De hoge brandstofprijzen wegen zwaar door voor onze vissers en het akkoord dat de federale regering deze week bereikte, zal daar weinig aan veranderen. Vorige vrijdag dreigde de Nieuwpoortse visser Rudy Beuckels (44) om niet meer uit te varen, maar maandag is hij toch weer vertrokken. “De brandstofprijzen zijn intussen wat gezakt, maar het blijft constant afwegen”, zegt directeur Emiel Brouckaert van de Rederscentrale.
De hoge brandstofprijzen waren Rudy Beuckels, schipper van de N.86 Rudy, vorige vrijdag even te veel geworden. “In onze vissersboot gaan al snel duizend liters mazout en de prijzen van de vis passen zich niet aan aan de prijzen van de brandstof. Als je iedere dag 1.200 liter verbruikt voor meer dan een euro per liter, dan weet je het wel. We kunnen de prijzen ook niet doorrekenen aan de klant. Het is allemaal vraag en aanbod. De energieprijzen en de prijzen van het levensonderhoud gaan overal de lucht in en niemand doet zottigheden. De mensen zullen in de viswinkel ook geen tongen kopen voor 50 euro per kg.”
Bemanning houden
De vissers kunnen de winkelprijs alleen beïnvloeden door meer of minder vis aan te voeren. “Het is stilaan zelfs goedkoper om helemaal niet uit te varen”, zegt Rudy. “Nu is het echt vechten om te overleven. De enige hoop die we hebben, is dat het allemaal snel passeert. We hebben de hele winter nog niet veel verdiend, de winters zijn altijd het kalmst van allemaal. En net nu het weer een beetje aantrekkelijk begint te worden, zitten we hiermee aan ons been. In Nederland liggen er ook al 40 schepen stil en er zullen er nog meer volgen. Op dit moment is het voor velen niet rendabel om de zee op te gaan.”
“Met drie bemanningsleden vaart de N.86 de hele Belgische kust af. Momenteel wordt er tong, schol en bot gevangen, voor garnalen is het nog te vroeg op het jaar. Onze collega’s gingen op garnalen gaan vissen en haalden ocharme 50 kg boven in 24 uren tijd. Alles gaat naar de mazout, neem er dan de loonkosten nog eens bij. Dat weegt niet op tegen de vangst. Tel je alles bij elkaar op, dan vaar je achteruit. Op de lange duur is niet vissen ook geen optie. Dan moet je mensen ontslaan, terwijl we hen niet mogen kwijtraken. Als ze een andere job vinden, zitten wij in de toekomst met een bemanningstekort. Daarom moeten we die mensen tevreden houden door toch nu en dan eens uit te varen.”
Met verlies
Eenzelfde geluid bij reder Pascal Vanbillemont van de O.33 Marbi. “Toen ik eind januari mazout aan boord nam, betaalde ik rond de 0,50 euro per liter. Vorige week telde ik 1,10 euro neer. Dat is om en bij het dubbel. Als je weet dat wij 3.000 tot 3.500 l mazout per dag gebruiken, dan weet je dat we verlies maken. Maar t’ één is t’ één en t’ ander is t’ ander. We hebben al een bemanningsprobleem. Als onze mensen niet kunnen uitvaren, dan dreigen we ze kwijt te raken. Ik hoor nu wel dat de prijzen weer wat gezakt zijn, tot 0,80 euro. Veel hangt af van wat de Rus gaat uitsteken. Geen mens die het weet. Het zijn geen makkelijke tijden. Dit mag geen zes maanden duren, zelfs geen drie maanden. Anders zal er niets anders meer op zitten dan aan de kant te blijven. Hopelijk is het snel voorbij.”
Het akkoord dat de federale regering deze week bereikte over onder meer de stookolieprijzen, zal in elk geval geen soelaas brengen. “De vissers hangen af van de internationale olieprijzen”, legt directeur Emiel Brouckaert van de Rederscentrale uit. “Het is dan ook een internationaal probleem. We kijken naar Vlaanderen en naar Europa om aan oplossingen te werken, zodat we kunnen uitvaren zonder verlies en de markten blijven bevoorraden. Nu is het constant afwegen of de hoge brandstofprijzen opwegen tegen de vangsten. Dat is heel wisselend en moeilijk te veralgemenen voor alle vissers. Het is constant afwegen en rekenen. Het hangt enerzijds af van vraag en aanbod op de oliemarkt, maar anderzijds ook van wat aangevoerd wordt en of dat aansluit bij de vraag van de markt.”
(Hannes Hosten/Peter Germonprez)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
