Exact een jaar geleden beleefde Kenneth Vandendriessche (31) de dag van zijn leven toen hij de prestigieuze Ironman van Lanzarote op zijn palmares wist te schrijven. Dit weekend is de atypische triatleet uit Izegem terug op zijn favoriete eiland. Ex-wereldtoppers Frederik en Luc Van Lierde vergelijken hun provinciegenoot met de ideale triatleet. “Alleen bestaat die niet”, klinkt het in koor.
Frederik Van Lierde: “Bestaat die wel? Neen, die bestaat niet. Degene die wint, heeft gelijk. In triatlon zijn er drie disciplines die met elkaar verbonden zijn. Hoe je wint, maakt niet uit. Je moet gewoon zorgen dat je aan de meet de eerste bent.”
Luc Van Lierde: “Wat is de definitie van een perfecte triatleet? Voor mij persoonlijk is dat iemand die op elk parcours kan winnen. Maar bestaat die? Neen. In de koers is dat ook zo. Vroeger had je Eddy Merckx, maar de dag van vandaag is zoiets niet meer mogelijk. Toen was de top nog niet zo breed als nu. Maar dat wil niet zeggen dat Mark Allen, die drie decennia geleden zes keer de Ironman van Hawaï won en een besttijd van 8u07’ liet optekenen, minder getalenteerd was dan Gustav Iden die vorig jaar won in 7u40’. Er zijn zoveel onderdelen van de triatlonsport geëvolueerd. Materiaal, loopkledij, loopschoenen, wetsuits, begeleiding… Zou Mark Allen nu zes keer Hawaï gewonnen hebben? Neen, dat niet. Maar hij zou wel meegespeeld hebben. Gustav Iden en Kristian Blummenfeld komen wel heel dicht in de buurt, moet ik toegeven. Maar dan moet ik er meteen ook aan toevoegen dat Lanzarote een heel speciale Ironman is waar nog heel wat andere factoren een rol spelen. Factoren die in het voordeel van Kenneth spelen.”
Frederik Van Lierde: “De perfecte zwemmer in een Ironman is iemand die helemaal mee voorin zit zonder een meter op kop te zwemmen. Je wordt niet meegezogen zoals op de fiets, maar je hebt toch een aanzienlijk voordeel.”
Luc Van Lierde: (knikt) “Zeker op Lanzarote, waar je een heel zwaar fietsparcours hebt, mag je in het zwemgedeelte geen onnodig krachtverlies lijden. Of het moet zijn dat je naast een topzwemmer ook een topfietser bent. Als dat niet zo is, zoek je best een groepje waarmee je kan fietsen. Als je een goeie loper bent, moet je al zeker de anderen het initiatief laten nemen. En als ze te snel rijden, moet je hen laten rijden.”
Frederik Van Lierde: “Zelf was ik zeker geen topzwemmer, maar ik kon me wel handhaven in de kopgroep. Het jaar dat ik op Hawaï won, had ik de vierde zwemtijd, de vierde fietstijd en de vierde looptijd. Je hoeft dus zeker niet de sterkste zwemmer te zijn. Voor Kenneth is dit zijn zwakste onderdeel. Hij is ook op een leeftijd gekomen dat hij geen grote stappen meer vooruit zal zetten. In het ideale scenario kan hij zich in het spoor van enkele net iets snellere zwemmers nestelen. Soms moet je geluk hebben. Maar Lanzarote is een wedstrijd waarin het man tegen man is. Een langere wedstrijd ook, wat het zwemgedeelte minder doorslaggevend maakt.”
Luc Van Lierde: “Kenneth is niet de grote zwemmer, dat weet iedereen. Veel hangt af van de sterkte van het deelnemersveld. Op Lanzarote vallen er slots voor het WK in Nice te verdienen. Maar wat stellen we dit jaar vast? Veel profs zijn niet geïnteresseerd in een WK in Nice en proberen zich al te kwalificeren voor het WK van 2024 op Hawaï (vanaf dit jaar vindt het WK Ironman afwisselend in Nice en Hawaï plaats, red.). Ik heb geen idee wie op Lanzarote zal starten.”
