Naar jaarlijkse traditie trokken ook dit jaar op 11 november de Veurnaars met een fakkel door het centrum. Samen met hun gids hielden ze halt op zes locaties waar acteurs het oorlogsverleden opriepen in theaterscènes, geïnspireerd door waargebeurde Veurnse verhalen.
Veurnaar en voorzitter van de Culturele Raad José Clauw schreef de theaterteksten rond het thema ‘Leven in strijd’. Het team re-enactors stond onder leiding van Kristof Jacobs uit Lombardsijde.
Hoewel Wapenstilstand in eerste instantie het einde van WO I herdenkt, herdenken mensen op deze dag alle oorlogsslachtoffers van WO I en WO II. Senioren, ouders met kinderen, politici die mee stapten… iedereen werd stil bij de verhalen over geweld, bezetting, gevangenschap, verraad, intermenselijke relaties… die met de oorlog in Oekraïne weer heel actueel klinken.
Twee wereldoorlogen
José Clauw, die de teksten schreef, leidde een van de groepen rond als gids. “Het verhaal van Irena Roossens in het stadspark is dat van mijn grootmoeder, die als tiener WO I meemaakte. Toen een obus door het dak van het café vloog waar ze werkte, werd ze ineens geconfronteerd met vele dode soldaten, de dode kindjes van haar tante en ze geraakte ook zelf gewond. Ze werd naar het bekende hospitaal l’Ocean gebracht, waar ze regelmatig koningin Elisabeth zag, die de slachtoffers moed kwam inspreken. In 1920 trouwde ze, en opnieuw beleefde ze de oorlogsellende 20 jaar later. Toch werd mijn grootmoeder 95”, vertelt Clauw.
Laatste onthoofding
Op de Appelmarkt maakten de wandelaars kennis met twee krijgsgevangenen: Veurnaar Albert en de Waal Roger, die in 1940 als krijgsgevangenen door de Duitse Wehrmacht naar een Arbeitskommando werden gedeporteerd. De theaterscène in Die Nobele Rose ging over de bezetting van Veurne in 1940 door de Duitsers. Een Duitse Feldwebel en een soldaat zijn ingekwartierd bij een Veurns koppel, Angela en Lucien.
Denkend aan de oorlog in Oekraïne, zijn de verhalen actueler dan ooit
In het Zeemanshuis brachten de acteurs twee passages uit het boek ‘Minnaars en Waanzin’ van Willy Spillebeen: in 2018 vond in Veurne de laatste onthoofding plaats, van soldaat Emiel Verfaillie, en in 1946 werd Lucrèce Vanbillemont geëxecuteerd. In het Vaubanpark zorgde het verhaal van het neergeschoten Britse vliegtuig in Avekapelle in 1943 met de gekwetste piloot voor een enorm beklijvend moment. En er waren in WO II ook verzetsstrijders in Veurne, zoals bleek uit de scène aan hotel Amaryllis in de Zwarte Nonnenstraat.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
