Leuvenaar Simon D’Hoore pakt medailles voor AV Molenland

© Simon D'Hoore, hier op kop, voelt zich zeer aanvaard bij AVMO. (Foto GD)
Redactie KW

Simon D’Hoore (23) is een beetje een vreemde eend in de bijt bij AV Molenland. Hij is geboren en getogen in Leuven en maakte twee jaar geleden de overstap van Daring Club Leuven naar de Tieltse atletiekclub. Op het Vlaams kampioenschap in Deinze behaalde hij in de oranje-blauwe kleuren brons op de 5.000 meter.

“Ik wist dat ik in goeie vorm verkeerde, maar er was in die wedstrijd maar één grote favoriet: Ward Van der Kelen. Daarachter was veel mogelijk. Ik liep tactisch een heel goeie wedstrijd en had ergens wel wat geluk dat een atleet wat tempo maakte in de aanvangskilometers. Een extreem trage wedstrijd ligt mij namelijk wat minder. Ik schoof goed mee en op 200 meter van de finish liep ik in tweede positie na Ward Van der Kelen.”

“Uiteindelijk werd ik nog voorbijgelopen door Bart Verschoren, maar ik was heel tevreden met de bronzen medaille. Natuurlijk is een Vlaams kampioenschap niet van het niveau van een Belgisch kampioenschap, maar toch hecht ik wel wat waarde aan deze semi-nationale medaille. Eerder dit seizoen behaalde ik trouwens ook nog zilver op het provinciaal kampioenschap 1.500 meter.”

Diepvriespizza’s à volonté

Een kleine vier jaar geleden was ik op zoek naar een andere trainer. Ik trainde in Leuven en op een dag stelde Jan Petralia tijdens een losloopje langs het Leuvense Dijlepad voor om mij te gaan trainen. Hij had al een atleet, de intussen marathonlopende anesthesist Jannes Cottyn, en na een eerste avond samen, diepvriespizza’s à volonté en trainingsschema’s bespreken op het rommelige kot van Jan, was ik verkocht.”

“De combinatie van humor, geslaagde Woestijnvisquotes van Jannes en de poging om hard te lopen houdt de Squadra Petralia”

Ik had niet alleen een nieuwe trainer maar met Jan en Jannes kreeg ik er ook twee vrienden voor het leven bij. De Squadra Petralia was geboren en de combinatie van humor, geslaagde Woestijnvisquotes van Jannes en de poging om hard te lopen houdt ons samen. Bovendien is Jan natuurlijk ook nog eens een toptrainer. Aan het begin van vorig seizoen stapten Jannes en ikzelf dan ook logischerwijs over naar AV Molenland, want bij onze respectievelijke clubs deden we nog maar weinig.”

“Ik leer de club nog altijd meer en meer kennen. Ik ben bijAVMO hartelijk en gastvrij ontvangen, waarvoor ik ontzettend dankbaar ben. Ik heb ook echt het gevoel dat de club de moeite doet om de prestaties van de atleten in de verf te zetten. Ik ben van bij het begin goed aanvaard en ondertussen begrijp ik ook zowat alles wat gezegd wordt in het West-Vlaams.”

“Ik begrijp al zowat alles in het West-Vlaams”

Alhoewel ik in Leuven geboren ben en er ook ben opgegroeid, heb ik een link met West-Vlaanderen. Mijn vader is geboren in Brugge en die kant van de familie is ook afkomstig uit die streek. En dan zijn er ook nog de Houtland-atleten Ward en Raf D’Hoore, die ik heb leren kennen aan het begin van mijn studies in Leuven. We hebben het eens opgezocht en we zijn verre familie van elkaar. Ward en ik zijn trouwens ook huisgenoten in Leuven nu.”

Strijd tegen jezelf

“Atletiek is heel belangrijk voor me. In de eerste plaats omdat een groot deel van mijn vrienden uit het wereldje komt en in de tweede plaats omdat ik hou van de competitie en de strijd tegen jezelf. Ik heb dan ook heel diverse ambities. Het halen van een medaille op een groter kampioenschap was daar tot voor kort een van, maar ik scherp ook heel graag mijn eigen records aan. Het gevoel dat je krijgt na het verbeteren van persoonlijk record is en blijft onbeschrijflijk.”

(GD)