Genieten met de voeten in het zand: “Strandbars zijn tijdens de zomer ons visitekaartje”

Twaalf kilometer strand, 26 beachbars: wie graag met de voetjes in het zand van een cocktail nipt, zal in Knokke-Heist nooit bedrogen uitkomen. De toeristische meerwaarde van al die microparadijsjes is volgens schepen Philippe Vlietinck nauwelijks te onderschatten. “De strandbars zijn in de zomermaanden hét visitekaartje van onze badstad.”

De beachbars zijn vandaag niet meer van de Knokse stranden weg te denken. “Wie Knokke-Heist zegt, zegt strandbars”, bevestigt Emmy D’Hooghe (41), de vierde generatie aan het Albertstrand. Haar overgrootvader Charel startte ooit met stoelenverhuur aan het Zegemeer. “Tijdens de zomermaanden zijn wij inderdaad het toeristisch uithangbordje van onze gemeente. En het leuke van onze 26 strandbars, is dat er voor elk wat wils is. Ze hebben allemaal een eigen publiek.”

Dat gaat volgens toerismeschepen Philippe Vlietinck mee met het DNA van de deelgemeenten. “Zo hebben de strandbars in Heist een wat familialer karakter dan in ’t Zoute. Maar er zijn er ook die specifiek de champagneliefhebbers kunnen bekoren.”

Knokke-Heist lag in ons land aan de basis van het fenomeen. “De familie Trio, van Collins Club en Famouz, waren pioniers. Zij waren destijds kind aan huis op Ibiza, en hebben daar de mosterd gehaald. Wat bij ons ook wel een constante is in het strandbarverhaal, is dat het stuk voor stuk familiale ondernemingen zijn. Dat willen we in de toekomst graag zo houden”, zegt Vlietinck.

Gereglementeerd

De strandbars zijn vandaag ingeburgerd, maar dat was ooit anders. “De grootste uitdaging was op één lijn te geraken met de vaste horeca-uitbaters op de zeedijk. Daar is het vroege sluitingsuur van de strandbars aan toe te schrijven. Het muziekbeleid, maar ook het uitzicht van de strandbars en wat ze serveren, dat is nu allemaal strikt gereglementeerd. De verdienste van mijn voorganger Anthony Wittesaele”, klinkt het.

Dat lastenboek is volgens Emmy D’Hooghe van strandbar Albertstrand een zegen en een vloek. “Dat vroege sluitingsuur vind ik op zich geen slechte zaak, tot middernacht openblijven hoeft voor ons niet. Maar op sommige dagen zou er wel eens een uitzondering gemaakt kunnen worden. Als het een prachtige avond is, dan is het een wrang gevoel om de mensen te moeten buitenvegen.”

“Een constante in het strandbarverhaal, is dat het familiale ondernemingen zijn” – Schepen Philippe Vlietinck

Het uitgeregende voorjaar en de slechte julimaand kan ze niet meer ophalen. “De risico’s van het vak”, aldus Emmy. “Veel mensen zien alleen het mooie van onze job, maar het is keihard werken, zeven dagen op zeven. Toch zou ik nooit van mijn leven willen ruilen. Het strand is mijn tweede thuis.”

Schepen Philippe Vlietinck roemt die toewijding. “Zo’n strandbar uitbaten is zeker niet altijd een cadeau. Maar ze doen het bij ons allemaal met hart en ziel, en dat zie je ook: de mooiste strandbars vind je in Knokke-Heist”, knipoogt hij.

Toekomst

De toeristische meerwaarde ervan is volgens hem dan ook amper te overschatten. “In de zomermaanden zijn de strandbars hét visitekaartje van onze badstad. Heel belangrijk daarom, is dat we blijven mee-evolueren met de tijdsgeest. Als onze stranden verbreden, zoals de kustvisie voorschrijft, zal dat in de toekomst nieuwe opportuniteiten geven om onze strandbars verder te verfraaien. Moeilijk te zeggen hoe de beachbar van de toekomst eruitziet, maar de beleving zal ongetwijfeld nog belangrijker worden.”