Vinkenwijding in Deerlijk aan 65ste editie toe

Ruud Callewaert en dochter Fran zijn in de ban van de vinkensport. © DRD
Rik Devos
Rik Devos Medewerker KW

De vinkenwijding is op zondag 14 april aan de 65ste editie toe. De priester zegent dan de vinken en de liefhebbers opdat ze een prima seizoen zouden tegemoet gaan en gespaard zouden blijven van allerlei tegenslagen en kwaaltjes. “De vinkensport heeft het moeilijk, maar we doen er alles aan om onze hobby in stand te houden”, stelt Ruud Callewaert, die vorig jaar kampioen van Deerlijk werd.

Ruud Callewaert (43) woont samen met zijn echtgenote Veerle Broucke en hun dochters Fran (8) en Flore (5) in de Heestertse steenweg in Sint-Lodewijk. “Ik kreeg de liefde voor de vinken met de paplepel meegegeven”, verduidelijkt Ruud, die als electromecanicien is tewerkgesteld bij Lapauw in Heule, een bedrijf dat industriële wasserijmachines produceert. “Mijn vader Ivan kwam in de vinkensport terecht via zijn oom en ik raakte ook al op jonge leeftijd besmet door de microbe. Ook Roger Martin, de opa van mijn vrouw, was een fervente vinkenier.”

Zelf kweken

“Ik mocht al op heel prille leeftijd meegaan naar de vinkenzettingen. Ik hielp mee met het verzorgen van de vogels en het schoonmaken van de vogelkooitjes en raakte zo meer vertrouwd met de vinkeniers en de vinkensport. De rij vinkeniers in de straat is door de jaren heen flink korter geworden. Zoveel is zeker. De vinkensport is duidelijk over haar hoogtepunt heen. Door het algemeen verbod op bevoorrading met vogels uit de natuur ligt alle hoop bij het zelf kweken. En dat vergt wat inspanning, werk en passie. De jeugd heeft vaak andere interesses en vroeg opstaan is minder hun ding. Het is hun wereld niet meer.”

Nood aan vers bloed

“De vinkensport mag dan misschien haar imago niet mee hebben, ik blijf mijn vogeltjes optimaal verzorgen. Ze worden echt vertroeteld. Ik ben een fervente kweker. Vorig jaar werd ik kampioen van Deerlijk met mijn vink Pietro. De vinkensport heeft nood aan vers bloed, maar dat komt er niet en zal er allicht nooit meer komen. En toch ligt het bij mij anders, want mijn oudste dochter Fran gaat ook mee naar de zettingen. Ik was lange tijd de benjamin van het gezelschap, maar zij heeft de fakkel overgenomen.”

“Voor winstbejag moet je het allerminst doen. Toch gaan we alles in het werk stellen om de vinkensport in leven te houden. De vinkenwijding van zondag aanstaande is een brok folklore. Dat initiatief werd vele decennia geleden in het leven geroepen door wijlen heemkundige Leon Defraeye. Hij was jarenlang de promotor van de vinkensport. Vooral de vinkenwijding waarvoor hij telkens een folder samenstelde, lag hem na aan het hart.”

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier