De sluiting met onmiddellijke ingang van het stedelijke zwembad van Tielt, gebouwd in 1974, sloeg bij de verenigingen in als een bom. Veilig zwemmen was niet meer mogelijk doordat de betonstructuur is aangetast.
“We wisten als stadsbestuur wel dat het zwembad niet meer up to date was, want tenslotte bestaat het al 48 jaar”, vertelt schepen van Sport Hedwig Verdoodt. “De staat van het zwembad werd continu gemonitord en er was ons verzekerd dat het zeker nog vijf jaar kon gebruikt worden. Helaas moeten de deuren met onmiddellijke ingang dicht door de slechte staat van de betonstructuur.”
Grote impact
De schepen verzekert dat het stadsbestuur niet op zijn lauweren rust. “We doen al het mogelijke om de verenigingen bij te staan in het zoeken naar oplossingen. Deze sluiting heeft een grote impact en dat beseffen we. Onze sportdienst contacteert de omliggende zwembaden om te zien wat daar de mogelijkheden zijn en ook externe firma’s worden gecontacteerd om stabiliteitsonderzoeken uit te voeren.”
“Onze sportdienst contacteert de omliggende zwembaden om te zien wat daar de mogelijkheden zijn”
Een oplossing is meer dan ooit aan de orde voor de verenigingen. “Er zijn twee mogelijkheden. In eerste instantie moeten we kijken of een renovatie mogelijk is, maar een ander scenario is dat de bouw van een nieuw zwembad in een stroomversnelling komt.”
“Wij hebben deze sluiting niet zien aankomen”, zucht Dion D’Hoop, voorzitter van duikclub Galathea. “Er werd vol gegaan voor een nieuw zwembad, dat er weliswaar pas zou komen tegen of in de loop van 2026. Aan ons werd medegedeeld dat het oude zwembad open zou blijven zolang het nog kan gebruikt worden, maar helaas moet het nu sluiten wegens betonrot. Na ons zomerverlof hebben we geen zwembad en dat zal uiteraard zijn weerslag hebben op de club. Geen wekelijks sociaal contact meer, geen opleidingen meer en geen nieuwe inschrijvingen. Alles valt in het water.”
Onmacht en emotie
De club bekijkt de mogelijkheden om zo snel mogelijk te kunnen schakelen. “Uiteraard bekijken we met het bestuur alle alternatieven. Gemakkelijk zal het evenwel niet worden. We hebben nog tijd tot september, maar we moeten nu al uitkijken, willen we verder kunnen trainen.”
“We hadden de sluiting helemaal niet zien aankomen. We wisten wel dat er regelmatig controles werden uitgevoerd, maar dat de badkuip in zo’n slechte staat was, daar waren we niet van op de hoogte”, vertelt Julie De Cabooter, trainster van zwemclub Tieltse Zeeduivels. Het overheersende gevoel is vooral onmacht en emotie. “Onmacht omdat wij als clubs met onze rug tegen de muur staan, emotie omdat dit een levenswerk is dat we in het water zien vallen. Mijn papa Geert en mama Greet zijn al 33 jaar bezig met de club draaiende te houden. Als het bad dan van de ene op de andere dag de deuren sluit, is dat een heel emotioneel gebeuren.”
“We wisten wel dat er regelmatig controles werden uitgevoerd, maar dat de badkuip in zo’n slechte staat was, daar waren we niet van op de hoogte”
De impact op lange termijn is groot, vreest Julie. “Op korte termijn is die nog niet gigantisch. Voor de trainingen van de kampioenschappen kunnen we uitwijken naar Meulebeke en Brugge. Op lange termijn is de impact veel groter. Als wij maanden of jaren moeten uitwijken, dan is dat logistiek en financieel een probleem. Dan spreken we nog niet over het verlies van leden en medewerkers. Het lijkt onhaalbaar om met al die groepen te moeten uitwijken naar zwembaden die door eigen bevolking al overbevraagd zijn. Er zal heel snel geschakeld moeten worden!” (KM)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
