Ex-joggers uit Wevelgem worden Dulle Stappers en geven niet op

Niet opgeven! Dat is het credo van vereniging De Dulle Stappers uit Wevelgem. Als je lichaam het niet langer toelaat om te lopen, dan wandel je maar. Wekelijks verzamelen enkele ex-joggers om een korte maar flinke wandeling te maken. Zo houden ze toch contact met de loopvrienden van weleer en met de andere leden van de joggingclub die ze opwachten op het terras van hun clublokaal.

De joggingclub heeft vele gezichten. Met de loop der jaren steeds meer, zo blijkt. Een paar jaar terug werden De Dulle Trappers boven de doopvont gehouden. En sinds 2019 verzamelen De Dulle Stappers wekelijks aan de sporthal van het vroegere zwembad in de Vanackerestraat.

Een van de vaste leden is Patrick Doornaert. “Wat wil je”, zegt Patrick. “Gedurende bijna 40 jaar zag ik mijn vrienden tijdens de wekelijkse joggingsessies. Zoals dat voor iedereen vroeg of laat het geval is, laat je lichaam je opeens in de steek en mag of kan je niet langer lopen.”

Wekelijks stippelt er een van ons een korte tocht uit

“Na onze wekelijkse wandeling op donderdag vergezellen we onze vrienden van de joggingclub in ‘t Bankske en is er toch weer tijd voor een gezellig samenzijn met de hele groep.”

Het aantal stappers varieert. Eén ding hebben ze gemeen, ze zijn allen lid van de joggingclub en om de een of andere reden dienden ze hun loopactiviteiten te staken. Bij Patrick was de heup de boosdoener, bij Stefan de knie, bij Laurent de hamstring, bij Henk het hart,..

“Maar iedereen is welkom”, benadrukt Stefan Wittouck. “Het is de bedoeling dat we een rustige wandeling maken. Tussen de vijf en zeven kilometer. Wie goesting heeft en nu en dan eens een wild verhaal wil horen, is bij ons aan het juiste adres (lacht).”

Toch geen wandelclub

“En toch zijn we geen wandelclub”, verrast Patrick. “Het is niet zo dat we het Vlaamse land afreizen om bij andere clubs lange, uitgestippelde wandelingen te maken. Neen, wekelijks stippelt er een van ons een korte tocht uit. In de buurt, dat spreekt vanzelf. We namen wel al eens de trein naar Menen of Bissegem en wandelen dan terug. Zeven kilometer is zowat het maximum.”

Velen ontdekten tijdens corona het plezier van het wandelen, daar zijn De Dulle Stappers al een tijdje van overtuigd. “We zijn nooit uitverteld”, zegt Stefan. “Voor je het weet, is onze wandeling voorbij. En we houden het gezellig. Toen de voorbije maanden de terrassen nog niet open waren, zorgde iemand wel voor een drankje en een hapje voor onderweg.”

Het centrale gegeven is ‘gezellig samenzijn’, zoveel is duidelijk na een korte babbel met de zes vrienden die deze avond klaar staan voor hun wekelijkse trip. Heel veel tijd hebben ze niet, want om stipt zeven uur willen ze hun tocht aanvatten. Kwestie van op tijd te zijn als de joggers arriveren.

Het is een mooie avond, de zon geeft sinds lange tijd weer flink wat warmte. En toch zijn de meesten warm ingeduffeld. “Natuurlijk”, kijkt Stefan verongelijkt. “Straks zal het flink afkoelen op het terras van ‘t Bankske. Een mens moet op alles voorbereid zijn!”

Jubileumfeest

Veertig 40 jaar geleden werd de joggingclub opgericht, dat jubileum willen de leden niet aan zich voorbij laten gaan. Voorzitter Patrick Doornaert nodigt iedereen alvast uit om zondag 19 september in de agenda vast te prikken voor een sportieve en feestelijke dag.

“We organiseren twee fietstochten van 40 kilometer, een wandeling van 40 kilometer en een looptocht waarbij je 40 ronden kan lopen. Dat is het basisidee, waar we nu verder aan werken. Maar de datum staat vast!” Aangezien de stappers nog allemaal lid zijn van de joggingclub is het meteen ook feest voor de Dulle trappers en de Dulle stappers samen.