Nu Ruiselede en Wingene binnenkort fusioneren, vroegen we zo’n tiental zusterverenigingen in beide gemeenten of ze dat voorbeeld willen volgen. De reacties variëren van ‘We zijn zeker geen vragende partij’ tot ‘We denken er nog niet aan’. Er zijn duidelijk veel meer argumenten om de boot af te houden, dan samen rond de tafel te gaan zitten. “We zweren bij ons eigen bestuur, onze eigen activiteiten, ons eigen netwerk en ons eigen grondgebied”, klinkt het bijna unaniem.
We stelden zo’n dozijn verenigingen in Ruiselede en Wingene de volgende vraag: ‘Zou u een bepaalde vorm van samenwerking of een fusie met een zustervereniging in de fusiegemeente overwegen?’ De grotere organisaties zoals Neos, Markant of Ferm moeten niet lang zoeken naar een antwoord. “Met meer dan 100 leden zijn we groot genoeg om zelfstandig te functioneren”, reageert Mieke Dhoore, co-voorzitter van Markant Ruiselede. “Elke vereniging heeft zijn eigen doelpubliek. Maar we kunnen eventueel wel eens inpikken op elkaars jaarprogramma.”
Grondige verschillen
Rudy Bert, secretaris van Neos Ruiselede, merkt op dat hun jaarprogramma grondig verschilt met het programma van Neos Wingene-Zwevezele. “We organiseren praktisch elke week een activiteit, halen meer dan 100 leden bij voordrachten en ruim 150 leden bij feestvergaderingen. Onze uitstappen kennen zo’n succes, dat we soms met reservelijsten werken. We overwegen dus zeker geen fusie.” Een gelijkaardige reactie bij Robert Vanhecke, voorzitter van Neos Wingene. “We zijn een van de weinige verenigingen die al met Zwevezele gefusioneerd zijn”, vertelt Vanhecke. “Voor sommige activiteiten werken we ook al samen met bijvoorbeeld Ferm Zwevezele. “We zijn dus zeker niet tegen samenwerking, maar hebben niet de indruk dat Ruiselede op ons zit te wachten.”
Rosa Muylaert werkte jarenlang als secretaresse van Ferm Wingene, dat functioneert naast Ferm Zwevezele, Ferm Doomkerke en Ferm Ruiselede! “We werken occasioneel wel eens samen met Zwevezele, maar voelen verder geen noodzaak om de banden nauwer aan te halen”, zegt Muylaert. “Met zo’n 250 leden zou bijvoorbeeld een extra fusie voor een veel te grote groep zorgen.” Dezelfde logica volgt bestuurslid Dirk Wambeke van de Wingense Sint-Elooisgilde Sint-Jan. “We hebben niet zo’n druk jaarprogramma en kunnen het prima alleen af.”
Veilige bubbel
Bij de Wingense koninklijke harmonie Sint-Cecilia vangen we compleet bot. “We hebben beslist op die vraag niet te reageren”, klinkt het kordaat bij secretaris Jana Vermeersch. “We zijn en blijven een aparte vereniging en dit punt is totaal niet aan de orde.” Voorzitter Annelies Deguffroy van de Ruiseleedse koninklijke harmonie Sint-Cecilia klinkt iets vriendelijker: “We staan steeds open voor samenwerking.” Sommige verenigingen hebben al wél met elkaar rond de tafel gezeten, zoals Okra. “Okra Ruiselede en Wingene blijven apart bestaan”, stelt Annie Lema, financieel verantwoordelijke voor Okra Ruiselede. “Eigenlijk zijn we elk een eigen vriendenclub die liever samen blijft.” Dat argument horen we wel vaker, dat verenigingen functioneren als in een veilig afgeschermde bubbel.
Een zeldzaam positief geluid komt er van Nathalie Bauwens, voorzitter van Unizo Wingene. “Unizo Wingene en Ruiselede kwamen enkele weken geleden al eens samen, om elkaar beter te leren kennen, ideetjes uit te wisselen en te zien wat we mogelijk voor elkaar kunnen betekenen”, verklapt Bauwens. “Eén zaak staat vast: we houden elk ons eigen bestuur, activiteiten en netwerk. Maar het is niet uitgesloten, dat we bijvoorbeeld één keer per jaar eens iets samen doen. Misschien kunnen onze eindejaarsacties geleidelijk samenvloeien, wie weet? Maar Rome is ook niet op één dag gebouwd, zoiets moet kunnen groeien. Ik zou zeggen: geef het wat tijd.”
Onder eigen kerktoren
De Wingense burgemeester Lieven Huys (CD&V) vindt de reacties van de meeste verenigingen zeer herkenbaar. “Het is niet omdat een gemeente fusioneert, dat verenigingen meteen volgen”, vindt Huys. Kan de nakende fusie niet de doodsteek betekenen van sommige kleine verenigingen, die het nu al moeilijk hebben? Als verenigingen liever doodbloeden dan samenwerken, dreigt dan geen verschraling van het verenigingsleven? “Ik heb eigenlijk niets liever, dan dat elke vereniging onder zijn eigen kerktoren kan blijven bestaan”, reageert Huys. “Bij een fusie van verenigingen bestaat altijd het risico, dat je eerder vrijwilligers verliest dan wint. Je moet ook afstanden kunnen overbruggen. Een samenwerking tussen Doomkerke en Sint-Jan is makkelijker dan tussen Kruiskerke en Zwevezele. Ik denk dat voorzitters wél over gemeentegrenzen heen willen kijken, als de werking niet langer doenbaar is. Maar zolang het logistiek kan, is het beter dat ieder zijn eigenheid behoudt.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
