Pamphiel Pareyn uit Diksmuide is vijfde Belg ooit onder 8 uur op Ironman: “Ik ben klaar voor de absolute wereldtop”

foto Robrecht Paesen
Sam Bracke
Sam Bracke Medewerker KW

Op zijn tweede Ironman, die van eind november in Cozumel in Mexico, finishte Pamphiel Pareyn in een fenomenale 7u.53’38”. De 30-jarige Diksmuideling, die met zijn gezin in Waregem woont, is daarmee de vijfde Belg ooit die onder de 8 uur duikt op de Ironman.

Na de 16de plaats op de Ironman van Lanzarote eerder dit jaar, bevestigde Pamphiel Pareyn met een achtste plaats in het Mexicaanse Cozumel. Hij is daarmee de vijfde Belg ooit die onder de 8 uur duikt en komt daarmee in het lijstje met Frederik Van Lierde, Marino Vanhoenacker, Luc Van Lierde en Bart Aernouts. Indrukwekkend.

“Mijn doel was om rond de 8u.20’ te finishen, maar door de sterke stroming kon ik het zwemnummer extra snel afwerken. Ook in het fietsen ging het heel hard. Ik kon 180 kilometer meefietsen met de eerste groep.”

Pamphiel verwachtte een terugval tijdens het loopnummer, maar hield goed stand. “Ik kwam door in 4u.10’ voor ik aan het lopen begon, terwijl ik op 4u.25’ had gemikt. De marathon haspelde ik in 2u.57’ af, 6 minuten sneller dan eerder dit jaar in Lanzarote. Ik weet wel dat ik naar die 2u.50’ moet kunnen, maar ik had tijdens het fietsen al veel krachten verbruikt. Door het snelle zwemnummer wil ik die 8 uur wel wat relativeren, maar dat neemt niet weg dat ik supertevreden ben.”

Prof

Met zijn achtste plaats stond Pamphiel tussen de profs. “De top 15 waren allemaal profatleten, terwijl ik nog 20 uur per week werk. Omdat het mijn bedoeling is om op termijn prof te worden, maakte ik de beslissing om dit jaar al bij de profs te racen. Ik sprak met een aantal van de andere deelnemers in Mexico en zij zijn allemaal al een aantal jaar prof. Ze konden niet geloven dat ik nog werk en dat dit nog maar mijn tweede volledige Ironman was”, vertelt hij. “Deze prestatie heeft veel deuren voor me geopend.”

“Ik heb bewezen dat ik met de echte internationale top mee kan doen. Dat is nog niet de absolute wereldtop, maar dat kan nog komen. Omdat ik nog 20 uur werk, weet ik dat ik nog progressiemarge heb. Deze prestatie is de bevestiging die ik nodig had om te weten dat ik klaar ben voor de absolute top. Stiekem hoop ik volgend jaar nog beter te doen.”

Groeimarge

Ook omdat hij nog maar 30 is, wat voor een triatleet relatief jong is, heeft Pamphiel nog veel groeimarge. “Zeker in het Ironman-circuit ben ik nog altijd een van de jongste atleten. Ik moet nog iets meer body kweken voor tijdens het fietsen, om zo nog wat meer reserves over te houden voor het loopnummer. Het ultieme doel is om ooit op een internationale Ironman op het podium te staan. Ook als prof naar Hawaï kunnen, is een absolute droom.” Met onder meer overwinningen op de kwarttriatlon in Lommel, op de halve Ironlakes triatlon, op het Long Course Weekend in Nieuwpoort en een derde plaats op het BK halve triatlon heeft Pamphiel er een heel succesvol seizoen opzitten.

“In augustus, twee dagen voor het BK halve triatlon in Menen, ben ik papa geworden. De voorbije weken en maanden waren een opeenvolging van wedstrijden, waardoor ik nu pas volop kan genieten van het vaderschap en tijd kan maken voor mijn gezin. Wekenlang moest ik telkens vroeg opstaan en lag ik pas laat in bed, terwijl we nu eens rustig samen kunnen opstaan en ontbijten. Dat zijn momenten om te koesteren.”

“Ik besef dat mijn vriendin Frauke er heel vaak alleen voor staat, dus is het mooi om dan iets terug te kunnen doen met zo’n prestatie. We hebben ook wel het geluk dat dochtertje Marilou al doorslaapt. Frauke heeft ook gevoetbald bij Club Brugge en Zulte Waregem en ze deed drie jaar aan triatlon, dus ze is sportminded en weet hoe ze me moet motiveren. De prestatie in Mexico was de kers op de taart. Achter elke goede atleet staat er een nog sterkere vrouw.” De 30-jarige Diksmuideling veranderde in januari van trainer.

“Ik train nu met Wauter Derycke, die drie olympiades meemaakte als zwemcoach, maar nu al een paar jaar triatlontrainer is. Ik ken hem nog van vroeger en tijdens de lockdown zijn we weer in contact gekomen. Samen met nog een aantal beloftevolle atleten uit de streek zijn we van 15 uur training per week naar weken van 20-22-24 uur gegaan. Onze schema’s zijn gebaseerd op de pure West-Vlaamse mentaliteit: hard werken. Consistent de grens van het maximale volume opzoeken, ligt aan de basis van dit succes. De goede verstandhouding met de coach en de trainingsmakkers, verzacht op moeilijke momenten ook de pijn.”

“Ook mijn werkgever, Veldeman is heel meegaand. De broers Veldeman ademen zelf ook triatlon en zijn ook mijn grootste sponsor. Zonder hen zou dit allemaal niet mogelijk zijn geweest. Zij weten perfect hoe deze prestatie ingeschat moet worden en ik verwacht dat we ook de komende jaren samen naar de top zullen kunnen gaan. Of dat volgend jaar al zal zijn of binnen twee jaar, valt nog af te wachten. Het is een succesverhaal en we willen op dat elan verdergaan.”

Pamphiel stippelde samen met zijn trainer ook het plan voor volgend seizoen al in grote lijnen uit. “Volgend jaar staan er twee of drie Ironmans op het programma. Daar wil ik nog iets dichter aansluiting vinden bij de absolute wereldtop. Daarnaast zal ik ook een doel maken van het BK halve triatlon. Na twee derde plaatsen hoop ik die Belgische trui komend jaar te veroveren. Daarnaast wil ik vooral de groeicurve verderzetten, om dan binnen twee jaar écht top te zijn.”

(SM)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier