Bijna twee uur was er van een 11-jarig meisje uit Brugge geen spoor nadat ze woensdag in zee ging in Knokke-Heist. De hulpdiensten vreesden zelfs voor een rampscenario, tot een verlossend telefoontje kwam van stranduitbater Christoph Trio (54)… vijf kilometer verderop. Samen met zijn personeel en enkele klanten ging hij mee op zoek naar het meisje. “Plots zagen we haar opduiken. Ze was uitgeput en wou op een strandbedje gaan liggen”, doet Christoph het verhaal. “Dat we allebei West-Vlaams spraken stelde haar op een bepaalde manier gerust.”
Het was alle hens aan dek woensdagavond op het strand van Knokke-Heist. Een meisje (11) uit Brugge had er een dagje kust opzitten met haar ouders. Omstreeks 19.30 uur – de redders waren al weg en zwemmen is dan eigenlijk verboden – wil ze nog even in zee zwemmen. Haar papa stemt in en samen spreken ze een referentiepunt af: een strandcabine waar hij zou wachten ter hoogte van het Heldenplein. Alleen draait het anders uit. Het meisje gaat effectief in zee, maar eenmaal uit het water vindt ze haar papa niet meer terug.
Doemscenario
De vader slaat snel alarm wanneer zijn dochter niet terugkeert en meteen starten de hulpdiensten een grote zoekactie. Zowel op het water als aan land. Want of het meisje in het water was of niet: daar bestaat geen duidelijkheid over.
Op een bepaald moment, het moet omstreeks 21 uur zijn, begint ook bij de hulpdiensten het doemscenario op te duiken. Zeker omdat de duisternis snel nadert en het meisje ondertussen al anderhalf uur nergens meer gezien is. “Er is met man en macht gezocht naar haar en uiteindelijk heeft onze werking haar vruchten afgeworpen”, zegt burgemeester Jan Morbee (GBL), die de zoekactie op het strand mee volgde.
BIN-bericht
Met die werking doelt Morbee op het BIN-bericht dat woensdagavond werd verstuurd naar alle stranduitbaters in de kustgemeente. De boodschap: ze heeft lang bruin haar, draagt een groen badpak en is 11 jaar oud. Gevolgd door haar naam. Dat bericht verscheen ook op de gsm van Christoph Trio (54) van strandbar Famouz.
“Ik had de reddingshelikopter al enkele keren over en weer zien vliegen. Toen ik dat bericht kreeg en zag waarover het ging kwam het haar op mijn armen recht. Het is de nachtmerrie van elke ouder. Op zo’n moment gaan allerlei scenario’s door je hoofd. Zeker omdat ze al 11 jaar was. Ze kan toch gewoon iemand aanspreken, dacht ik. Meteen daarop heb ik mijn nog aanwezig personeel gevraagd om mee te zoeken. Ook enkele klanten aan hun cabine boden spontaan hun hulp aan.”
“Als strandbaruitbater is het onze taak om mee alert te zijn” – Christoph Trio
Die zoekactie levert aanvankelijk niks op. Het is pas wanneer ze nóg eens beginnen zoeken dat het meisje in de verte plots opduikt. “Ze was uitgeput en ging net op een strandbedje liggen”, zegt Christoph. “Ik sprak haar aan en vroeg of zij het meisje was waar de mensen naar op zoek waren. Ja, ik ben verloren gelopen, zei ze. Dat we allebei West-Vlaams spraken, stelde haar op een bepaalde manier gerust.”
“Ik belde meteen de politie om te zeggen dat ze terecht was. In de tussentijd kreeg ze een warme trui van een van onze klanten en gaven we haar wat dekens. Ze was effectief in zee gegaan, was nat en had het koud. Toen ogenblikken later haar ouders ter plaatse kwamen, vloeiden de traantjes. Het was een héél emotioneel weerzien.”
4,7 kilometer gestapt
Het meisje was nadat ze uit zee kwam, beginnen wandelen toen ze haar papa niet terugvond en stopte uiteindelijk pas 4,7 kilometer verder.
De ouders van het meisje toonden zich heel dankbaar. Al vindt Christoph het normaal dat hij en zijn team mee gingen zoeken. “Als je eigen kind verloren loopt, zou je ook willen dat mensen mee helpen zoeken. Als stranduitbater is het onze taak om mee alert te zijn. Ik ben vooral héél blij dat dit verhaal goed is afgelopen”, besluit Christoph. (MM)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
