Dinsdagavond vond de vooropening plaats van het 30ste Labadoux Festival dat op vrijdag 4, zaterdag 5 en zondag 6 mei plaatsgrijpt op het festivalterrein langs de Trakelweg in Ingelmunster. Festivalorganisator Carl Windels stond stil bij juni 1988 toen zijn vader René Windels en Jean-Pierre Deven elkaar toevallig tegen kwamen. Beiden waren gebeten door muziek. Labadoux Cultuurshock zag het levenslicht.
“In die voorbije dertig jaar gebeurde er veel. Iedereen heeft zich met veel zielskracht ervoor ingezet. Jean-Pierre zit niet meer bij de organisatie, maar ook mijn warme papa, dé peetvader van Labadoux, is er niet meer bij. Wat zou hij trots zijn op die 30ste verjaardag. Ik ben zeker dat hij van hierboven meekijkt.” Carl bedankte al de vrijwilligers, het bestuur, enz. “Onze grootste uitdaging is wat na de 30ste editie ? Blijven we op de plek waar we nu zitten ? We gaan erover nadenken, maar de gezelligheid van Labadoux blijven we hoog in het vaandel houden.”
De festivalorganisator zei dat de concerttent één beuk erbij krijgt en 62,5 meter lang zal zijn. De foyer krijgt een eigen restaurantruimte. Mensen met hoorproblemen worden geholpen. Carl bedankte ook de groep De Wilfrieds, ook een beetje de grondleggers van Labadoux. “Op het festival brengen ze een programma waarin 30 jaar Labadoux verweven is.” Hij vroeg een applaus voor stichter Jean-Pierre Deven. Hij vroeg ook Paul Verbrugghe, Frans en zoon Johan Vanlerberghe naar voor, die aan 30 jaar trouwe dienst zitten. De festivalorganisator stond nog even stil bij Labadoux Lustert, het mooie project.
Voor, tijdens en na de vooropening mochten De Wilfrieds & moaten het muzikaal opluisteren. Tijdens één van hun liedjes had burgemeester Kurt Windels een beetje tijd om zich te verkleden. Nouja, om toch zijn schoenen uit te trekken en op sandalen af te komen. In kostuum op sandalen, ‘t was eens iets anders. De burgemeester begon met een nummer van Bart Peeters te zingen of hij deed toch een poging om dit lied te zingen : I got a home computer/I got lots of floppy disks/But as for my taste in music/I won’t take many risks. “
Als er nu één iets is dat niet klopt bij de geschiedenis van Labadoux is het toch wel: I won’t take many risk. Want net door de bijzondere hoge inzet, door al die jaren heen, van pakken muzikale durf, van massa’s inspanningen en van veel financiële middelen is Labadoux uitgegroeid tot wat het vandaag is. En daar gaan veel risico’s mee gepaard. De droom overstijgt het realisme en dan gebeuren wondere dingen. Labadoux, folkies, de opener van het muziekseizoen, het uitgegroeide klein broerke van Dranouter, het beste festival van Ingelmunster en Izegem samen. Het enige festival ter wereld waar je tot op vandaag nog altijd ongegeneerd mag paraderen met uw blote voeten in sandalen. Je ziet, mijn dresscode is al in orde”, lacht de burgemeester, waarna hij zijn sandalen toont.
“Dertig jaar Labadoux, is bijna een leven op zich. Van 1988 tot nu. Eind de jaren tachtig moet wel een bijzondere tijdsgeest zijn geweest. Een tijdsgeest met veel verruimende blikken. Iedereen voelde plots de drang om met iets te beginnen. Walt Disney begon aan Euro Disney, Koen en Kris Wauters startten met Clouseau en Bin Laden richtte ook een hobbyclubje op, genaamd Al Qaida. Als zij dat kunnen, dacht Jean-Pierre Deven, kan ik dat ook, en hij stampte een festivalletje uit de grond in de Mandelmeersen. Labadoux was geboren. La Ba Doux: daar waar het zacht is. Dertig kaarsjes op de taart en het toeval wil: we zijn eveneens aan de dertigste editie toe.
Wij als intellectuelen hebben dat onmiddellijk door : dit klopt ergens niet. De eerste editie was in 1988 en was – om het zacht te zeggen – maar een matig succes. Er waren meer medewerkers dan toeschouwers en dus is Labadoux II er pas in het voorjaar van 1990 gekomen en niet in 1989. Mét een topaffiche. Wijlen Bram Vermeulen (Rode Wijn), Willem Vermandere en Hans De Booij (Annabel). Iedereen van ons heeft intussen zijn of haar verhalen. Over de arrogantie van Richie Blackmore, over de plankenvloer van The Levellers, over de modderpoelen en de opgelopen katers.
Ik ga echt geen bloemlezing geven van alle artiesten, maar een relatief kleinschalig festival dat in de loop der jaren Carlos Nunez, The Dubliners, Bob Geldhof, Angelo Branduardi, Warren Zevon, Luka Bloom, 10 CC, I Muvrini en de fine-fleur van de lage landen op het podium heeft gehad: is een groot festival. Een festival voor fijnproevers. Een Michelin-festival. Jullie mogen zichzelf terecht trots op de borst kloppen. De pioniersjaren zijn voorbij, maar Labadoux is trouw gebleven aan de kern van het verhaal. Labadoux is een ontdekkingstocht en ik ben bijzonder verheugd dat de cel programmatie hier nog altijd intensief werk van maakt. Het is zo makkelijk om mainstream te worden. Dank u wel, Chris Braeckeveldt, om ooit Camille O’ Sullivan op mij los te laten.
Festivals groeien en een tweede podium kon dan ook niet uitblijven. De uitdaging voor de toekomst is om alles te blijven inpassen binnen de beperkte oppervlakte van het terrein. Labadoux is één grote puzzel. Gemaakt en gedragen door vrijwilligers. En er komt veel bij kijken, heel veel. De bezoeker is veeleisender geworden, de overheid als maar strenger. Tot in het absurde toe. We hebben deze morgen nog samengezeten met de veiligheidsdiensten en politie om de nieuwe bewakingsrichtlijnen te bespreken. Brussel maakt het ons ieder jaar moelijker. Maar de vrijwilligers blijven gaan. Meer dan 300 in totaal. Zonder hen geen Labadoux.
En dat nog allemaal voor de spreekwoordelijke bierbons en de stutte met gekapt, wat bij Labadoux omgezet is naar een Guisness en een bord gezond warm eten. De lekkere gaarkeuken, ook dat is Labadoux, al dertig jaar”, besluit de burgemeester, die zei dat Labadoux dit jaar extra steun krijgt. “Voor Labadoux kon er een extra schelletje van af, speciaal voor deze jubileumeditie. Mensen met een slecht karakter denken nu misschien : het zijn binnenkort verkiezingen zeker ? En ze hebben nog gelijk ook”, lacht de burgemeester, die afsloot zoals hij was begonnen, met de song van Bart Peeters : My friends are into hip hop/But I’m into folk…
(PADI – Foto’s FODI)
Festivals
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier