Wouter Vanhee is een bokser die zijn hart verloor aan het ultralopen. In vijf jaar tijd leverde hij al enkele zotte prestaties en straks doet hij er nog eentje bij voor het goede doel. Op vrijdag 11 december start hij aan een tocht van 202 kilometer die zich voornamelijk aan de boorden van de Leie in Kortrijk zal afspelen. En dat met het goede doel voor ogen. “Ik ga van start op vrijdag 11 december en hoop binnen te zijn tegen zondag 13 december, die dag word ik 40 jaar.”
Oostrozebekenaar Wouter Vanhee is beroepshalve actief op de technische dienst van de stad Tielt, maar spendeert heel wat van zijn vrije uurtjes aan het ultralopen. Maar hij ontdekte die sport pas een vijftal jaar geleden. “Ik heb altijd gebokst, voornamelijk in Ingelmunster. Ik werkte ook wat kampen af. Ik doe dat trouwens nog altijd, maar ook daar ligt de werking nu stil.”
Maar op een gegeven moment besloot hij om een marathon te lopen. “Die eerste is me slecht bevallen. Ik dacht op dat moment: nooit meer! Ik had gewoon niet goed getraind, te veel eigenlijk. Ik heb echt afgezien…”
“Door de nachtklok ben ik verplicht de ultraloop te onderbreken” – ultraloper Wouter Vanhee
Maar uiteindelijk begon het weer te kriebelen. “Eens je de smaak te pakken hebt, is het verslavend. Ik train natuurlijk veel, maar ik doe dat nu op een meer beredeneerde manier dan vroeger”, aldus de atleet die ons terloops toevertrouwt dat hij drie paar loopschoenen per jaar verslijt.
Wouters hart klopt ook voor het goede doel. Eind 2018 liep hij al in het kader van De Warmste Week een UltraWarmathon. “Bedoeling was om vier marathons af te werken, maar uiteindelijk liep ik nog meer, zowat 175 kilometer in totaal. En dat ook niet in de beste omstandigheden, maar we kwamen toch heelhuids aan in Wachtebeke, waar het epicentrum van De Warmste Week gevestigd was. Toen was De Triangel, een dienstverleningscentrum voor mensen met een beperking, het goede doel dat aan mijn actie gekoppeld was.”
Bevriend koppel
Ook nu begon het opnieuw te kriebelen, maar in dit coronajaar zal er geen vertrouwde De Warmste Week zijn. Die zou normaal plaatsvinden in Kortrijk, maar Wouter maakt van Kortrijk nu ook de uitvalsbasis voor zijn nieuwe uitdaging. “Eigenlijk was het idee om een wedstrijd van 160 kilometer – 100 mijl dus – te lopen en daar een marathon aan te koppelen. Zo komen we aan de 202 kilometer. Maar die 100 mijl-wedstrijd werd afgelast. Dus besloot ik om het anders aan te pakken. Op vrijdag 11 december zal ik starten met een toer van 52 kilometer, daarbij zal ik vergezeld worden door Wouter Knockaert en Vanessa Bogaert, een bevriend koppel. Er wordt op vrijdag 11 december om gestart 10 uur gestart. We beginnen en eindigen ter hoogte van de Ronde Van Vlaanderenbrug aan de Leie. Eens terug van onze tocht van 52 kilometer begin ik aan 15 rondjes van 10 kilometer. Die leiden me van de startplaats naar de brug in Harelbeke en terug. Een parcours dat ik ondertussen al op mijn duimpje ken. Ik zal ook even onderbreken om te eten en wat te slapen. Het is immers zo dat ik door de nachtklok tussen middernacht en vijf uur verplicht ben om te stoppen. Anders zou ik sowieso aan één stuk doorgegaan zijn. Die periode gebruik ik nu om te rusten. Of ik onmiddellijk de slaap zal kunnen vatten? Mijn ervaring leert van wel.”
Wouter hoopt op zaterdag 12 december voor middernacht de 202 kilometer te ronden. Op die manier zou hij op zondag 13 december, zijn 40ste verjaardag, kunnen nagenieten. “Misschien zal ik tussendoor even moeten stappen, maar de bedoeling is om het grootste deel te lopen. Ik zal hier in mijn toertjes langs de Leie wel gezelschap krijgen van bevriende lopers om me een hart onder de riem te steken.”
