Bruggeling Philip Milanov ontving vrijdag in Sint-Truiden voor de tweede keer de ‘Gouden Spike’. De 26-jarige discuswerper won deze verkiezing van beste Belgische atleet van het jaar een eerste keer in 2015 en werd vorig jaar tweede.
De ‘Gouden Spike’ is geen onderscheiding waarvan er 13 in een dozijn gaan. Zo haalde Nafi Thiam, die enkele weken eerder verkozen werd tot beste atlete van de wereld, het bij de vrouwen. Slechts vier West-Vlamingen prijken op het palmares. Hoogspringer Marc Borra kreeg de trofee in 1985, snelwandelaar Godfried Dejonckheere in 1991 en afstandsloopster Veerle Dejaeghere in 2000.
Zesde van de wereld
Philip Milanov had zich in tegenstelling tot 2015 deze keer de Gouden Spike niet durven toevertrouwen. Toen was hij vicewereldkampioen, nu werd het WK een flop. “Ik dacht veeleer aan de polsstokspringers Ben Broeders en Arnaud Art. Ben werd Europees beloftekampioen, maar kon zich niet kwalificeren voor het WK. Arnaud Art bracht het nationaal record op 5m71. Hij haalde tevens de WK-finale”, licht Philip zelf toe. “Ik strandde bij deze titelstrijd in de kwalificaties. Ik beleefde net toen mijn slechte dag en zette met 63m16 slechts mijn 15de jaarprestatie neer. Ik vond deze Gouden Spike dan ook een beloning van mijn hele seizoen. Zo sloot ik als zesde van de wereld af met 67m05. Mijn nationaal record bleef met amper 21 centimeter overeind. Daarnaast won ik de Diamond League in Shanghai en werd ik derde in die van Londen en Oslo. Ik haalde zo probleemloos de finale van de Diamond League in Brussel. Ik vond het ook een erkenning voor het discuswerpen op zich.”
“Op 20 december vertrek ik op stage naar Florida, met de studieboeken mee”
Discuswerpen kan indoor niet, maar Philip zit in de winter niet stil. “Ik vertrek op 20 december op stage naar de IMG Academy in Bradenton in de Amerikaanse staat Florida en keer op 9 januari terug. De studieboeken gaan mee, want op 20 januari beginnen in Kortrijk de examens digital arts and entertainment. Ik wil deze winter mijn indoortitel in het kogelstoten verlengen. Vooraf pik ik nog een meeting mee. Kogelstoten is niet mijn specialiteit, want de automatismen van het discuswerpen spelen mij te vaak parten. Toch ambieer ik een persoonlijk record. Dat bedraagt indoor 17m91, slechts twee Belgen deden ooit beter. Ik kan nog verder, deze winter haalde ik bij oefenworpen zonder forceren ruim 17m50 en mijn outdoorrecord bracht ik afgelopen zomer op 18m33. Maar zoals gezegd: het discuswerpen blijft het belangrijkste. Mijn aandacht gaat in 2018 uit naar het EK in Berlijn. Beter doen dan vorig jaar in Amsterdam wordt moeilijk. Ik haalde toen EK-zilver. Het discuswerpen bleef ondanks enkele sterke Amerikanen vooral een Europese specialiteit. Ik hoop in eerste instantie de finale met de beste twaalf te halen.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier