Al meer dan veertig jaar is Fons Roets (FRO) schrijvend actief in de regionale sportwereld. Als sportliefhebber pur sang leerde hij honderden mensen en hun verhaal kennen. Iedere week duikt hij in de archiefdoos vol herinneringen en anekdotes.
Het minste dat je kan zeggen van Willy Lefevere (72) is dat hij een krak is met een gouden hart. De Krak van Oostende 2016 en de recordhouder van het aantal deelnames aan de wandeltochten van de Vierdaagse van de IJzer zet zich dagelijks in voor zijn medemens, niet alleen in het Zorghuis en in het vaccinatiecentrum, ook als mantelzorger voor de buren en als steward bij evenementen en sportmanifestaties.
Willy groeide op in een landbouwersgezin in Staden, bij Roeselare. In het college van Diksmuide volgde hij de Latijn-Griekse afdeling. Zijn droom was dokter worden, maar als oudste in een gezin met zes kinderen, moest hij zich tevreden stellen met de opleiding van verpleger. Willy werd als eerste man aanvaard in de verpleegstersschool in Oostende, toen nog in Huize Louise-Marie in de Langestraat 69.
Op kot en in legerdienst
“Tijdens mijn opleiding zat ik op kot in Oostende en tijdens mijn legerdienst, eerst drie maanden opleiding in Gent, werkte ik in het militair hospitaal van Oostende”, vertelt hij. “In 1971 begon ik als verpleger in de operatiezaal van het H. Serruysziekenhuis, waar ik een ziekenhuisradio oprichtte. In 1979 huwde ik, werd vader van drie kinderen en ben nu opa van zes kleinkinderen. Ik ben een gelukkige opa, ondanks mijn scheiding van Doris in 1995.”
“Tijdens de jaren 80-90 werkte ik ook mee aan de Medios-konvooien naar Polen, Roemenië en Bosnië. Ik heb ook meer dan 150 keren bloed gegeven en was begeleider van ziekenvakanties. Van het een kwam het ander: vrijwilliger bij de Zorro’s (2005), Woonzorgcentrum De Boarebreker (2010), Het Zorghuis (2010), Steward Stad Oostende en KVO (2013), In Flanders Field Ieper (2013), mantelzorger voor mijn hoogbejaarde buren (2019) en vrijwilliger in het vaccinatiecentrum (2021). Mijn dagen zijn goed gevuld. Dankzij mijn bijna dagelijkse inzet voor de medemens werd ik in 2016 al gelauwerd tot Krak van Oostende.”
IJzer-Vierdaagse
De sportieve carrière van Willy Lefevere startte toen hij tijdens zijn legerdienst voor de eerste keer proefde van de wandeltocht, de Vierdaagse van de IJzer. “De eerste editie van de Vierdaagse, in 1974, maakte ik mee als verpleger”, mijmert Willy.
“Ik was zo onder de indruk van de vriendschappelijke sfeer, het sociaal contact met Belgen en buitenlanders, dat ik ieder jaar heb deelgenomen, als burger tussen de soldaten. Mijn aantal deelnames staat op 47. Daarmee ben ik recordhouder van de vierdaagse mars, met een totaal van 128 km, dagelijks 32 km. Mijn vakantie was altijd afgestemd op die deelname. Uiteraard kijk ik uit naar mijn 48ste medaille, in augustus 2022.”
“In 1983 was ik een geoefende wandelaar, maar nog geen loper. Als hoofdverpleger in het Serruysziekenhuis, met enorm veel verantwoordelijkheid was ik enorm gestresseerd. Dokter Moreels, mijn hoofdarts, gaf me de goede raad intensief te sporten. Ik koos joggen en lopen. Ik begon deel te nemen aan de wedstrijden van het Oostends Loopcriterium. Op zeker ogenblik was het moeilijk dat allemaal te combineren en ik ben overgeschakeld op vroege morgentraining in ‘t Bosje, om 6u. ’s morgens, voor ik ging werken.”
Halve marathons
“In 2000 werd ik lid van Joggingclub De Olifant. Ik werd vaste deelnemer van de wedstrijden van ’t Oostends Loopcriterium, het Houtlandcriterium, het kustcriterium en enkele halve marathons in Ieper en Brugge. Ik leverde mooie prestaties, met veel podiumplaatsen en overwinningen in categorie 4, het jaar dat mijn eeuwige concurrent, Marc Deweert, in de oudste categorie liep. Eindlaureaat ben ik nooit geworden, maar ik heb trofeeën gekregen in heel Vlaanderen.”
“Tot vorig jaar liep ik als lid van De Olifant drie trainingen per week. Samen met Johan richtte ik, als bestuurslid, ook de start-to-run seniorengroep op. Reeds twintig jaar loop ik ‘s morgens naar het station, een toer van 7 km door ‘t Bosje en ik kom terug met een pak Metro-krantjes, die ik verdeel bij de buren op de wijk. Het feit dat ik een fervente loper ben in het Maria-Hendrikapark, ons Bosje, werd ik door de Stad Oostende en Sport Vlaanderen verkozen tot peter van ’t Bosje.”
Naar Compostela
Om te bekomen van zijn scheiding, zijn bijna demente moeder te eren en zijn pensioen te vieren, zorgde Willy voor een absolute stunt. Hij marcheerde van 8 augustus tot 1 november 2010, van Sint-Jacobskapelle naar het Spaanse Compostela, een avontuurlijke tocht van 83 dagmarsen, met enkele rustdagen. Hij schreef er een dagboek over met foto’s, exclusieve ontmoetingen en bezoeken aan grote steden. Hij verkocht er zo’n 900 exemplaren van tijdens zijn voordrachten in de ontmoetingscentra.
“Het is een stunt waar ik heel fier op terugblik”, zegt Willy. “De pelgrimstocht, met een totaal van 2.450 kilometer, was een sponsortocht voor Het Zorghuis. Ik koester stille plannen om in 2022 een tweede pelgrimstocht naar Compostela te stappen, nu vanuit Portugal, minder lang maar even spectaculair.”
Door een rugblessure moest Willy noodgedwongen de looptrainingen onderbreken in december 2021. Fietsen mag wel van de dokter, maar het feit dat Willy, de 72-jarige kilometervreter, momenteel niet mag lopen, voelt aan als een grote straf.
(FRO)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
