Charlotte (33) trekt als echte ‘Ironmama’ naar Hawaï: zwangere triatlete neemt deel aan zwaarste wedstrijd ter wereld

Jürgen Vercarre (36) nam een maand geleden deel aan het WK Ironman voor heren in Nice. Zijn echtgenote Charlotte Mensaert (33) staat volgende week dan weer aan de start van het WK Ironman voor dames op Hawaï. Ook van de partij in Kona: hun 17 maanden oude zoontje Matteo en … een zwangere buik. Wij trokken naar Middelkerke en kwamen terug met een wel heel opmerkelijk verhaal.

Charlotte Mensaert en Jürgen Vercarre leerden elkaar in 2016 kennen. Net ervoor had Jürgen op Mallorca deelgenomen aan zijn eerste volledige Ironman over 3,8 km zwemmen, 180 km fietsen en 42,195 km lopen. “In 2018 volgde in Kalmar onze eerste volledige Ironman samen, het jaar nadien waren we erbij in Klagenfurt en namen we vijf dagen voor ons trouw deel aan het WK Ironman 70.3 in Nice”, vertelt Jürgen. “In 2020 wilden we eens goed zot doen. Althans, dat was de bedoeling. Het plan was om aan de Ironman van Utah in de VS deel te nemen, in de hoop dat Charlotte zich voor het WK op Hawaï kon kwalificeren, en wilden daarna een rondreis langs de canyons maken. Maar toen kwam corona…”

Jürgen en Charlotte zuchten eens. De plannen werden opgeborgen en een jaar later weer bovengehaald. “Maar ook toen moesten we bijsturen, aangezien Europeanen door corona nog altijd niet naar de VS mochten afreizen”, legt Charlotte uit. “We hadden echter maandenlang getraind en schreven ons dan maar in voor de Ironman van Tallinn in Estland, waar we beiden een startticket voor Hawaï konden bemachtigen. Onze droom zou eindelijk uitkomen.”

Corona veranderde veel

Helaas. Ook daar stopte het niet. Terwijl er nog veel onduidelijkheden over de coronamaatregelen waren, moesten Jürgen en Charlotte in enkele dagen beslissen of ze in 2021 of 2023 in Hawaï zouden deelnemen. Bovendien hadden ze nog een ticket voor de Ironman in de Verenigde Staten liggen en was er een kinderwens die al met een jaar was uitgesteld. Jürgen: “Eigenlijk was het de bedoeling om na de eventuele deelname van Charlotte op Hawaï in 2020 aan kindjes te beginnen, alleen heeft corona voor ons veel veranderd.”

Na de kwalificatie in Tallinn, op 7 augustus 2021, beslisten Jurgen en Charlotte al vlug om hun ticket voor Hawaï naar 2023 door te schuiven en hun kinderwens voorrang te geven. “Corona was nog volop bezig, dus gingen we ervan uit dat de editie van 2021 toch niet zou plaatsvinden”, vertelt Jürgen. “Het is de goeie keuze gebleken.”

Er volgde meteen goed nieuws: Charlotte raakte vlug zwanger en beviel in mei 2022 van een zoontje, Matteo. “Jürgen is in die periode redelijk blijven trainen en ook ik heb tot de laatste dag van mijn zwangerschap kunnen lopen en zwemmen”, legt Charlotte uit. “De eerste maanden na de bevalling waren niet evident, want in oktober 2022 zouden we met ons ticket van Utah, dat we drie jaar ervoor hadden vastgelegd, deelnemen aan de Ironman van Californië. Anders waren we dat geld kwijt. Evident was het niet. Matteo sliep niet altijd even goed, waardoor we ’s nachts vaak moesten opstaan, en zelf bouwde ik mijn conditie in sneltempo op om toch maar te kunnen starten.” Jürgen: “In Californië maakte de wind er dan ook nog eens een loodzware wedstrijd van en door de slechte nachten waren we niet fris, maar we hebben volgehouden en haalden de finish.”

Droomwedstrijd Hawaï

Na Californië wilden Jürgen en Charlotte nog één Ironman afwerken: hun droomwedstrijd op Hawaï. Maar ook daar werd een stokje voor gestoken: plots raakte immers bekend dat het WK Ironman voor mannen in 2023 niet op Hawaï maar in Nice zou plaatsvinden. Kortom, Charlotte mocht nog altijd naar Kona, maar Jürgen moest in september zijn WK aan de Franse Azurenkust afwerken. Een prachtig decor, maar voor triatleten is en blijft de Ironman van Hawaï de meest prestigieuze wedstrijd die er is. “Dat was even serieus vloeken”, geeft Jürgen toe. “Hawaï was ook mijn droom. Met de vrouwenwedstrijd op donderdag voor Charlotte en de mannenrace op zaterdag voor mezelf, zoals dat vorig jaar nog het geval was, zou Hawaï voor ons een fantastische afsluiter van vele mooie triatlonjaren geweest zijn. We hadden onze vliegtuigtickets en verblijfplaats al geboekt. Maar kijk, het is nu zo beslist en uiteindelijk moet je je daarover zetten.”

