Sinds 1 januari houdt Izegemnaar Giovanni Seynhaeve nauwgezet alle vertragingen bij die hij oploopt tijdens het pendelen tussen Izegem en Schaarbeek. “Met nog enkele dagen te gaan in 2024 zit ik nu al aan 4.574 minuten. Met de nieuwe dienstregeling zijn er nog vertragingen bijgekomen.”
“Ik heb nog enkele dagen vakantie dit jaar en die zijn heilzaam voor de statistieken. De vertragingen lopen zo niet verder op in mijn notitieboekje”, zegt Giovanni. “2023 was een recordjaar qua vertragingen op het spoor en ik wou dit eens tastbaar maken door elke minuut vertraging die ik opliep tussen Izegem en Schaarbeek en omgekeerd bij te houden. Ik voorspelde hallucinante cijfers en dat zijn ze ook geworden.”
Met nog enkele dagen te gaan dit jaar zit hij aan 4.574 minuten. Dat is omgerekend ruim drie volle dagen. “En dan zit de marge die de NMBS zich toekent daar nog niet in. Het spoorbedrijf rekent een trein die minder dan zes minuten te laat is niet als vertraging.” De nieuwe dienstregeling die sinds kort ingegaan is, helpt al zeker niet volgens de Izegemnaar. “Ofwel is het opnieuw een achteruitgang ofwel zitten er nog veel kinderziekten in. Reken zelf even na: een rit naar Brussel die een extra halte heeft in Liedekerke zou toch 12 minuten eerder aankomen in de hoofdstad. In realiteit is dit gewoon 12 minuten extra vertraging…”
“Alles is kapot”
Ook feestdagen zijn een ramp volgens Giovanni, die bij Lego Discovery Centre Brussels werkt. “Er rijden minder treinen, er wordt ouder materiaal ingezet waardoor soms ook personeel niet geraakt waar het moet zijn,… Kortom: het lijkt een vicieuze cirkel. Hoe die doorbroken kan worden? Volgens mij is er slechts één uitweg: tabula rasa. Bouw de NMBS eens van nul af weer op. Want alles is kapot: het materiaal, de spoorwegmaatschappij,…”
“Op 22 februari ben ik niet eens thuis geraakt”
Op 31 december zal Giovanni Seynhaeve precies 451 ritten hebben afgelegd. “Aandachtige lezers zullen zich vragen stellen bij dit oneven aantal. Wel, op 22 februari ben ik niet eens thuis geraakt. Het had die dag gestormd. Ik moest 223 minuten extra tellen om van Schaarbeek in Brugge te geraken en daar was het gedaan, er reden geen treinen meer richting Izegem. Mijn vrouw is me moeten komen ophalen. We konden ook nog twee medependelaars thuisbrengen op die manier. Met solidariteit geraakten we er, met treinen niet… Duidelijk niet, want recent was er één nacht vorst: meteen vertragingen, afschaffingen, bevroren bovenleidingen,… Hoe doen ze dat in Canada dan, waar er veel lagere temperaturen zijn?”
Stijging prijzen
Wat Giovanni nog bozer maakt, is de stijging van de prijzen. “In maart en september zijn de tarieven telkens met 10 procent verhoogd, maar daar staat niets tegenover, zelfs geen basisservice. Stel je eens voor dat je in de cinema net voor de film te horen krijgt dat je je naar een andere zaal moet begeven. Of sterker nog: de film stopt halverwege en wordt niet meer hernomen, terwijl je je geld niet terugkrijgt. Niemand zou dat pikken, toch? Ik zou graag eens weten waar dat geld van die prijsstijging naartoe is. Want die 20 procent slaat immers op duizenden abonnementen. Dat van mij alleen al kost mijn werkgever 2.974 euro per jaar.”
Open brief
Een antwoord hoopt Giovanni te krijgen via een open brief die hij rond de jaarwisseling zal laten publiceren. “Zodra ik de cijfers compleet heb, want met Nieuwjaar stop ik er mee. Volgend jaar onderneem ik iets anders: ik ga het positiever aanpakken. Ik wil alle ritten tellen en de stipte tegenover de vertraagde zetten. Op het einde van het jaar zal ik de NMBS haar rapport bezorgen…”, aldus Giovanni, die afsluit met een positieve noot: “Er werd dit jaar niet gestaakt op het spoor!”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
