Wie helpt Tuur (15) aan knuffels voor zijn nieuwe wagen in de Kattenstoet? “Mijn broertje heeft z’n kat al opgeofferd, maar we hebben er nog nodig”

Zo vader, zo zoon: Tuur Fertin (15) ontwerpt de nieuwste wagen van de Kattenstoet, naar het voorbeeld van vader Stijn die er al zeven tekende. De wagen verbeeldt een extreem dieronvriendelijk instrument. “We zoeken nu zoveel mogelijk knuffelkatjes om te folteren tijdens de stoet.”

Garfield is onthoofd in een guillotine, z’n soortgenoten worden gemarteld in orgelpijpen. De nieuwste wagen van de Ieperse Kattenstoet is allerminst diervriendelijk. Het is een verbeelding van het kattenorgel, een instrument dat muziek maakt van kattengejank door de diertjes te folteren en ooit gebruikt is op markten in de Nederlanden. In de Kattenstoet reed vroeger een Kattenorgel, dat in 1960 geschonken werd door de Nederlandse stad ’s-Hertogenbosch. De wagen is al decennia uit de stoet verdwenen, maar vormde wel de inspiratie voor de Ieperse dansgroep Snoezepoezen die al 63 jaar de stoet en andere evenementen opluisteren. Voor de 46ste Kattenstoet op 12 mei werkt de Ieperse technische dienst nu aan een comeback van het Kattenorgel. Het ontwerp is van de hand van Tuur Fertin (15), zoon van diensthoofd Stijn.

Dj-set

“Mijn vader moest de wagen tekenen en hij kwam niet meteen op een idee, dus gaf hij alles door aan mij en ik ging ermee aan de slag”, vertelt Tuur. “Ik haalde mijn inspiratie uit de simpliciteit van Jommeke-strips. Ze zijn heel makkelijk getekend, ook de foltertuigen die erin voorkomen. De kar bestaat uit orgelbuizen en katten die op alle mogelijke manieren worden gefolterd. Op de wagen komt een grote dj-set, die zorgt voor de muziek die uit de katten komt.” De dj’s met dienst: Johan Feys en Wouter Sinaeve van het Ieperse straattheaterduo Kartje Kilo.

Zoon uitdagen

Timmermannen Cedric Verlinde en Gerdy Declercq werken aan de opbouw van de wagen, onder toezicht van Stijn Fertin (45), die nu meewerkt aan zijn zesde Kattenstoet. “Ik tekende onder meer de Keteldrumwagen, het Ketelgerecht, het Kasteel van de Gelaarsde Kat, het Bed van de Verteller en de Junglewagen met de Wilde Katten”, somt Stijn op. “Voor de nieuwe wagen van het Kattenorgel wou ik mijn zoon eens uitdagen. Ik ben erg trots op zijn werk en op de creatieve collega’s, die het ontwerp met een vleugje eigen fantasie mooi samen timmeren.”

Voorkeurnamen

Voor de verdere afwerking van de wagen heeft de technische dienst zoveel mogelijk pluchen katjes nodig. “We willen de middeleeuwse folteringen van de kat maximaal tonen, daarom onze massale zoektocht. We kopen ze liever niet aan, want we willen diversiteit in alle vormen, kleuren en maten. Ouderdom, stoffigheid en kleine gebreken zijn geen probleem. Intussen kregen we zelfs een pluchen hond die we proberen om te toveren tot kat. De mensen die schenken, mogen op een blaadje hun voorkeurnaam voor het knuffeltje doorgeven.”

Knuffel opgeofferd

Ten huize Fertin is de eigen voorraad uitgeput. “Mijn negenjarig broertje Cas heeft z’n kat al opgeofferd”, wijst Tuur. “We hebben hem geplaatst in de guillotine.” (TP)