In het Texaanse Houston (USA) vaarde Emma Plasschaert op het wereldkampioenschap in de ILCA 6-klasse, wat voordien Laser Radial klasse heette, naar de derde plaats. Brons! Knap! Na vier van de zes dagen was Plasschaert zelfs nog eerste!
Emma Plasschaert (VVW Inside Outside Oostende) bewijst de jongste jaren haar topkwaliteit: tweevoudig wereldkampioene in 2018 in het Deense Aarhus en in 2021 in Mussanah (Oman). Voeg daarbij haar vierde plaats op de Olympische spelen van Tokio in 2021 en nu dus dat WK-brons in Houston (USA). Haar palmares kleurt heel mooi.
Grote impact
Emma Plasschaert die de eerste race van de WK-openingsdag gewonnen had, was via een vijfde en achtste plaats in de tussenstand na drie wedstrijddagen gestegen naar de vierde positie. Na de eerste finaledag klom ze zelfs naar de koppositie. De Deense Anne-Marie Rindom, olympisch kampioene in Tokio, was toen tweede gerangschikt en nam de volgende dag de leiding over om het niet meer af te staan. Emma werd tweede na vijf dagen, uiteindelijk derde na de zes WK-dagen. “Ik ben heel tevreden. We trokken naar Houston om een medaille te winnen en dat hebben we gedaan”, reageerde Emma Plasschaert positief. Met haar bronzen medaille houdt ze twee olympische medaillezeilsters van Tokio, de Zweedse Josefin Olsson (tweede op de spelen) en de Nederlandse Marit Bouwmeester (derde op de spelen ) ruim achter zich. “Ik denk dat zowel dag 4 en dag 5 veel beslist hebben. In die twee dagen hebben we zes reeksen gezeild. Dat is de helft van de serie op dit WK. Die dagen hadden dus een grote impact! Ik probeerde mijn punten laag te houden, maar de Deense is hier beter in geslaagd”, verklaart Plasschaert de wijzigingen in de rangschikking.
Frankrijk en Australië
Half november volgt nog het Europees kampioenschap. In de top-12 van het WK waren er elf Europeanen. We zien in Hyères dus dezelfde toppers. Wordt het EK straks de ideale revanche-race voor velen? “Zeker”, bevestigt Emma Plasschaert. “De Deense Anne-Marie Rindom, wereldkampioene, zal er niet zijn. Dus echte revanche is het niet. Daarbij is voor ons het resultaat volgende maand wel ondergeschikt aan de kans om je nog eens te meten met andere topzeilsters. Het is een lang seizoen geweest. Dit EK is nog een kans om een wedstrijd van hoog niveau te zeilen, maar het WK primeerde”, zegt Plasschaert die de omstandigheden in het Franse Hyères wel beter kent dan die in Houston. “We kennen het weer inderdaad veel beter in Hyères. Het is dus niet nodig om lang op voorhand daar te zijn! Het EK is geen piekmoment meer. Ons seizoen 2022 is afgesloten en het EK is ons nieuwe startpunt voor 2023”, besluit Emma Plasschaert heel duidelijk. “Na het EK staat er een trip down under gepland met eerst wat time off, dan training en de Australische wedstrijden zoals het Australisch kampioenschap en Sail Melbourne.”
Door Peter Rossel
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
