Een oude bus en een avontuurlijke reis door Amerika. Jeugdopbouwwerker Wannes Beernaert uit Langemark lijkt momenteel de vibes te ervaren uit het verfilmde boek Into the Wild. Zeven maand geleden liet hij werk en Westhoek achter zich voor een droomreis met zijn gezin. En hij denkt nog niet aan terugkeren. “We verbouwen nu een oude schoolbus voor de volgende bestemming. Welke? We zien wel…”
Optredens voor The Voice, pop-ups voor skaters en muziekliefhebbers, projecten met en voor jongeren… De Ieperse jeugdopbouwwerker Wannes Beernaert was de voorbije jaren met veel zaken bezig. Te veel, beseft hij nu. “Wel 101 dingen, zodat ik zeker niet hoefde stil te staan in een zware periode. Foss heeft sterk bijgedragen aan het feit dat we hier zijn”, vertelt Wannes, die zijn zoontje van acht maand verloor aan wiegendood.
Naar de crèche
Ook toen zocht hij zijn toevlucht in muziek en bracht het eigen nummer Fly Young Bird ter ere van Foss op Studio Brussel en De Warmste Week. “Door Foss zijn we gaan beseffen dat we moeten tijd nemen voor elkaar, voor onze kinderen. Door onze drukke werkschema’s konden we niet anders dan de gastjes zoveel mogelijk naar de crèche, school en grootouders te sturen”, vervolgt de vader van Seb (5) en Pippa (1), die een jaar na het overlijden van Foss geboren werd.
“Deze reis was een droom van mijn vrouw Julie die ze had opgeborgen, maar het was tijd voor verandering”, aldus Wannes, die vanaf vorig najaar zijn woning bij de voormalige steenbakkerij van Langemark inruilde voor een camper op het Amerikaans continent.
Deze reis is een droom van mijn vrouw Julie die ze had opgeborgen, maar het was tijd voor verandering
“Toen we in Canada aan onze reis begonnen, kocht ik die RV (mobilhome, red.) in de States. In een maand doorkruisten we de hele oostkust van de USA tot aan de grens met Mexico. Daar bleek dat enkele papieren niet in orde waren, waardoor we even vastzaten tussen Texas en Mexico. De Amerikanen verklaarden ons gek om dit ‘verschrikkelijk gevaarlijk’ land binnen te gaan met twee kinderen. Gelukkig zetten we door en konden we met wat foefelaré toch de grens over. Het was de eerste echte les van de reis: wat worden we vaak bang gemaakt en wat zijn we content dat we er niet meer aan toegeven. Merci Fossie!”
Werken als zotten
“Door eens buiten ons normale leven te staan en alles letterlijk vanop een afstand te bekijken, beseffen we dat we in ons land leefden en werkten als zotten. Al heb ik veel geluk dat we in België zijn geboren en dat er zoiets bestaat als tijdskrediet.”
Wannes denkt nog niet aan terugkeren. Ook niet wanneer zijn camper niet geschikt bleek voor de Mexicaanse bodem. “We braken onze voorruit, verloren een luifel… zelfs ons vuil waterreservoir moest eraan geloven. Shitty business! We kochten een moto om wat mobieler te zijn en te cruisen doorheen de gezellige dorpjes. Met vier op een moto, geen nummerplaten, geen verzekering… dat kan hier allemaal. Het voelt raar om geen verkeersboetes meer te moeten betalen.”
We kunnen het alleen maar aanraden: ga, geniet, leef!
Voor de volgende – nog onbekende – bestemming verbouwt Wannes nu een oude schoolbus. “Samen met locals Max en Shorty terwijl we logeren bij mi hermano Luis, de raadgever van de burgemeester van Guatemala City. Luis logeerde een kwarteeuw geleden een jaar lang bij ons. Ik zag hem als mijn grote broer. We hadden hier plots het idee ‘waarom kopen we geen bus’? De woorden waren pas uitgesproken en ’t was al zo ver. Niet te veel denken en gewoon gaan. We kregen al tientallen berichten van mensen die, na het zien van onze video’s, hetzelfde willen doen. We kunnen het alleen maar aanraden: ga, geniet, leef! Hoe langer we on the road zijn, hoe moeilijker het wordt ons weer aan te passen in België. Laat ons nog even dag per dag leven en dan zien we wel.” (TP)
De reis van Wannes kan je volgen via ‘Fata Tropicana’ .
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
