“Met dit nieuw bussenplan worden de Bruggelingen veertig jaar terug gekatapulteerd in de tijd. Dit is geen openbaar vervoer meer, wel openbare afvoer”, zegt Dirk Michiels. Hij was decennia lang de ambtelijk verantwoordelijke voor mobiliteit in Brugge en vraagt burgemeester Dirk De fauw om de invoering van het plan uit te stellen.
Volgens Dirk Michiels werd op 29 maart 1992 in Brugge een historische mijlpaal gezet met een compleet nieuw openbaar vervoerplan, gekoppeld aan toen nog moderne midi-stadsbussen van 8,92 m lang:
“Door hoge frequentie, meer stadslijnen in een stervormige exploitatie, minder bottlenecks en een batterij aan promotie- en communicatiemaatregelen, slaagden we erin van het openbaar vervoer in Brugge een succesvol modelsysteem te maken voor historische steden. Menige stad was ‘jaloers’ op het Brugse model en succes. Zo rijden nu al meerdere decennia lang 18 stadslijnen door onze stad die miljoenen reizigers naar hun bestemming brengen.”
Op zijn kop
“Het nieuwe plan maakt hier volledig komaf mee. Van de 18 stadslijnen blijven er nog amper 6 over. Het busaanbod en systeem wordt volledig op zijn kop gezet. Vooreerst de nieuwe bussen: er werd ons voorgehouden dat er kleinere, elektrische bussen op komst zijn. Niets is minder waar.”
“De nieuwe bussen zijn 8,49 meter lang, dat is amper 0,50 meter verschil met de huidige midi-bussen van 1992. Dit zal in het stadsbeeld en voor ons wegdek geen moer schelen, mede door de zware batterijen die dergelijk type van bus moet meevoeren.”
Uit China
“Daarenboven worden de nieuwe bussen maar zeer beperkt ingevoerd: enkel op de lijnen 1 en 2, die dwars door het centrum rijden en dan nog maar in beperkte mate, omdat er niet genoeg voorhanden zijn. Ze worden op die lijnen aangevuld met de huidige hybride bussen. Ze zijn nog uit China (?) naar hier onderweg en dus nog niet uitgetest voor de typische Brugse straatbedekking.”
Het nieuwe aanbod beperkt zich tot zes stadslijnen, aangevuld met aangepaste voorstadslijnen. Het meest opvallende is dat het aanbod binnen de woonwijken wordt gedecimeerd en verplaatst wordt naar trajecten op de Brugse invalswegen. Vooral de dagelijkse busgebruikers zijn hier de dupe van; zij worden gepenaliseerd, terwijl net zij hun auto van de weg houden en een heel belangrijke bijdrage leveren aan minder CO² in Brugge. Eén derde van alle bushaltes of 190 op 572, allemaal gelegen in woonwijken, worden van de ene op de andere dag afgeschaft.”
Langer op de bus
“De nieuwe lijnen zijn een samenraapsel van de bestaande lijnen, waarvan minstens twee, soms drie lijnen, telkens worden samengevoegd en het traject aangepast. Het resultaat is dat de trajecten veel langer worden en de reizigers minuten meer, sommige tot tien à twintig minuten langer, op de bus zullen moeten zitten om hun huis, het station of een andere bestemming te bereiken.”
“Enkel voorbeelden? Reizigers uit het Dampoortkwartier (lijn 4) moeten eerst dwars door Assebroek meerijden om hetzij thuis hetzij aan het station te geraken. Bewoners van Sint-Pieters (lijn 5) moeten het hele traject via het AZ Sint-Jan en Kristus-Koning mee door om aan het Station te geraken. Wie van en naar Koolkerke moet, moet eerst dwars door Sint-Jozef. Zelfs de nieuwe lijn 1 naar St-Kruis maakt eerst een ommetje langs de (drukke) Maalse Steenweg vooraleer naar het centrum van Sint-Kruis te rijden.”
Pijnlijk
“De deelgemeenten worden hard getroffen. De plaatselijke verbindingen, die het mogelijk maakten om zich binnen die deelgemeenten vlot en snel van en naar de plaatselijke kern of het gemeentehuis te verplaatsen, zijn weggevallen. In Assebroek en Sint-Andries leidt dit tot pijnlijke situaties. Om voortaan je bestemming te bereiken, zal je meestal moeten overstappen. Een handig stermodel verandert in een log, ergerlijk, tijdrovend model.”
“Dit plan kwam ook niet democratisch tot stand. De gemeenteraden konden enkel kennis nemen van een eerste voorlopig plan. Alleen de individuele afgevaardigden van de tien gemeenten uit de Vervoersregio mochten samen met enkele Vlaamse ambtenaren het plan definitief goedkeuren en al hun burgers voor een voldongen feit plaatsen. De busreiziger zelf, om wie het echt gaat, kwam niet aan bod: geen openbaar onderzoek, geen bevraging. Voor een duivenkot van 7m² wordt wel een hele straat bevraagd”, aldus Dirk Michiels.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
