Familie vermiste Roger Van Poucke (64) wanhoop nabij: “Kunnen enkel hopen dat Franse politie in gang schiet en een opsporingsbericht verspreidt”

Voor de kinderen van de vermiste Roger Van Poucke (64) uit Oudenburg werd het een Vaderdag zonder hun geliefde papa. De man is intussen al meer dan twee weken verdwenen.

Nochtans werd de wagen van Roger al op 1 juni zwaar beschadigd teruggevonden in de buurt van Parijs. Intussen werd ook duidelijk dat Roger die dag nog een aankoop deed met zijn bankkaart, in de buurt. “Hadden we dit toen geweten, waren we papa zélf gaan zoeken. Onze vader lijdt aan een bipolaire stoornis en heeft heel dringend zijn medicatie nodig. Hij zou ons nooit zomaar verlaten”, zegt dochter Sofie (42). Ze heeft nu zelf een flyer gemaakt over Rogers verdwijning, want een Frans opsporingsbericht blijft uit.

Echte familieman

Roger Van Poucke uit de Zandvoordestraat in Oudenburg, met vroeger een eigen aannemersbedrijf, heeft vier kinderen (Sofie, Caroline, Valerie en Anthony) en zes kleinkinderen. “Hij is een echte familieman die er enorm van geniet om bij zijn kinderen en kleinkinderen te zijn. Hij zou Vaderdag normaal gezien voor geen geld willen missen”, vertelt dochter Sofie.

De man lijdt aan manisch-depressiviteit of bipolaire stoornis. Per dag neemt hij zo’n vijftien pillen om zijn aandoening onder controle te houden. Roger schreef zelf ook al een boek over het omgaan met zijn aandoening. “In zijn goede periodes kan hij zich optrekken aan een wandeling, een babbel op café, seingever zijn op de koers of een etentje bij familie. Hij is een bekend figuur in Oudenburg en omliggende gemeenten. In zijn goede periodes staat papa ook altijd klaar voor een grapje”, aldus Sofie Van Poucke.

Ongepland vertrek richting Parijs, zonder gsm

Maar zijn geestelijke aandoening deed hem op vrijdag 28 mei ongepland vertrekken met zijn witte Citroën Berlingo van bij zijn woning, zonder gsm. Op maandag 31 mei verspreidde de politie een opsporingsbericht. Een dag later, op 1 juni, werd de auto van Roger zwaar beschadigd teruggevonden langs de kant van de weg in het centrum van Rosny-sous-Bois in de buurt van Parijs. Van Roger zelf was geen spoor. De achterkant van de Citroën was echter zwaar ingedeukt.

In de auto lag wel een aanrijdingsformulier. Volgens dat papier vond de aanrijding plaats op 28 mei om 23.30 uur op de A1 in Le Bourget, vlak voor Parijs. Maar verder stond er amper informatie op het blad. Er werd enkel gesproken over stoffelijke schade en een tegenpartij werd niet vermeld.

Garagist gebeld

Intussen bracht onderzoek aan het licht dat Roger op zaterdag 29 mei in Montreuil, een gemeente in de buurt van de aanrijding, zijn garagist had gebeld. Roger vroeg vermoedelijk een voorbijganger of hij zijn gsm mocht gebruiken, om te bellen. Tegen zijn garagist verklaarde Roger dat iemand hem achteraan had aangereden. Op dat moment was er echter nog geen opsporingsbericht. Pas op 9 juni werd duidelijk dat Roger Van Poucke ook aankopen deed op 30 mei, bij een bakkerij in Chelles. Op 1 juni betaalde hij een kleine som in Marne-la-Vallée met zijn kaart. Alle voorgenoemde dorpen bevinden zich in de buurt van Parijs, telkens zo’n tien à twintig kilometer van elkaar verwijderd. Sinds 1 juni deed Roger echter geen enkele betaling meer met zijn bankkaart.

“Indien we eerder over bepaalde informatie beschikten, dan waren we direct zelf gaan zoeken in die buurt”

“Die informatie over de betalingen raakte pas een week later bekend. Blijkbaar waren er problemen opgetreden bij transactiedienst Atos Worldline. Indien we eerder over die informatie beschikten, waren we onmiddellijk zelf gaan zoeken in die buurt”, gaat dochter Sofie verder.

Geen aanknopingspunt

“Sinds die betalingen, bijna twee weken geleden, hebben we niets meer vernomen van papa. We zijn nu de wanhoop nabij. We hebben intussen zélf verschillende ziekenhuizen in de buurt van Parijs afgebeld, in de hoop dat hij er is opgenomen. Het bleef zonder resultaat. Papa heeft dringend medicatie nodig. Navraag bij psychiaters leert dat zijn gedrag steeds onvoorspelbaarder wordt bij het niet-nemen van zijn medicatie”, aldus Sofie . De familie wil graag eigenhandig gaan zoeken, maar dat is momenteel zoeken naar een speld in een hooiberg. Roger staat wel internationaal geseind.

“Op dit moment is er echter geen aanknopingspunt meer. Er liggen 200 flyers klaar in onze auto. Van zodra hij nog ergens zijn bankkaart gebruikt en wij de locatie weten, vertrekken we richting Parijs. Ook de Belgische ambassade in Frankrijk is ingelicht en de lokale politie heeft de Franse politie gevraagd om een opsporingsbericht te verspreiden. Maar daar gaan ze niet op in. ‘De Fransen werken daar meestal niet aan mee’, kregen we daarover te horen. Zelf hebben we ook de vraag gesteld aan onder meer winkelcentra in de buurt waar papa gezien is, of ze eventueel een flyer willen uithangen. Maar we krijgen zelden medewerking”, aldus Rogers erg ongeruste dochter.

Geen actie door de Fransen

“Voorlopig staan we dus machteloos en moeten we het onderzoek afwachten. Onze lokale politie heeft alles gedaan wat mogelijk is, maar ze mogen zelf niet zoeken in Frankrijk. We hebben het gevoel dat de Franse autoriteiten de ernst niet inzien en hopen dat de politie daar eindelijk eens in gang schiet. Is papa dan de enige persoon die vermist raakt in Frankrijk? We begrijpen niet dat er geen concrete actie ondernomen wordt door de Fransen. We hopen dat de Franse media het verhaal van onze papa oppikken en iemand hem herkent. Voorlopig kunnen we enkel hopen dat papa in aanraking komt met de politie vanwege zijn toestand en dat hij in relatief goede gezondheid gevonden wordt”, zegt Sofie nog.

“Dat het Vaderdag was en papa nog steeds vermist is, valt ons enorm zwaar, net zoals het feit dat het EK voetbal is inmiddels is begonnen. Papa is namelijk een grote voetbalfan en wou graag samen met ons kijken. We hopen, misschien wel tegen beter weten in, dat hij ergens in Frankrijk naar het EK kijkt. Maar we willen natuurlijk koste wat het kost dat papa terug bij ons is”, besluit Sofie.