Al vier jaar fietst Bruno Six – directeur van Prizma Onze-Lieve-Vrouw – met de elektrische fiets van zijn woonplaats Roeselare naar de school in de Hendrik Consciencestraat in Ingelmunster. Zelfs met de vormselviering arriveerde de sportieve directeur per fiets aan de Sint-Amandskerk.
Bruno (50) woont met zijn vrouw en drie kinderen in Roeselare. In zijn jeugdjaren was hij sportief aangelegd. “Ik speelde volleybal, later badminton. 15 jaar geleden geraakte ik tijdens een wedstrijd badminton geblesseerd. Ik maakte een lange revalidatie mee, met enkele operaties. De kinesist zei dat ik veel moest fietsen. Daar ontstond mijn interesse voor de fiets. Ik kocht een racefiets en maakte vooral fietstochtjes tijdens het weekend, want de kinderen kwamen tijdens de week mee met mij met de auto naar de school”, vertelt Bruno. “Van zodra ze de lagere school verlieten, begon ik met de fiets naar school te komen. Ik rij nu al vier jaar met een elektrische fiets. De afstand van mijn woning in Roeselare naar school is 11 kilometer, goed voor een totaal van 22 kilometer per dag. Als directeur moet ik wel eens iets meenemen, maar er hangt een fietsrugzak aan mijn fiets. In mijn garage heb ik een hoekje waar ik materiaal verzamel dat in school moet geraken. Bij regenweer kom ik dan eens met de auto en neem ik dat materiaal mee.”
Lekke band
Bruno heeft niet veel last van slechte fietspaden. “Ik fiets langs het kanaal en dat is heel goed onderhouden. Je hoort mij dus niet klagen over mijn fietsroute, enkel laat op de avond neem ik een andere route omdat daar geen verlichting is. Dan fiets ik doorheen Izegem, waar ze recent een fietsstraat aanlegden. Dat is positief, maar het is geen afgescheiden fietspad. Tijdens mijn woon- en werkverkeer maakte ik gelukkig nog geen ongeval mee. Ik werd wel eens van mijn fiets gereden door een auto die achterwaarts van een parking kwam. Maar dat was niet tijdens mijn fietsverplaatsingen van of naar school.”
De schooldirecteur vindt fietsen een gezonde ontspanning. “Ik heb dat nodig, omdat ik niet altijd tijd heb na het werk om te gaan sporten. Ik fiets op die manier toch 100 kilometer per week. Tijdens het weekend of op woensdagnamiddag komen er nog kilometers bij. Ik vertrek altijd op hetzelfde uur aan mijn woning in Roeselare en 25 minuten later sta ik aan de schoolpoort. Ik heb geen files en dat is toch positief. Ik weet dus exact wanneer ik arriveer. Ook na de schooluren probeer ik zoveel mogelijk te fietsen. Mijn twee oudste kinderen zijn zelfstandig en doen alles, of toch veel, per fiets of trein. Ik moet weinig taxi spelen. De jongste begint ook vaak te fietsen, maar zijn zelfstandigheid op straat is nog wat moeilijker.”
Bruno fietst graag. “Op die manier kan ik mijn hoofd leegmaken. Het is mijn ontspanning, mijn sport, maar ik doe het wel elektrisch. Waarom? Met een gewone fiets zou ik vlugger zweten. Op school heb ik wel eens een vergadering of moet ik ouders ontvangen, en dan is het niet leuk om er bezweet bij te zitten. Vandaar dat ik opteerde voor een elektrische fiets. En goed nieuws: in vier jaar tijd had ik nog maar één keer een lekke achterband. Excuses om niet te fietsen? Helemaal niet. Je schrikt hoe weinig redenen er zijn om niet met de fiets te rijden. Ik kom enkel met de auto wanneer het ’s morgens hevig regent. Hoor ik dat het enkel ’s avonds gaat regenen, dan kom ik wel met de fiets naar school en rij ik in de regen terug naar huis. Het is niet erg wanneer ik nat thuis kom. Dan is het toch eerst douchen en andere kledij aantrekken. Merk ik dat het zal regenen tot 8 uur, dan spring ik toch niet om 7.30 uur in mijn auto, maar check ik eerst thuis mijn mails of doe ik een onlinevergadering. Ik heb wel het geluk dat ik wat kan spelen met mijn uren. Ik ben een grote fan van Buienradar en Weeronline. Ik check die info veelvuldig per dag.”
Yves Lampaert
De directeur trekt het fietsen ook door in zijn school. “Wielrenner Yves Lampaert is al enkele jaren peter van onze fluoactie. Ik trok ook naar de zeeklassen. We fietsten van De Panne naar Veurne. In de namiddag volgden we de Moerenfietsroute, ook goed voor 30 km. De kinderen laat je na het zesde leerjaar los. In het middelbaar gaan ze meestal met de fiets naar school. Het is echter niet van één keer een fietsexamen in Ingelmunster af te leggen dat ze die fietsvaardigheid hebben”, bekent Bruno. “Op zeeklassen hebben de jongeren in één week toch 80 kilometer in de benen. Ook tijdens de bosklassen gaan de fietsen mee. Het is wel eens een zoektocht om de fietsen te transporteren. Het is immers niet meer gemakkelijk om een vrachtwagen te vinden. Ook dit jaar was onze zoektocht niet eenvoudig, maar we plaatsen dan een oproep op de Facebookpagina van de school en uiteindelijk komt alles goed.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
