‘Effen Weg’ organiseert wandelingen voor mensen met chronische pijn of ziekte, mensen herstel(len)d van een ziekte of burn-out… Iedereen die wil bewegen, maar geen aansluiting vindt bij de verenigingen is er welkom. Ann Coryns leeft al 24 jaar met het chronisch vermoeidheidssyndroom en is bij de vereniging als begeleider aan de slag.
“Zelf leef ik intussen al meer dan 24 jaar met een chronische aandoening. Na de geboorte van mijn zoon kreeg ik de diagnose CVS, chronisch vermoeidheidssyndroom. Er is geen oorzaak en eigenlijk ook geen behandeling. De symptomen verschillen van persoon tot persoon en CVS is ook niet erkend als ziekte”, vertelt Ann Coryns (52) uit Westouter. “Ik ben mobiel, maar mijn lichaam kan niet meer recupereren. Je kan het vergelijken met een batterij die leegloopt en moet vervangen worden… alleen kan mijn batterij nooit vervangen worden. Mijn symptomen zijn – naast vermoeidheid – concentratiestoornissen, spijsverteringsklachten, spierpijn. Door die klachten wordt slapen moeilijker en dan zit je uiteraard in een vicieuze cirkel.”
Vier jaar geleden nam Ann de beslissing om te stoppen met werken en als vrijwilliger ging Ann bij verschillende verenigingen aan de slag, ook bij vzw Effen Weg als begeleider. “Wandelen zit in mijn DNA en nadat ik stopte met werken, leek het mij heel tof om zelf in de Westhoek wandelingen voor Effen Weg te begeleiden. Dat doe ik in Heuvelland, Ieper, rond Poperinge, maar ook over de grens, in de buurt van Veurne, in Diksmuide…”
Op je gemak
Effen Weg werd opgericht door Mattias Furniere, die zelf al jaren lijdt aan chronische rugpijn. De vzw is erkend door de Vlaamse Pijnliga en wordt administratief gecoördineerd door Samana. “Effen Weg organiseert wandelingen voor mensen met chronische pijn, een chronische ziekte, mensen herstel(len)d van een ziekte of burn-out… Iedereen die wil bewegen, maar geen aansluiting vindt bij de klassieke wandel- of natuurverenigingen. Wat maakt wandelen met Effen Weg zo bijzonder? Het vertrouwen, het op je gemak mogen zijn, het op het laatste moment mogen inschrijven of annuleren zonder dat er vragen worden gesteld, de aandacht voor elkaars verhaal… Je wandelt op jouw tempo. De traagste van de groep bepaalt het tempo. Er is geen druk, enkel genieten van het wandelen en de pijn even vergeten”, vertelt Ann.
“Bij Effen Weg kom je in contact met lotgenoten en die begrijpen elkaar. Niemand stelt ooit iemand graag teleur. Wij willen wel deelnemen aan activiteiten of aanwezig zijn, maar wij kunnen niet garanderen dat we ons 100 procent kunnen engageren. Sinds mijn tienerjaren wilde ik mijn duikbrevet halen en dat heb ik vorig jaar ook gedaan. Door mijn gezondheid besloot ik om niet meer deel te nemen aan buitenduiken, maar ik ben heel blij dat ik het gedaan heb. Leven met een chronische aandoening is keuzes maken. Wanneer ik een wandeling met Effen Weg maak, weet ik dat ik enkele dagen later zal moet rusten. Lotgenoten begrijpen elkaar. Dat we van de overheid de stempel ‘non-actieven’ krijgen, raakt ons. Mijn werkambities heb ik opgeborgen, maar de passie is er nog steeds. Ik wil heel graag werken, maar ik moet keuzes maken om mij goed te kunnen voelen.”
Begeleiders
Op woensdag 26 oktober neemt Ann een groep wandelaars mee naar De Gavers in Harelbeke en op zaterdag 12 november trekt ze naar Zonnebeke. “Na corona merk ik dat het in onze regio moeilijk is om mensen weer uit hun kot te krijgen en de Westhoek is hoe dan ook al een regio waar mensen moeilijk over de streep te trekken zijn om iets nieuws te doen. De drempel om weer ergens aan te sluiten, is hoog”, zegt Ann. “Mijn wandelingen zijn maximum zeven kilometer lang en ik voorzie ook telkens een verkorte versie van drie à vier kilometer. Daarnaast worden maximum 15 wandelaars toegelaten per wandeling. Recent had ik ook contact met het Jan Yperman ziekenhuis waarmee we een samenwerking op poten zetten. De patiënten uit de pijnkliniek zullen tijdens hun traject twee wandelingen met Effen Weg maken om kennis te maken met de vereniging. Zo is de drempel na hun traject in de pijnkliniek minder groot om eventueel aan te sluiten.”
Naast wandelaars zijn ook nieuwe begeleiders welkom. “Momenteel ben ik de enige begeleider in de regio. Zelf organiseer ik maandelijks een wandeling, want meer zou voor mij ook niet haalbaar zijn. Een extra begeleider richting de kust zou fijn zijn.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
