Ingelmunster heeft met Stefaan De Clercq nu ook een Ironman: “Ik wou er vooral van genieten”

Een gezinsfoto van Stefaan, Tjorven, Arwen en Thor in Hawaï. © FODI
Patrick Depypere
Patrick Depypere Medewerker KW

Ingelmunster telt nu ook een Ironman, met name Stefaan De Clercq. Hij nam deel aan veertien Ironmans, waaronder het wereldkampioenschap in Hawaï. Hij bereikte de eindmeet na net geen twaalf uren zwemmen, fietsen en lopen.

Stefaan (48) is psycholoog en werkzaam als directeur bij de gemeente Ingelmunster. Hij is getrouwd met Tjorven Himpe en de papa van Arwen (14) en Thor (12). Hij was al altijd sportief, maar sinds eind 2003 is hij al aangesloten bij de Izegemse Triatlonclub. Begin januari 2024 begon Stefaan te trainen onder begeleiding van coach Frederik Van Lierde, die in 2013 wereldkampioen Ironman werd in Hawai. Hij bouwde dat geleidelijk op tot weken van maximum 18 uren trainen.

“De voorbereiding verliep goed, maar een wedstrijd eind oktober was toch niet evident. In het verleden nam ik meestal aan een wedstrijd in juni of juli deel, gevolgd door vakantie en rustperiode”, vertelt Stefaan. “Nu moest ik trainen tot oktober, wat bij momenten heel zwaar was. Vooral vanaf september, want na de vakantie werd het weer drukker op het werk, de school begon, hobby’s van de kinderen…”

130 kg bagage

Stefaan was alert en luisterde naar signalen van zijn lichaam. “Een zware blessure zou zeker de laatste twee maanden roet in het eten hebben gegooid. Mijn zwakste punten zijn mijn rug en nek, voor de rest ben ik altijd gespaard gebleven van blessures. Voor ons gezin was het een hele voorbereiding”, vervolgt de Ingelmunsternaar. “We zijn met 130 kg bagage richting Hawaï getrokken. We waren tien dagen in Hawaï en naast het triatlongebeuren hebben we gesnorkeld, trips gedaan naar de Mauna Kea (actieve vulkaan), de sterrenhemel bewonderd…”

“Na de Ironman keerden we terug via New York, waar we in drie dagen de ‘city that never sleeps’ hebben verkend. De jetlag was wel niet van de poes: Hawaï heeft 12 uur tijdsverschil met België, New York 6 uur. Dat was toch even aanpassen.”

“Genoten tussen het volk en de supporters”

Eens in Hawaï deed Stefaan niet veel meer qua voorbereiding. “Omdat ik daar niet veel meer moest trainen hebben we samen vooral veel activiteiten en uitstapjes kunnen doen. Het was heel speciaal om aan die wedstrijd te mogen deelnemen”, bekent Stefaan.

“Het wereldkampioenschap op Hawaï is een wedstrijd waar iedereen toch al wel eens iets van hoorde. Er is altijd wel wat spanning, de gezonde stress, maar eens ik begon te zwemmen in de Stille Oceaan viel alles van mij af. Een anekdote tijdens het zwemmen: er was een tijgerhaai van 5 meter lang gesignaleerd dichtbij de zwemmers, tussen de kust en waar wij aan het zwemmen waren. Dit alles werd ons echter pas na de wedstrijd op de Facebookgroep gemeld.”

“Waar wij aan het zwemmen waren, was er een tijgerhaai van vijf meter gesignaleerd”

“Toen ik eindelijk de finish bereikte, was ik vooral heel opgelucht en gelukkig. Mijn gezin stond me op te wachten en dat was toch heel speciaal. Deelnemen in Hawaï was een project van vele jaren voorbereiding en ik ben heel tevreden dat ik dit tot een goed einde kon brengen. Ik heb dan ook enorm genoten van die laatste kilometer op Ali’i Drive, tussen het volk en de supporters.”

“Ik trok naar Hawaï voor de ervaring. Ik wou absoluut finishen en er maximaal van genieten. We zijn soms veel te veel gefocust op tijden of klassement, voor mij was dit nu grotendeels bijzaak. Ik wou absoluut een opgave vermijden en heb alles verstandig en rustig aangepakt, niettegenstaande je niet altijd alles in de hand hebt (bv. blessures, ziekte, materiaalpech). Door mijn nekproblemen was ik niet in topvorm, maar uiteindelijk beleefde ik een fantastische dag, en dat is voor mij het enige dat telt.”

Zijn gezin moest hem vaak missen. Zorgt Stefaan voor een cadeautje? “De mooiste bedanking voor hen, maar ook voor mij, is dat we dit samen hebben beleefd, dat ze erbij konden zijn. Ook voor Tjorven, Arwen en Thor zal dit een reis zijn die hen altijd zal bijblijven. Ik ben hen heel erg dankbaar dat ik dit mocht en kon doen. In de toekomst zal ik opnieuw meer tijd hebben voor gezinsactiviteiten. Ik wil trouwens iedereen bedanken die mij op eender welke manier ondersteund heeft in dit hele project. Alleen zou dit immers nooit mogelijk zijn geweest.”

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier