‘Den Hermes’ is al jaren een bekende sportclub in Oostende. In elke familie is er wel iemand die ooit in de geel-groene clubkleuren heeft rondgelopen. Een 200-tal jonge en iets oudere clubleden en sympathisanten schoven aan tijdens de walking dinner die plaatsvond in de Coretec Dôme. 75 jaar Hermes Atletiek, dat moest gevierd worden.
Wie kent het Jozef Verhellestadion niet? Je vindt het net naast de McDonalds langs de drukke Torhoutsesteenweg. Marc Goethals, sportarts op rust en al 34 jaar voorzitter van Hermes steekt van wal: “Het was priester-leraar aan het Onze-Lieve-Vrouwecollege Jozef Verhelle die vond dat de jeugd tijdens de naweeën van de Tweede Wereldoorlog moest worden geënthousiasmeerd. En hoe kon dat beter dan de jongeren te laten sporten? Na een ontmoeting met Robert Braet, de toenmalige doelman van Cercle Brugge en van de nationale ploeg, besliste hij om een sportvereniging op te richten: hij wou in de intellectuele broeikast die de school was, een sportieve wind doen waaien. Met de financiële steun van dokter Merlevede werden een clubhuis en een stadion uit de polderklei gekneed: Hermes was geboren. Een omnisportclub met een atletiek-, basketbal-, tennis- en voetbalafdeling. Later kwam daar nog volleybal bij.”
Eén familie
“Hermessers waren duizendpoten. De atleten trainden op zondag een uurtje vroeger om te kunnen supporteren voor de dames die in het volleybal hun (inter)nationale reputatie verdedigden in het sportcentrum aan de Koninginnelaan. Voetbalclubs spoorden talent op in de ‘Hermesvijver’. Tegenwoordig is een samenhang tussen verschillende sportdisciplines niet langer haalbaar. Iedereen ging zijn eigen weg, maar toch bleef de Hermes één familie.”
“Ik beschouw atletiek als de moeder van alle sporten” – Bart Plasschaert, schepen van Sport
“De resultaten bleven niet uit. Op 5 augustus 1950 werd een Hermesploeg Belgisch kampioen atletiek op de 4 x 60 meter bij de Cadetten. In 1955 werden we Belgisch kampioen op de 4×100 m. Tussen 1979 en 1997 draaide Hermes mee in de hoogste afdeling. In 1956 richtten André Storme en Jerôme Devriendt AV Jabbeke op, dat zich aansloot bij Hermes Oostende. Ze wisten Marcel van Massenhove te strikken en de continuïteit was verzekerd. Jabbeke leverde vooral heel wat afstandslopers af. In 1969 vertegenwoordigde Jabbekenaar Franky Sanders Hermes op de Landencross in Glasgow.”
Vrouwelijke atleten
“In 1958 kwam er een damesafdeling bij. Vanaf 1977 bleven zij 14 jaar lang in eerste nationale. Het leverde hen een ticket op voor de finale van de Europabeker voor Landskampioenen. Ze slaagden er in acht gouden medailles en twee Belgische records mee naar huis te nemen. Diverse atleten van onze club verdedigden onze nationale kleuren op Olympische Spelen, Europese en wereldkampioenschappen. Wie supporterde onlangs niet voor Helena Ponette op het WK in Boedapest met de formidabele finale van de 4×400 meter, waar ze samen met de Belgian Cheetahs op een prachtige vijfde plaats eindigde?”
“Hermes bewees ook dat het kon organiseren op internationaal niveau met de Wellingtonaflossingen. Het startschot werd gegeven op paasmaandag 22 april 1957 met toppers als Roelants, Puttemans, Ivo Vandamme… Tot de komst van de Memorial Ivo Vandamme waren de Wellingtonaflossingen het grootste atletiekevenement in België. Wij verzorgden tevens het Belgisch kampioenschap veldlopen.”
Trainers gezocht
“Trainers en medewerkers vinden is een stuk minder evident als vroeger. Maar de mensen die jaar in jaar uit de clubwerking dragen, zijn we oneindig dankbaar. We zijn het stadsbestuur en onze sponsors ook enorm erkentelijk: onlangs werd onze kunststofpiste vernieuwd en werd onze indooraccommodatie een feit.”
Onder de genodigden treffen we naast de burgemeester ook schepen van Sport Bart Plasschaert (CD&V) aan. Hij formuleert het als volgt: “Ik beschouw atletiek als de moeder van alle sporten. Om een basisconditie te krijgen zou elke sporter een aantal jaar aan atletiek moeten doen.” (CW)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
