Hoe zou het nog zijn met… Jan Callens? De tijd dat hij een van de toonaangevende figuren was in de stad ligt al een tijd achter ons, maar vorig jaar sierde hij wel de affiche voor de Waregem Koersefeesten. Of hij een interview ziet zitten nu hij 95 geworden is. “Zeker en ik heb me wat voorbereid op dit gesprek”, klinkt het.
Jan Callens verblijft nu in woonzorgcentrum De Meers. Hij verwelkomt ons in zijn kamer. Voor hem ligt een stapel met krantenartikels die de voorbije vijftig jaar over hem verschenen zijn. De man die ooit vader van de middenstand in Waregem genoemd werd, heeft dan ook via tal van organisaties zijn stempel gedrukt op de stad. In dit gesprek blikken we terug op zijn belangrijkste wapenfeiten.
Jan, hoe gaat het me je?
“Ik kan niet klagen. Slechthorend ben ik al heel mijn leven en dat zal allicht zo blijven. (lacht) De jongste jaren stel ik ook vast dat ik minder goed zie en zo snel stappen als vroeger lukt ook niet meer. Voor de rest valt het wel mee en ben ik nog altijd een optimist en zeer gelukkig.”
Jouw verdiensten voor het culturele en maatschappelijke leven in Waregem zijn groot. Waar kijk je met het meeste plezier op terug?
(Denkt na) “Er zijn zoveel zaken. (Grasduint in zijn papieren) Dat ik 569 keer op het podium heb gestaan van De Schakel en in totaal in 78 toneelwerken heb gespeeld, vervult me nog altijd met trots. Ook buiten Waregem heb ik meer dan 3.000 keer op het podium gestaan. Ik blik daar met veel genoegen op terug, zeker ook omdat ik zo vaak heb kunnen samenwerken met al die grote regisseurs. Bert De Wildeman was er daar een van.”
Privé: Jan Callens is zopas 95 geworden. Hij was getrouwd met wijlen Georgette Lobbens. Ze hebben samen drie kinderen: Piet (67), Rik (64) en Bert (62). Er zijn ook acht kleinkinderen en zes achterkleinkinderen. Jan verblijft in wzc De Meers.
Loopbaan: Jan werkte in privébedrijven vooraleer hij in 1963 secretaris van het NCMV werd (tot in 1987).
Verenigingsleven: Tientallen jaren een van de topfiguren bij cabaretgezelschap De Zingende Sterren. Acteerde ook bij toneelgezelschappen Pogen en Kunst en Eendracht. Was een bekend moppentapper. Was tevens actief in tal van andere organisaties.
Bij de 60-plussers ben je vooral bekend van de Zingende Sterren, de cabaretgroep waarvan je jarenlang de vedette was.
“Ik hou daar zelf ook prachtige herinneringen aan over. Ik mag toch zeggen dat ik samen met Magloire Loquet tientallen jaren lang de motor was van de Zingende Sterren. Samen hebben we onze cabaretgroep groot gemaakt en kenden we succes tot ver buiten Waregem. Ik prijs me nog altijd gelukkig dat ik het pad gekruist heb van Magloire Loquet.”
Ooit traden jullie zelfs met enig succes op in Duitsland. Hoe kwamen jullie daar terecht?
“Dat was opnieuw Magloire Loquet die dat wist te regelen. Hij genoot daar al enige populariteit met de Zillertalers Blaaskapelle, een gezelschap dat nog altijd bestaat. Na een van de optredens die ze daar hadden gegeven, had hij het kunnen regelen dat we er ook met de Zingende Sterren aan de slag konden. Het plan was dat ik er moppen zou vertellen, omdat ik toen in het zuiden van West-Vlaanderen veel succes genoot als moppentapper.”
Ik denk dat ik meer dan mijn steentje heb bijgedragen om Waregem bekendheid te bezorgen als winkelstad
“Enig probleem daarbij was dat ik zelf niet zo goed Duits sprak. Herman Vercaemst, een leraar Duits waarmee ik goed bevriend was, zei dat ik de moppen in het Nederlands moest uitschrijven en dat hij alles zou vertalen. Ik deed dat, leerde die nadien uit het hoofd en had er ongelofelijk succes mee in de zaal waar ik optrad in Duitsland. Ik kreeg een staande ovatie.”
We zouden bijna jouw verdiensten vergeten voor Waregem als winkelstad. Wat zie je daar als je belangrijkste realisatie?
“Ik denk dat ik toch meer dan mijn steentje heb bijgedragen om Waregem de nodige bekendheid te bezorgen als winkelstad. Waar ik toch vooral trots op ben, is dat ik met de jaarmarkt gestart ben de maandag voor Waregem Koerse.Uiteindelijk is die toch snel uitgegroeid tot een van de grote succesnummers van de festiviteiten daarrond.”
Had je een moment van goddelijke inspiratie toen je op dat idee kwam?
“Eigenlijk ben ik daar over beginnen nadenken na een gesprek met marktkramer Fernand Candry. Fernand was voorzitter van de marktkramersbond en hij vond dat Waregem zeker gebaat was met een jaarmarkt. Als secretaris van de middenstand (de toenmalige NCMV waaruit later Unizo is voortgekomen, red.) vond ik dat nog zo gek niet. Ik dacht dat het net voor Waregem Koerse een prima combinatie zou zijn. Zo zijn we daar dan in 1971 mee gestart. Dat eerste jaar was wel wat, hoor. Het waren andere tijden en ik ging toen met een enorme lat en met krijt op pad om de standplaatsen uit te tekenen. Wist ik veel dat die marktkramers zich daar niets van zouden aantrekken en gewoon zelf zouden bepalen waar ze wilden staan. (lacht) Al is dat alleen maar dat eerste jaar gebeurd. Vanaf de tweede editie vroeg ik aan Fernand Candry of hij zich daarover, spreekbuis van de marktkramers zijnde, kon ontfermen. Dat verliep vanaf toen vlekkeloos. Voor mij was het enige wat telde dat we met de stad nu ook een jaarmarkt hadden.”
Jan, ik ben me ervan bewust dat ik nog veel meer had kunnen vragen, maar ik vrees dat we hier moeten afronden.
“Mij heeft het deugd gedaan om nog eens terug te blikken op de voorbije zeventig jaar. Je gaat nu toch nog mee iets drinken in de cafetaria, neem ik aan?”
Waregem Koerse
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
