Sandrine en Gilles lopen de marathon van Berlijn: “ALS-onderzoek steunen”

Gilles en Sandrine zijn moe, maar trots op hun prestatie. © ELD
Eddy Lippens
Eddy Lippens Medewerker KW

Op 29 september namen Sandrine Vancraeyenest en Gilles Honoré deel aan de marathon van Berlijn. “Daardoor misten we de uitvaart van Mieke, maar we voelden dat het tijd was om iets terug te geven aan Koen en Mieke.” Zo ontstond Miles voor Mieke. “Graag willen we onze kilometers (of miles) inzetten voor ALS-onderzoek.”

Drie jaar geleden verhuisden Sandrine Vancraeyenest (29) en Gilles Honoré (32) naar Kuurne. Naast een thuis, kreeg het loopkoppel er met Koen en Mieke fantastische buren bij. “Koen en Mieke sloten ons vanaf week één in hun hart. Bij wat glazen prosecco namen ze ons op een mooie avond als twee nieuwe telgen op in hun kroostrijk gezin. De klik was er meteen.”

“Een jaar later, Pinksteren. De buren komen op bezoek. Koen whatsappt: ‘Dag lieve buren, ik kom alleen. We zijn op de tjool met Miekes gezondheid. Ze blijft liever thuis’. Niet veel later (mei 2022), blijkt ‘op de tjool’ een hard verdict te zijn: ALS.

“Als we het moeilijk kregen, gingen onze gedachten naar Mieke”

“Sindsdien zijn wij bevoorrechte getuigen. Niet van droefenis, maar van optimisme. Van positiviteit. Van pure liefde. Van Koen voor Mieke en andersom”, klinkt het bij het koppel. Er komt een lift in huis. Een trip naar Pompei, want Mieke was lerares Latijn op rust. Er kwam een huiskamerconcert. Omdat het eerste zo goed was meegevallen kwam er een tweede. Het concept was snel gekend: geen cadeaus. Een gift voor de ALS-liga mag.

5 september 2024. De bel gaat. Sandrine doet open en ziet Koen, die een kaartje bijheeft. “Koen en Mieke 65 jaar en met pensioen.” Een uitnodiging voor een heus tuinconcert. Een week later. “We gaan het concert uitstellen. Mieke ligt in het ziekenhuis. Onze eerste zorg is om haar weer veilig thuis te krijgen.” Op 18 september overleed Mieke, omringd door haar geliefden.

Een moeilijke race

“Voor ons was dit het teken om iets terug te doen. We wilden symbolisch lopen voor Mieke. Omdat onze marathon in Berlijn gepland stond konden we niet aanwezig zijn op de begrafenis. Het klinkt misschien raar, maar zo heeft ons lopen een doel. Zo voelen wij het echt. Het resultaat was van ondergeschikt belang, toch kwamen we met ambities aan de start. Mijn persoonlijk record staat op 2 u. 29’27. Dat van Sandrine op 3 u. 09”, aldus Gilles.

Sandrine gaat verder: “Ik kende vanaf de start een moeilijke race. Door de enorme drukte geraakte ik zelfs niet in mijn startvak. Tijdens de eerste 10 km was er heel veel gedrum en dat kostte me heel veel krachten en energie. Maar al bij al liep het goed tot halfweg. Vanaf km 27 kreeg ik het echt moeilijk. Toch te veel energie verloren in de eerste helft? Allicht. Toen kwam ook wat onzekerheid opspelen. Ik moest mijn tempo laten zakken, maar bleef strijden. Dat heeft Mieke ook gedaan, dacht ik telkens. Ik finishte uiteindelijk in 3 u. 22’13”. Wel nog steeds mijn tweede beste tijd, gelopen in Valencia 2022. Toen de Brandenburger Tor in zicht kwam, bleven de tranen niet weg. Toen kon ik opnieuw toch nog even genieten. Zeker toen ik in de laatste 400 meter Gilles zag die me nog kon toeroepen.”

“Na de eerste ontgoocheling kwam er al snel trots in de plaats. Wie had dat gedacht toen ik zo op de sukkel was met blessures en een jaar uit competitie bleef,” besluit Sandrine. “Voor mij verliep alles wel zoals gepland”, gaat Gilles verder.

Zesde Belg

“Ook ik schrok wel van de drukte in het startvak, maar ik heb er geen last van gehad omdat ik meer vooraan loop. Ik kon me vrij snel nestelen in een mooie groep die gepacet werd voor een Britse dame voor een tijd van 2 u. 27. Ambitieus met mijn PR van 2 u. 29’27”, maar ik wou het erop wagen. Halfweg kwamen we precies door in 1 u. 13’30” en ik voelde me nog heel goed. Pas tegen km 36 begon het zwaarder te voelen, en besloot ik de Britse te laten gaan, die versnelde om haar ereplaats te verzekeren. Ik bleef mijn eigen tempo aanhouden en versnelde zelf ook nog wat. Met een snellere tweede helft (1 u. 12’42”) als gevolg en een droomtijd van 2 u. 26’13” aan de meet. Daarmee werd ik zesde Belg en 154ste op ruim 58.000 deelnemers.

“Ik heb heel vaak aan Mieke gedacht. Vooral toen ik het moeilijk kreeg, hield ik me voor dat mijn pijn niets voorstelde. Het voelde soms alsof ze me extra kracht gaf. De marathon zit er op, maar onze actie gaat door. Wie een bijdrage wil schenken kan dit via de site www.milesvoormieke.com of op rekeningnr. BE34 9733 8755 9490 met de vermelding van je naam en ‘Miles voor Mieke’. Alles gaat integraal naar onderzoek voor ALS. Heb je nog vragen? Mail dan naar info@milesvoormieke.com.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier