Skeelervedette Sandrine Tas zet alles op Winterspelen in China: “Ik doe er alles aan om mijn droom waar te maken”

Na twintig jaar rolschaatsen en skeeleren ligt de trofeeënkast van Sandrine Tas (26), lid van Zwaantjes Rollerclub, vol met trofeeën, gouden, zilveren en bronzen medailles van EK’s, WK’s en World Games. Het ‘goudzwaantje’ van Zandvoorde, met een diploma van bio-ingenieur op zak, behoort tot de absolute wereldtop.

Tot frustratie van velen is skeeleren, een attractieve en mondiale sport, nog geen olympische sportdiscipline. Sinds 2018 waagt Sandrine haar kans op het ijs. Ze heeft al records gebroken en droomt van deelname aan de Olympische Winterspelen, februari 2022 in Beijing, China. “Met veel pijn in het hart heb ik besloten om niet deel te nemen aan het WK skeeleren dit jaar. Een WK in Colombia is iets waarvan ik al jaren droomde, maar de timing met de Olympische Winterspelen in februari, komt me heel slecht uit. Ik heb in 2018 de overstap gemaakt naar het ijs om mijn olympische droom waar te maken. Ik wil er nu, op het toppunt van mijn carrière, alles aan doen om die te realiseren”, klinkt het.

Andere techniek

“Fysiek is de gelijkenis tussen skeeleren en ijsschaatsen redelijk groot. Je gebruikt grotendeels dezelfde spieren. Technisch is het een heel ander verhaal. De timing van de afzet op het rechte stuk van de piste is anders bij het schaatsen en je moet je bovenlichaam ook wat meer boven je standbeen brengen. Ook in de bochten liggen er andere accenten. Het lijken details, toch zijn ze enorm belangrijk om goed te presteren op het ijs. Voor het publiek lijken de sporten heel erg goed op elkaar, maar deze kleine details maken wel een wereld van verschil”, gaat Sandrine verder.

Ik ben pas op latere leeftijd beginnen schaatsen en dat is een groot nadeel

“Ik ben pas op latere leeftijd beginnen schaatsen en dat is een groot nadeel. Als kind leer je veel makkelijker een nieuwe beweging aan. Hoe jonger je begint, hoe beter! Ik moet vele ijs-uren inhalen en mijn lichaam her-programmeren van de skeelerbeweging naar de schaatsbeweging. Als ik moe word, heb ik nu nog vaak de neiging om te hervallen in de skeelertechniek. Uiteraard zijn er ook wel duidelijke voordelen die ik kon meenemen uit het skeeleren. Op de massastart, één van mijn beste disciplines op het ijs, kan ik mijn ervaring gebruiken om in een peloton te rijden en mijn juiste momenten te kiezen. Koersinzicht is belangrijk in beide sporten. In skeeleren telt alleen de zege. Die zegedrang bracht altijd het beste met ongekende energie in mij naar boven. We zijn het gewend om te koersen tegen één of meerdere concurrenten. Als ik op een kruising iemand voor me zie schaatsen, bezorgt me dat altijd een kick. Op het ijs mag je niet te veel met je tegenstander bezig zijn. Schaatsen is en blijft meer een soort tijdrit, een gevecht met jezelf.”

“In het skeeleren had ik het grootste deel van mijn doelen bereikt. Met een nieuw, uitdagend doel voor ogen is de motivatie, op training en de wedstrijden, veel groter. De voorbije twee jaren voel ik me fysiek beter dan ooit te voren. Door het harde werken aan mijn schaatstechniek heb ik wel moeten inboeten aan skeelersouplesse. De combinatie van de twee sporten is moeilijk. Ik wilde eerst alles uit mijn skeelercarrière halen. Deelnemen aan Olympische Spelen was niet mogelijk, een olympische medaille bleef een droom. Op het ijs kan ik die droom wel waarmaken. Daarom heb ik pas laat die belangrijke keuze gemaakt voor het schaatsen. Wanneer ik iets doe, dan wil ik me daar 110 procent voor kunnen inzetten”, klinkt het.

Hopelijk nog progressie

“Ik zal op mijn allerbest moeten zijn om erin te slagen. Maar ik acht het zeker niet onmogelijk. Op basis van vorig seizoen denk ik dat ik kans maak op de massastart. Of het ook op individuele afstanden mogelijk is, daarvoor zal ik de eerste paar wedstrijden dit seizoen moeten afwachten. Ik hoop nog progressie te maken tegenover vorig schaatsseizoen, dat al succesvol was met enkele Belgische records. Ik doe er de komende weken en maanden alles aan om de selectie voor de Spelen 2022 af te dwingen. Als het niet lukt, zal ik ook nergens spijt van kunnen hebben”, aldus Sandrine.

Eind augustus vertrok ze opnieuw richting Heerenveen. “Daar woon ik bij een gastgezin. Normaal blijf ik daar voor de rest van het schaatsseizoen tot eind maart. Uiteraard kom ik wel voor enkele weekends en tijdens de feestdagen terug naar Zandvoorde om bij mijn familie te zijn. Wat skeeleren betreft, staat enkel nog de marathon van Berlijn van 25 september op mijn programma. Daarna zal ik me 100 procent focussen op het schaatsseizoen. Begin november wil ik goed presteren op de World Cups en, hopelijk, mijn selectie voor de Winterspelen in China veilig stellen.”

Mooi diploma

” Omdat ik binnenkort afstudeer als bio-ingenieur, sta ik soms wel eens stil over mijn toekomst na mijn sportcarrière. Op korte termijn word ik fulltime sporter, zeker tot het einde van het schaatsseizoen in maart. Daarna moet ik me beraden en nadenken over mijn toekomst. Ik heb een mooi diploma op zak en ik haal nog veel plezier uit het trainen en sporten. Het kan dus nog alle kanten op!

Hoeveel medailles pakt België straks op de Winterspelen? “Uiteraard verwacht ik dat Bart Swings, na zijn zilver in Pyeongchang er in Beijing, de ambitie koestert om mee te strijden voor de titel op de massastart. Hij behoort zeker tot de titelkandidaten, maar in onze sport is niets zeker. De afgelopen jaren heeft ook Mathias Vosté regelmatig mooie dingen laten zien. Op de perfecte dag kan ook hij ver komen en voor mooie ereplaatsen zorgen. Zelf een medaille ambiëren, is te hoog gegrepen, dat denk ik toch. Als ik me kan plaatsen, zal ik alleszins het beste van mezelf geven!”