“Wat begon met een mailtje, groeide uit tot een nieuw hoofdstuk”: Wouter (50) uit Ieper ontdekt onbekende familietak in… Amerika

En plots staat familie waarvan je het bestaan niet afwist op jouw stoep. Het overkwam Ieperling Wouter Sinaeve (50) nadat hij toevallig een mailtje onder ogen kreeg afkomstig uit de Verenigde Staten. De afzender bleek tot zijn grote verbazing familie te zijn. “Omdat hij in een museum werkt, dachten we een oude man met grijs haar te ontdekken, maar Wouter bleek een jonge gast te zijn”, aldus Jef uit Minnesota.

“Ik heb altijd gedacht dat de Sinaeves maar met weinigen waren, maar dat blijkt niet te kloppen.” Wouter Sinaeve is educatief medewerker van de Ieperse musea en het is via zijn job dat hij op een toevallige manier in contact kwam met een familietak uit Amerika. “Waar ik dus compleet geen weet van had. Het begon met een mailtje van iemand uit de Verenigde Staten die op zoek was naar de Sint-Jacobsparochie in Ieper. Ik las niet enkel de naam ‘Vlaminck’, maar ook ‘Sinaeve’. Ik was verrast, vooral omdat het op dezelfde manier was geschreven als mijn naam.”

Wouter begon wat te spitten en wat bleek: er bestaat een familieband tussen hem en Jerald ‘Jef’ Vlaminck, de afzender van het mailtje. Jef is een achterkleinkind van Henricus Victor Sinaeve (1858-1945) en Leonie Boncquet (1861-1936). Wouter is dan weer het achter-achterkleinkind van Alfons Sinaeve (1855-?) en Euphrasie Coussement (1860-1934). Henricus Victor en Alfons waren broers, vandaar de band tussen Wouter en Jef.

Economische vluchtelingen

Maar wat is de link met Amerika? Henricus Victor Sinaeve en Leonie Boncquet trouwden op 13 augustus 1887 in Zonnebeke, waar ze 30 jaar lang woonden. Het waren landbouwers en ze kregen elf kinderen. Toen de Eerste Wereldoorlog uitbrak, vervoegden vier zonen het leger. Hun ouders moesten de boerderij verlaten en kort daarop vluchtten ze naar Frankrijk, waar ze vier jaar verbleven. Net voor het einde van de oorlog kwamen ze terug naar België. Van hun hoeve bleef echter niets meer over. Een jaar later, op 1 april 1920, scheepten ze in op het schip ‘Leplander’ en voeren ze naar de Verenigde Staten, als wat men vandaag economische vluchtelingen zou noemen. In New York aangekomen sprongen ze de trein op naar Ghent, naar de Sylvester Boncquet Farm. In 1922 verhuisden ze opnieuw, naar The Harry Tillemans boerderij in het zuiden van de staat Minnesota. Hun dochter Ida was getrouwd met Peter Vlaminck en het zijn nu hun kleinkinderen, Jef en Angie, die naar de Westhoek op bezoek kwamen.

Voor de Amerikanen was het de eerste keer in België. “We waren van plan om in 2001 voor een reünie met de familie Vlaminck de oversteek te maken. Met onder meer de 9/11-aanslagen lukte dat toen niet. Mijn vrouw was toen trouwens zwanger. We stelden de reis steeds maar uit en nu de kinderen volwassen zijn, hakten we de knoop door en kwamen we naar Vlaanderen, op zoek naar onze voorouders. Ook daarom dat we graag de Sint-Jacobsparochie bezochten, omdat daar onze roots liggen.”

Oude man

“We verblijven in Brugge omdat de afstammelingen van de familie Vlaminck momenteel daar te vinden zijn. We hadden echter niet verwacht dat we iemand in Ieper zouden ontmoeten waarmee we een bloedband hebben. Ik had echt geen idee wie Wouter was. Toen ik hoorde dat hij in een museum werkte, dacht ik een oude man met grijs haar te ontmoeten, maar het bleek om een jonge gast te gaan (lacht). Het was een hele fijne ontmoeting.”

Het gezin van Jef woont in de staat Minnesota, op een half uurtje rijden van de stad Minneapolis. “Niet zover van de grens met Canada. Bij ons kan het in de winter dus heel koud zijn”, vertelt Jef. “Wat mij hier vooral opvalt, zijn de erg oude gebouwen. Voor ons is alles uit de jaren 1900 al antiek. We bezochten een kerk uit het jaar 1350. Ongelofelijk vind ik dat. Dat kennen we in Amerika niet.”

Zoon Mil

Wouter liet zijn Amerikaanse familieleden het In Flanders Fields Museum zien en nam ze mee naar de Last Post. “Ik ben heel blij die mensen te hebben mogen ontmoeten. Het werd een familiereünie, met familie waarvan ik geen weet had. Of ik nu zelf naar daar wil reizen? Ach, dat zou ik wel graag eens doen. Ondertussen ontdekte ik via internet enkele grafstenen met de naam Sinaeve in Amerika. Op één of andere manier zal ik er dan toch eens moeten geraken. Mijn zoon Mil zal echter eerder de kans krijgen. Mil gaat met het theatergezelschap Ontroerend Goed, waar hij deel van uitmaakt, op tournee naar Amerika met het stuk Fight Night. Ze spelen min of meer in de buurt van waar Jef en zijn gezin wonen en die beloofden tickets te kopen. Voor mij is het wel een heel mooi verhaal. Wat begon met een mailtje, groeide uit tot een nieuw familiehoofdstuk.”