor het EK, dat in december 2023 in Brussel gelopen werd. Hij dwong die selectie toen nipt af met een zesde plaats in het BK, dat eveneens in Hulshout plaatshad.
“Dit jaar lag het parcours er veel minder modderig bij dan vorig jaar”, zegt hij. “Dat speelde in mijn voordeel, want ik hou van een snelle omloop. Wat geenszins wil zeggen dat ik niet tegen een spatje modder kan (lacht). Maar een vlot beloopbare ondergrond is toch meer mijn ding.”
“Ik wist dat er dit jaar bij de beloften maar vier atleten voor het EK geselecteerd werden in plaats van zes en dus moest ik in de top vier zien te eindigen. Ik had er goede hoop op dat het me zou lukken en dat is ook gebeurd. Alleen al de vierdaagse reis naar Turkije is aantrekkelijk. Het zal er een heel stuk warmer zijn dan momenteel in ons eigen land. Plus: zo zie ik een stukje van de wereld.”
Vertrouwen in de trainer
“Wat ik van het Europees kampioenschap verwacht? Dat valt oprecht moeilijk in te schatten. Ik weet totaal niet hoe sterk de tegenstand zal zijn. Ik kijk sowieso naar het EK uit. Om ervaring op te doen en te zien hoe ver ik op internationaal niveau sta. Ik hoop natuurlijk op een sterke prestatie. Ik zal mijn uiterste best doen.”
Tristan wordt bij Houtland AC getraind door stadsgenoot Andy Inghelbrecht, die zich over de volwassen afstandslopers van de atletiekclub ontfermt. “Ik ben zeer te spreken over de aanpak door Andy. Hij doet mega veel voor ons. Ik heb alle vertrouwen in hem. Als ik met vragen zit of als er eens iets minder goed gaat, staat hij steevast paraat om te helpen. Nu ik in Leuven studeer, zie ik hem vooral in de weekends, maar tijdens de week bellen we vaak.”
“Ik denk dat ik nog progressie kan maken, maar ik wil niets forceren”
“Ik loop bij wijze van training 100 tot 120 kilometer per week. Plus daarnaast nog een keer krachttraining en tweemaal stabiliteit. Dat is intensief in combinatie met mijn studies, dus rest er geen tijd meer voor andere hobby’s. Dat vind ik niet erg, want hardlopen is echt wel mijn dada. Ik zie er niet tegenop om te trainen. Ik loop bijzonder graag. Aan de Leuvense universiteit hebben we prima infrastructuur voor de trainingen, ook overdekt. Plus: ik heb er heel wat loopvrienden. Onder andere Timon Inghelbrecht, de zoon van mijn trainer. Dan gaan we met een groepje op pad, wat het nog zo aangenaam maakt.”
Of al dat lopen niet tot blessures leidt? Tristan: “Ik ondervind wel eens kleine ongemakken, zoals een ontsteking, maar gelukkig heb ik nog geen last gehad van grote blessures. Ik probeer mezelf zo goed mogelijk te verzorgen.”
Graag de weg van de geleidelijkheid
Tristan loopt zowel in het veld als op de atletiekbaan. “Ik ben niet zo sterk gebouwd en van nature dus eerder een pisteloper”, zegt hij. “Maar aangezien het EK op de baan voor de U23 maar om de twee jaar plaatsheeft, was er de voorbije zomer geen kampioenschap om naartoe te leven. Ik heb ervan geprofiteerd om me even op een kortere afstand toe te leggen en de 1.500 meter te lopen. Dat is me niet bevallen. De lange afstanden liggen me beter. Ik loop liever de 5.000 meter en zal ook de 10.000 meter proberen.”
“Hoe hoog ik met mijn atletiekcarrière wil eindigen? Zo hoog mogelijk natuurlijk. Ik denk dat ik nog progressie kan maken, maar ik wil niets forceren. Ik kies voor de weg van de geleidelijkheid.”
Niet veel extra trainen voor EK
“Nog veel extra trainen voor het EK op 8 december in Turkije ben ik niet van plan. Ik voel me goed zoals het nu loopt en hou me aan mijn schema’s. Ik vind het een eer om België in Antalya te mogen vertegenwoordigen. Ik hoop op een niet te zwaar parcours, want zoals ik al zei, ligt een modderbrij me minder. Ook hoop ik op een goede dag, maar zoiets kun je natuurlijk niet voorspellen. Er zijn tal van dingen die het verschil kunnen maken. We zien wel.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
