Corona beheerst al bijna twee jaar ons leven. Voor Vilbert Vanrenterghem (80) uit Proven betekent dit dat hij al bijna twee jaar geen accordeon meer kan spelen op feestjes, bij vrienden of als vrijwilliger. Voor de man die nooit muziek studeerde en de liedjes aanleert op het gehoor, komt dit hard aan.
Vilbert Vanrenterghem (80) en vrouwlief Denise Catrycke (76) wonen sinds 2009 in het centrum van Proven. Tot 2011 waren zij landbouwers op een hoeve iets verderop, richting Poperinge. Toen al speelde Vilbert bij feestjes op zijn accordeon. Sinds corona het dagdagelijkse leven beheerst, kan hij niet meer spelen om de mensen te plezieren. Hij hoopt alvast dat de situatie na Nieuwjaar zal beteren.
Selfmade muzikant
Vilbert Vanrenteghem is een selfmade muzikant. Hij hoort een liedje en doet er dan alles aan om het correct na te spelen. Vraag hem niet welke noten hij aantikt op zijn accordeon, want hij weet het niet. Hij weet wel goed welke toetsen hij moet indrukken om de juiste muziek en klanken te produceren. “Rond 1950 toen ik 9 jaar was, ging ik af en toe bij Germain Gheldof op bezoek. Hij speelde accordeon en had dat op zichzelf geleerd. Bij ons thuis was het volgen van notenleer of het leren spelen van een instrument uitgesloten.”
Bij ons thuis was het volgen van notenleer of het leren spelen van een instrument uitgesloten
“Ik hoorde echter graag accordeonmuziek en ben rond mijn 15de beginnen oefenen. Veel van mijn vrije tijd is toen naar het accordeonspelen gegaan. Voor ik in 1960 naar het leger vertrok, heb ik een accordeon gekocht voor 500 frank. En ik ben nooit meer gestopt met spelen op dat prachtige instrument. Ik speelde gewoon op het gehoor. Wanneer ik een melodie of lied gehoord had, bleef het net zo lang hangen tot ik het perfect kon naspelen. Ik heb altijd alleen maar muziek gespeeld en heb nooit gezongen. Maar de mensen voor wie ik speelde, zorgden zelf vaak voor gezang. Er was dus ruim voldoende ambiance.”
Praatje maken
Vilbert is graag onder de mensen en maakt al eens graag een praatje. Maar door de coronaperikelen komen heel wat mensen tegenwoordig amper nog buiten. Zelf mag Vilbert, als vrijwilliger van Nestor Poperinge, nog mensen vervoeren, maar mag hij geen verjaardagsbezoekjes aan 80-plussers meer volbrengen. En ook de bijeenkomsten van Okra zijn omwille van de huidige maatregelen afgeschaft. Af en toe wordt er nog wel eens een praatje gemaakt met een buurman, maar daar blijft het dan ook bij.
Zondag muziekdag
Zondag is bij Vilbert altijd muziekdag geweest. “Zelfs toen we boerden, was de zondag heilig. En in die tijd waren er ook nog veel feesten waarop ik aanwezig was. Ik speelde in de Molenstoet, de Hoppestoet, of tijdens feestjes voor jubilarissen of andere gelegenheden. Of ik iets verdiend heb? Eigenlijk speelde ik vooral voor mensen die ik kende. Soms kreeg ik wel eens iets toegestopt, wat veelal meer was dan ik zou heb durven vragen. Tijdens de zomermaanden speelde ik soms in het bushokje wat verderop en kwamen de mensen naar buiten om te luisteren.”
Gemis
“Ik mis het heel erg. We hebben de voorbije twee jaar al zoveel gemist, dat ik echt blij was toen ik op 11 november weer tussen de mensen kon genieten, al was het toen zonder accordeon. Ik speel natuurlijk wel nog thuis; mijn accordeon staat hier altijd binnen handbereik.” Een van Vilberts laatste optredens vond enkele maanden geleden plaats in Dienstencentrum De Bres in Poperinge, waar hij voor opnames van Marcel Vanthilt het lied van de hoppepluk mocht brengen. Hij hoopt alvast dat het straks na Nieuwjaar weer een heel ander en vooral veel beter jaar wordt voor de mensen. (PC)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
