Walter Deklerck en Regina Carrette wonen aan de Pollaertstraat in Woumen en maken al hun fietstochten met een driewieler. In de loop van het voorbije jaar fietsten ze samen zo’n 1.300 kilometer bij elkaar. De twee jaar oude, gekochte driewieler van Regina biedt haar ondanks de knieprothese de kans om voort te blijven fietsen. Walter fietst dan weer al 40 jaar op zijn volledig zelf gemaakte fiets in de omgeving van de Blankaart.
“In 1968 toen ik al vijf jaar als mecanicien bij Inco werkte, liep ik bij een arbeidsongeval heel erge kwetsuren op. Ik was twee jaar arbeidsongeschikt maar het ergste was dat ik mijn gehoor definitief verloor. Toen ik weer aan de slag kon, werd ik aangesteld als magazijnier wisselstukken. Ik beheerde er de ruim 10.000 wisselstukken – van het kleinste schroefje tot zware motoren efficiënt en zonder computer. Door mijn arbeidsongeval was ik niet alleen doof geworden maar was er ook een storing opgetreden in mijn evenwichtsorgaan zodat ik niet meer met een gewone fiets kon rijden. Dat zette mij aan het denken en van een collega vernam ik dat er driewielers bestonden voor volwassenen. Na wat speurwerk kwam ik bij een gespecialiseerde fietsenmaker van Dominiek Savio in Gits terecht. Ik zei de man dat ik zo’n fiets voor mezelf wilde maken maar hij lachte mijn voorstel weg met een simpele ‘dat kunt gij niet’. Ik beet mij in de uitdaging vast en korte tijd later was mijn eerste driewieler klaar. Uit de fouten van mijn proefstuk leerde ik heel wat en zo ontwierp ik een tweede model dat fantastisch was.”
Dus was jouw handicap een aanleiding om fietsenmaker te worden?
“Inderdaad, ik volgde in avondonderwijs een cursus fietsenmaker en tijdens de laatste jaren dat ik in de melkerij werkte, was ik fietsenmaker in bijberoep. Mond-aan-mondreclame zorgde ervoor dat mijn zaak langzaam maar zeker goed begon te draaien. Momenteel is de vraag naar fietsherstellingen heel hoog – door corona wordt er veel meer gefietst en kan ik mijn dagen ruimschoots vullen.”
Na een tocht van 800 kilometer kon ik alle SAVE-borden oplijsten
Ontwerp je nog altijd fietsen op maat?
“Op vraag van klanten maak ik fietsen die voldoen aan specifieke eisen: een driewieler met twee wielen vooraan daar de persoon de breedte van de achterwielen moeilijk kan inschatten, een driewielertandem waar je naast elkaar zit in plaats van achter elkaar… maar ook curieuze circusfietsen voor een klant die als clown optreedt in een circus. Mijn grootste uitdaging is nog altijd een geschikte fiets te maken voor mensen met een fysieke handicap. Zo rijden er heel wat van mijn fietsen rond in De Vleugels – het vroegere MPI in Klerken en in Dominiek Savio in Gits. Op mijn website krijg ik veel vragen uit zowat heel het land om een aangepaste fiets te maken voor zoon of dochter zodat die alleen of samen met een ouder kan fietsen.”
Zulke fietsen zijn dan toch erg duur?
“Indien ik mijn uren zou rekenen dan zijn zulke modellen inderdaad onbetaalbaar. Gelukkig is er ook een Vlaams Fonds voor personen met een handicap dat tussenkomt in de kosten. Als er geen tussenkomst mogelijk is, reken ik praktisch niets aan voor mijn werk. Ik koester dan het aangename gevoel dat ik opnieuw iemand heb kunnen helpen en vooral gelukkig heb gemaakt.”
Na vele jaren kreeg je wonderbaarlijk je gehoor terug?
“Toen ik al doof was, ontmoette ik mijn echtgenote in danszaal Tyrol in Diksmuide. Ik hoorde haar wel niet maar was er smoorverliefd op. Met liplezen begrepen we elkaar wonderwel en na 155 dagen waren we al getrouwd. In het begin van dit millennium vernam ik dat ze met een onderhuidse inplanting mensen hun gehoor terug kunnen geven. Ik informeerde mij daarover in het ziekenhuis van Antwerpen. Niettegenstaande er maar 5% slaagkans was, waagde ik het toch. Ik was een van de eersten in België die zo’n cochleair implantaat (ook bionisch oor genoemd) kreeg. Na veel oefenen en veel hulp van mijn collega’s op het werk en van mijn echtgenote en vrienden ontwikkelde ik langzaam weer mijn gehoor.”
“Ik hoorde na 32 jaar huwelijk voor het eerst de stem van mijn vrouw Regina. Een nieuwe wereld opende zich voor mij. We mochten vorige maand ons gouden jubileum vieren en na al die jaren hoorde ik de stem van mijn lieve vrouw nog altijd niet te veel.” (lacht)
Heb je naast die fietsmicrobe nog andere hobby’s?
“25 jaar geleden verongelukte onze dochter Mieke en sindsdien draag ik mijn steentje bij in de vereniging van verongelukte kinderen. Ik lijstte alle plaatsen op waar SAVE-borden staan. Na een tocht van 800 kilometer kon ik de 58 borden catalogeren en zo voor de nabestaanden een hulp zijn in het verdriet.” (SB)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