Wouter tien strafste stoten
Wouter Vanhee heeft de jongste jaren al wat ongeziene prestaties geleverd. Wij vroegen hem om een top tien te maken met op nummer één de zwaarste wedstrijd. Ook nummer tien is niet weggelegd voor de modale mens. Hieronder ook niet enkel ultralopen, Wouter beklom ook al enkele bergen.
1. 24 uur van Aalter
In 2018 164km (in rondjes van 852 meter) afgelegd bij temperatuur van meer dan 30graden. Aan kilometer 80 op de EHBO-post beland door oververhitting, maar toch nog verder uitgelopen.
2. Bello Gallico Trail
In 2017 100 mijl (160km) 13de op 91 deelnemers 34 opgevers door koude weer, ‘s nachts moeten lopen bij vriestemperaturen en door het ijswater van de sneeuw van de dagen ervoor.
3. klim Aconcagua
In 2019 Beklimming van 6.962 meter in de Andes in Argentinië. Een van de zeven summits, de hoogste toppen van de zeven continenten. Beneden 40graden, boven 20graden onder het vriespunt. “Voor mij extreem zwaar, omdat ik twee weken ervoor de UltraWarmathon gelopen had.”
4. Ultrawarmahton
In 2018 Meer dan vier marathons in 23.30 uur, in het kader van De Warmste Week eind 2018.
5. BK 100km Beernem
In 2018 100km in 8 uur en 47 minuten, negende op 45 lopers.
6. klim Mont Blanc
In 2017 “Na in de eerste poging in een storm terecht te komen, heb ik enkele maanden erna opnieuw geprobeerd en in echt heel zware omstandigheden, extreem veel wind en barkoud, toch de top bereikt.”
7. BK 100km Aalter
In 2017 100 kilometer in 8 uur 59 minuten.
8. Dodentocht
In 2017 100km op kop met eerste groep van 16 mensen. Aan de finish gearriveerd toen die eigenlijk nog open moest gaan.
9. GR 20 Corsica
180km met 12.200 hoogtemeters. “Uitgewandeld, terwijl ik eigenlijk fysiek al op was van jaar ervoor. Te veel uitdagingen na elkaar.”
10. Grizzly 100km trail
In 2018 34ste van 90 finishers.
Boodschap voor de zwangere mama’s: “Hou het bij nul glazen alcohol per week”
Verena Bogaert is de mama van een adoptiezoontje Adas (13), die de repercussies draagt van een mama die tijdens haar zwangerschap alcohol gebruikte. Haar zoontje werd geboren in Polen en draagt de zware gevolgen van een ongezonde levensstijl van zijn mama. Verena is dan ook de voortrekker van FAS, het steunpunt in Vlaanderen dat lotgevallen wil informeren en helpen. “Er bestaan ook heel wat misvattingen over”, benadrukt Verena. “Je moet niet alcohol verslaafd zijn om geconfronteerd te worden met de gevolgen van alcoholmisbruik bij je kind. Zelfs één glas per week kan al te veel zijn. Daarom zeggen wij gewoon dat de grens op nul glazen ligt. De alcohol wordt door de mama afgebroken, maar komt via de placenta wel bij het kind en de foetus kan het niet afbreken. Daardoor neemt het telkens weer dezelfde schadelijke stoffen in, zelfs als het maar om één glas gaat.”
“Foetaal Alcohol Spectrumstoornis valt niet te genezen. En de diagnose wordt ook vaak niet juist gesteld, soms wordt het verward met autisme of andere stoornissen. Het uit zich dan ook in heel wat vormen. Maar bij sommige kinderen is het ook herkenbaar in het gezicht. Aan andere kinderen zie je het niet, maar heeft het wel een uitwerking op hun gedrag”, aldus Verena Bogaert.
Info: www.fassteunpunt.be.
Wouter Vanhee en FAS steunen kan door over te schrijven op BE63 7360 7518 8808 (met vermelding Wouter 202).
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
