Ona is de vijfjarige golden retriever van de familie Pauwels in de Kamutstraat in Harelbeke. Tijdens de nacht van vrijdag is ze heel onverwachts overleden aan vergiftiging.
“Vrijdagavond rond 20.30 uur liet ik Ona, samen met ons andere hondje Lou, nog eventjes naar buiten. Na ongeveer een kwartiertje kwamen ze weer naar binnen omdat het behoorlijk hard aan het regenen was. Die avond viel ik voor de televisie in slaap. Rond 23 uur heeft Lou mij wakker gemaakt door in de zetel te springen. Ik ging bij Ona kijken. Ze had braakneigingen en was aan het janken. Ik had al snel door dat er iets mis was”, vertelt Gilles Pauwels.
“Ze lag op haar zij op de grond, helemaal aan het schudden, waarschijnlijk een epilepsie-aanval. Daarna heb ik snel mijn vrouw wakker gemaakt en rond 20.30 uur de dierenarts gebeld. Die heeft vocht en zuurstof toegediend en antibiotica en cortisone voorgeschreven. Ona is bij de dierenarts gebleven en wij zijn weer naar huis gegaan”, legt Gilles uit.
Rattenvergif in de tuin
Zaterdagochtend belden Gilles en zijn familie naar de dierenarts, met de hoop op goed nieuws. “Hij vertelde ons dat Ona rond 2 uur die nacht al overleden was. Uit de autopsie blijkt dat ze vergiftigd was. De dierenarts vermoedt door rattengif, maar is het niet zeker. Het moet iets heel sterks geweest zijn, want op zo’n 5 uur tijd was ze overleden”, vertelt Gilles. Gilles, zijn vrouw Kelly en zoontje Maurice vermoeden dat er iets in de tuin moet gelegen hebben. Hun tuin is afgesloten, maar achteraan is er een fiets- en wandelpad. “Van daaruit kan het zijn dat er iemand iets in onze tuin gegooid geeft, maar dat kunnen we niet zeker zijn”, zegt Gilles.
“Het overlijden van Ona valt ons zwaar. Ze was een hele vrolijke hond, die ons elke dag al kwispelend kwam begroeten als we thuis kwamen van ons werk. Zelfs bij onbekenden was ze blij. Ons andere hondje Lou, een king charles cavalier, loopt een beetje verloren.” Gilles zal zaterdag een klacht indienen tegen onbekenden, waar hij zijn verhaal kan doen in de hoop dat er naar de situatie gekeken wordt. “Wij wonen in een doodlopende wijk, waar bijna iedereen een hond heeft. Een aantal jaren geleden was er een gelijkaardig geval. Het kan toeval zijn, maar dat weten we niet zeker. Het is vooral de onwetendheid die aan ons knaagt”, besluit hij.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier