Recent gepubliceerde cijfers van de Stadsmonitor van de Vlaamse overheid liegen er niet om: het onveiligheidsgevoel in Menen is met 14 % hoger dan het Vlaams gemiddelde. Toch is dat cijfer een lichte verbetering ten opzichte van 2020. Of de gemengde patrouilles van wijkagenten en gemeenschapswachten daar voor iets tussen zitten, dat weten we niet. Maar het is in ieder geval een opmerkelijk initiatief, waarmee de grensstad meer veiligheid nastreeft.
De mix van paars en oranje is een unieke combinatie die je alleen in Menen kan spotten. Gemeenschapswachters en wijkagenten die de handen in elkaar slaan en samen op patrouille gaan voor een veilige buurt. “Maar het is niet zo dat we elkaars taken overnemen. Doordat we complementair zijn, kunnen we elkaar wel versterken”, zegt Luc Claeys, hoofd van de dienst Veiligheid en Samenleven van de stad Menen en in die hoedanigheid ook hoofd van de gemeenschapswachten.
Aanspreekbaar
“De gemengde patrouilles gebeuren te voet, en dat is niet onbelangrijk. Zo zijn ze gemakkelijk aanspreekbaar en bekomen ze op een laagdrempelige manier heel veel informatie van de bevolking. Heel wat mensen gaan met informatie die ze hebben niet naar de politie, want ‘o wee, dan moet ik een afspraak maken, mijn naam geven en wordt er een PV opgemaakt, en dat wil ik liever niet…’. Als ze daarentegen iets kunnen meedelen aan een gemeenschapswacht zonder een effort te moeten doen, wordt die info sneller gegeven. Eigenlijk zijn onze wachten wandelende onthaalmedewerkers van de stad, bij wie je met al je vragen en bekommernissen terechtkan.”
Verlengstuk
Commissaris Stefaan Vannieuwenhuyse, directeur operaties van politiezone Grensleie, spreekt liever over zichtbaarheid. “Mensen moeten ons zien en over ons spreken. Naar het veiligheidsgevoel toe, dat meestal subjectief is, is dat erg belangrijk. Een gemengde patrouille gaat niet zomaar op pad, dat gebeurt alleen maar actiegericht. Dat kan dan gaan om een actie in het kader van stilstaan en parkeren op een bepaald tijdstip in een bepaalde buurt. Of in het kader van zwerfvuil: jongeren die ’s middags in het park of op een pleintje hun broodje opeten vragen om hun afval in de vuilbak te gooien, zonder evenwel met het vingertje te wijzen.”
“Een positief verhaal waarin we met vallen en opstaan vooruit willen gaan”
“Het project in onze politiezone Grensleie loopt enkel in Groot-Menen, omdat die als enige stad meerdere gemeenschapswachten (6) heeft. Als politiezone kunnen we daar dankbaar gebruik van maken. Zij zijn in het paars en wij in het oranje, maar voor mij zijn ze gelijkwaardig. Wij hebben weliswaar meer bevoegdheden, maar wij zijn ook met heel wat andere zaken belast. Omdat de gemeenschapswacht zich op haar kerntaak kan focussen, is ze ons verlengstuk binnen de veiligheidsketen.”
Niet evident
“De job van wijkinspecteur vind ik de mooiste job die er is bij de politie. Hij detecteert criminaliteit en overlast in zijn wijk, maar is vooral een probleemoplosser. Het is gemakkelijk om een proces-verbaal of GAS-boete uit te schrijven, maar daarmee is het onderliggend probleem niet opgelost. Hij gaat op zoek naar de oorzaak: waarom is er een burenruzie? Waarom doet iemand het onkruid voor zijn deur niet uit? Waarom staat iemand steevast verkeerd geparkeerd in een bepaalde straat? Om dan misschien tot de vaststelling te komen dat de betrokken persoon het moeilijk heeft en hem door te verwijzen naar het OCMW. Een eenvoudige taak is het niet. Je moet er het juiste profiel voor hebben: iemand die gelooft in mensen, die houdt van zijn wijk en weet wat er leeft en beweegt.”
Unaniem positief
De gemeenschapswachten staan unaniem positief tegenover het project en zijn vragende partij voor dergelijke gemengde acties. Bij de politie klinkt het verhaal iets genuanceerder. “Een gemengde patrouille is een nobele beleidsdoelstelling, maar evident is het niet. Niet iedereen staat daar voor open, en niet elke wijkagent matcht met een gemeenschapswacht. Maar het is aan ons om te evalueren hoe we water en wijn kunnen verzoenen. We kunnen leren van elkaar. Hoe beter we elkaar leren kennen, hoe beter we elkaar begrijpen. Volgens mij is dit een positief verhaal waarin we met vallen en opstaan vooruit willen gaan”, besluit commissaris Vannieuwenhuyse.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