(lees verder onder de foto)

Begin september stond Jürgen in Nice aan de start van zijn WK. “Het was een fantastische wedstrijd, alleen kende ik een heel moeilijke voorbereiding en kreeg ik na 60 kilometer last van de maag. Daardoor kon ik alleen nog Cola drinken en kwam ik mezelf in de marathon tegen. Het was geen topprestatie, maar ontgoocheld was ik niet. Dat ik zo’n WK mocht meemaken, was al een heel mooie belevenis. En ook al verliep de voorbereiding niet naar wens, ik onthoud vooral de onvergetelijke momenten die Charlotte en ik het voorbije anderhalf jaar met Matteo beleefd hebben.”

Charlotte knikt. “We trokken heel vaak met ons drieën naar het zwembad. Terwijl de ene met Matteo in het kinderbad bezig was, haspelde de andere zijn trainingskilometers af, waarna we de rollen omdraaiden. Ook heel wat looptrainingen deden we samen. Terwijl de ene liep, fietste de andere mee met de fietskar. Of soms liepen we samen en hield Jürgen de loopbuggy vast.”

Minder tijd om te trainen

Volgende week is het aan Charlotte om afscheid te nemen van een mooie periode. Ook bij haar verliep de voorbereiding niet zoals ze het vroeger gewoon was. Er waren de uiteenlopende shifts van haar en Jürgen bij de politie – Charlotte in Bredene-De Haan, Jürgen bij de scheepvaartpolitie in Oostende. Er was Matteo, die het voorbije jaar een paar keer in het ziekenhuis moest worden opgenomen. Er waren vrije dagen waarop Jürgen en Charlotte zoveel mogelijk tijd met hun zoontje wilden doorbrengen – “Eens naar het zwembad gaan, naar de kinderboerderij, naar een speelplein…” – en minder tijd hadden om te trainen.

“Dit was een bewuste keuze, want Charlotte had tijdens haar eerste zwangerschap amper last” – echtgenoot Jürgen

En er was nog een reden waarom de voorbereiding op Hawaï niet vlekkeloos verliep: er is een tweede zoontje op komst ten huize Vercarre-Mensaert. “Een bewuste keuze, want tijdens de eerste zwangerschap had Charlotte amper last en kon ze moeiteloos blijven trainen”, legt Jürgen uit. Zijn wederhelft knikt. “Maar nu verlopen de eerste maanden – ik zal op de dag van de Ironman ongeveer 15 weken ver zijn – niet zo vlot als de vorige keer. Ik heb enkel duurtrainingen kunnen afwerken en wil niet te veel verwachtingen vooropstellen. Hopelijk kan ik de finish halen. De laatste weken kon ik gelukkig de trainingsduur opdrijven, maar wat voor Jürgen in Nice gold, geldt ook voor mij: het niveau van twee jaar geleden in Tallinn zal ik sowieso niet halen.”

Matteo mee naar Hawaï

Volgende week woensdag reizen Charlotte en Jürgen naar Hawaï af. Charlottes mama, haar vriend en de ouders van Jürgen vergezellen hen. “We zullen er tien dagen op voorhand al zijn”, geeft Jürgen aan. “Na de wedstrijd blijven we nog vijf dagen ter plaatse om enkele uitstapjes te maken en van het exotische eiland te genieten. Matteo gaat ook mee. Eerst vliegen we in elf uur naar Los Angeles, waarna een tweede vlucht van vijf uur naar Hawaï volgt.” Charlotte glimlacht. “Matteo beweegt graag en crost veel rond. We zullen hem dus moeten entertainen, maar we zijn met zes volwassenen. Het lukt ons wel.”

“De zwangerschap verloopt niet zo vlot als bij Matteo. Hopelijk kan ik de finish halen” – Charlotte Mensaert

In 2024 willen Jürgen en Charlotte zich ook verder toeleggen op de trainingsbegeleiding van triatleten. “Wij werken bij Sportsolid en maken sinds dit jaar schema’s voor enkele atleten”, vertelt Jürgen. “Volgend jaar willen we op dat elan doorgaan en daarnaast ook een project opstarten waarbij we een aantal mensen in groep willen klaarstomen voor de Ironman 70.3 in Knokke in september 2024.” Charlotte behaalde in Gent een universitair diploma lichamelijke opvoeding sport en bewegingswetenschappen. “De voorbije jaren werkten we met verschillende coaches samen en deden we heel wat nuttige ervaring op. Door onze huidige combinatie tussen werk, gezin en sport beseffen we bovendien maar al te goed dat het voor een fulltime werkende atleet helemaal niet zo evident is om alles gecombineerd te krijgen. Dat we daar zelf ervaring mee hebben, is een groot voordeel.”

Daarnaast hoopt Jürgen in 2024 goede marathons te kunnen lopen. Die van Gent, eind maart, staat alvast op zijn programma. Als alles zoals gepland verloopt, wacht twee weken later de geboorte van hun tweede zoontje, meteen ook de reden waarom Charlotte volgend jaar geen sportief doel zal najagen. “Thuis moeten er nog enkele dingen in orde gebracht worden, zoals schilderen, het terras aanleggen en de tuin verder in orde brengen. En natuurlijk komen Matteo, mijn zwangerschap en de komst van ons tweede zoontje de komende maanden op de eerste plaats. Het is iets waar we heel hard naar uitkijken.”