Frederik Van Lierde: “Dat is ook iemand die niet te veel pijlen verschiet. In de kopgroep blijven zitten, mag ik niet zeggen, want er mag in een Ironman niet gestayerd worden. Maar er is wel een verschil tussen alleen fietsen en op zeven meter van degene voor je rijden. Je moet die 180 kilometer zo spaarzaam en egaal mogelijk doorkomen. Geen piekinspanningen. Niet reageren op demarrages. Hij moet perfect weten hoeveel vermogen hij op welk moment moet trappen. En soms moet je beslissingen nemen: meegaan met iemand of blijven zitten? De wedstrijd lezen, noemen ze dat.”
Luc Van Lierde: (knikt) “Kenneth is tactisch heel sterk. Hij kent zijn lichaam. Lanzarote is echt een Ironman waarin je tegen de weersomstandigheden strijdt. Aan de strijd tegen de concurrentie moet en mag je in het begin van de wedstrijd nog niet denken. Als je enkele minuten achterstand hebt, is dat geen ramp. Je moet je eigen race afwerken en zien waar je uitkomt. Daar is Kenneth heel goed in. Lanzarote is op dat vlak een heel speciale triatlon. Je kan heel sterke fietsers hebben, misschien wel sterker dan Kenneth, maar misschien hebben zij de mentaliteit niet om op Lanzarote te racen. Dat heeft Kenneth wel. De combinatie van het zware parcours en zijn tactische kwaliteiten is een groot wapen.”
Frederik Van Lierde: “Ook dit is iemand die heel economisch met zijn krachten omgaat. Net zoals een marathonloper mag je in het tweede deel geen of weinig verval tonen. Kenneth komt vanuit de achtergrond en zal voortdurend atleten inhalen. Mentaal is dat een leuke manier om de marathon af te werken. Het is het verhaal van de jager en de prooi. Dikwijls is het leuker om de jager te zijn, zeker in een Ironman zoals Lanzarote.”
Luc Van Lierde: “Lanzarote is mijn tweede thuis. Ik ken het parcours daar uit mijn hoofd. Kenneth ook. Dat is een immens voordeel. De eerste tien kilometer telt veel bochten. Het is een zigzaggend parcours in de open vlakte waarop je de concurrentie in de verte kan zien lopen. En de wind blaast er altijd in het nadeel. Als die er vroeg bij is, zijn die eerste tien kilometer heel lastig. Als je zoals Kenneth een goeie loper bent en het verschil kan maken, kan je in dat eerste stuk beter in het zog van iemand anders lopen. Dan kom je misschien anderhalve minuut trager aan het keerpunt, maar dat is niet erg. Pas daarna, in de stroken met meewind, wordt het verschil gemaakt.”
Frederik Van Lierde: “Kenneth is een echte fietser-loper. Met zijn zege vorig jaar bewees hij dat hij de Ironman-afstand meester is. Je leert uit die wedstrijden, dus verschijnt hij nu met nog meer ervaring dan ooit aan de start. Twee weken geleden toonde hij op het WK op Ibiza (waar Vandendriessche in een ijzersterk deelnemersveld de snelste looptijd liet optekenen en achtste werd, red.) dat de conditie heel goed is.”
Luc Van Lierde: “Ibiza heeft ons heel wat verteld. Als Kenneth in zijn marathon op Lanzarote opnieuw een lage 2u40’ neerzet, betekent dit dat zijn concurrenten sneller dan 2u50’ moeten lopen. Daar is dat niet zo evident, zeker niet als je hard gefietst hebt. Frederik en ik zeggen tegen onze atleten altijd: fiets niet te zot in een Ironman. Op Lanzarote moet je die tip maal tien doen. Daar mag je nooit te extreem doen. Anders kom je vroeg of laat de man met de hamer tegen.”
Frederik Van Lierde: “Kenneth kan zich op Lanzarote kwalificeren voor het WK in Nice (op 10 september, red.). Het parcours daar zal hem beter liggen dan Hawaï, maar als die dag alle beste triatleten tegen elkaar uitkomen, zal het toch weer niet evident worden om zijn kwaliteiten volledig uit te spelen.”
Luc Van Lierde: (knikt) “Als je op Hawaï acht, negen minuten tijd in het zwemonderdeel verliest en op de fiets vervolgens tegen een groep van 30 man moet opboksen, ben je enorm in het nadeel. In Nice maakt dat allemaal geen verschil, want daar kan je op de fiets veel minder van de anderen profiteren. Op gelijk welk parcours is het natuurlijk altijd een voordeel wanneer je niet alleen moet fietsen, maar laat ons zeggen dat in Nice het nadeel veel minder groot is dan op Hawaï.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
