Voormalig funerarium maakt plaats voor appartementen

We zien Joris Jonckheere en Jeanne Witdoek samen met hun zoon en opvolger Bart op de plaats waar tot 2017 hun funerarium gevestigd was. (foto RB)©RB2
We zien Joris Jonckheere en Jeanne Witdoek samen met hun zoon en opvolger Bart op de plaats waar tot 2017 hun funerarium gevestigd was. (foto RB)©RB2
Robert Barthier
Robert Barthier Medewerker KW

Het gebouw waar tot 2017 Rouwcenter Jonckheere gevestigd was in Langemark ligt tegen de vlakte. 27 jaar lang konden rouwenden er terecht om een laatste groet te brengen aan hun familielid of vriend. Na de verhuis naar de Hooyaardstraat werd het gebouw verkocht. Nu komen er 15 appartementen in de plaats.

Joris Jonckheere (84) was een van de de pioniers wat begrafenisondernemers in onze regio betrof. Hij groeide op in Poelkapelle en trad in 1958 in het huwelijksbootje met Jeanne Witdoek, die afkomstig was van Hooglede en daar opgroeide in een gezin met maar liefst 15 kinderen. “Ik hielp thuis in de wagen- en schrijnwerkerij van mijn vader”, haalt Joris herinneringen op. “In 1957 stichtte ik samen met mijn broer Maurits de bvba Timmer- en schrijnwerken Jonckheere. Een later trouwde ik met Jeanne en nog eens een jaar later verhuisden we van Westrozebeke naar Langemark, waar we ons vestigden in de Nieuwe Kalsijde. Samen met Willy Decaestecker, Frans Deruytter en Georges Verlet stampte ik destijds nog de plaatselijke wielerclub Jonger Dan Je Denkt uit de grond. Ik was ook een tijdje voorzitter.”

“Een aula is tegenwoordig onmisbaar en daarom verhuisden we” – Bart Jonckheere

In 1975 waagden Joris en Jeanne de sprong naar het wereldje van de begrafenisondernemers. “Het waren pastoor Maurits Vandeputte en dokter Arseen Van Oost die ons aanporden om met een begrafenisonderneming te starten. We begonnen met een winkeltje en een begrafenisdienst en op 6 juli 1990 werd dan ook het funerarium ingewijd. We hadden drie koelkamers. Op de openingsdag was Leon Cool onze eerste overledene die we daar opbaarden. Een begrafenis kostte vroeger zo’n 10.000 Belgische frank (ongeveer 250 euro, red.) . Nu kost dat een veelvoud. In 1993 kwam onze jongste zoon Bart mee in de zaak. Hij behaalde zijn diploma als begrafenisondernemer en ceremoniemeester. Eind 2000 nam hij dan zelf de zaak in handen.”

“De omkadering bij een begrafenis evolueerde enorm”, pikt Bart in. “Terwijl men vroeger zo goed als altijd naar de kerk trok, schoten de aula’s de voorbije jaren als paddenstoelen uit de grond. Het aantal priesters verminderde en bij gebrek aan priesters die naar een aula wilden of konden komen, deed men steeds meer beroep op burgers die de ceremonie overnamen. Om mee te zijn met mijn tijd was een aula dus ook onmisbaar voor mij. Daarom besloten we om een nieuwbouw te plaatsen.”

Hooyaardstraat

“Na een hele procedureslag konden we uiteindelijk in juli 2017 ons nieuw funerarium openen in de Hooyaardstraat. Maximaal 110 personen kunnen de dienst bijwonen in onze aula. Daarnaast is er ook een uitgebreide winkel met rouwartikelen. We beschikken over vier rouwkamers met als extra een ruime koelruimte. Onze begrafenisonderneming wordt gedragen door zeven personen. Als er geen priester beschikbaar is, neemt Ronny Vanderhaeghe de dienst over. Natuurlijk voelen wij ook de impact van corona enorm. Familieleden en vrienden krijgen niet de kans om waardig afscheid te nemen van hun geliefde. Ook die diensten met maximaal vijftien aanwezigen zijn een serieuze klap.”

Steun bieden

In 2018, een jaar na de opening van het nieuwe funerarium, werd het gebouw in de Nieuwe Kalsijde verkocht aan een immobiliënkantoor. “Daar komen nu vijftien appartementen en evenveel garages”, weet Joris. “De tijden en gewoonten zijn veranderd. Nu we al een tijdje met pensioen zijn, proberen we vooral te genieten. Met onze vijf kinderen Danny (61), Ronny (60), Ann (57), Els (50) en Bart (45), vijftien kleinkinderen en veertien achterkleinkinderen is er voor een uitgebreid nageslacht gezorgd. Tot 2018 vierden we nog die familiebijeenkomsten thuis, maar nu we ouder en minder goed ter been zijn, zoeken we daarvoor een feestzaal. Hopelijk zijn we vlug verlost van het coronavirus, zodat de familie nog eens kan samenkomen. De jaren zijn voorbij gevlogen, maar het vak van begrafenisondernemer is uiteindelijk nog altijd hetzelfde gebleven: de mensen in hun verdriet en tegenslag een helpende hand reiken en hen steunen en troosten.”

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier