Scoutsers in hart en nieren, dat is het minste wat je kan zeggen van Stan (22), Riet (20) en Saar (15) Vuylsteke. Met z’n drietjes uit eenzelfde gezin woonden ze van 24 juli tot 14 augustus de wereldjamboree bij in Zuid-Korea, op zo’n slordige 18 uur vliegen van Brussel.
“Het was mijn zus Saar die met het idee kwam om mee te gaan”, aldus Riet Vuylsteke, die studeert voor kleuteronderwijzeres in Brugge en langs de Torhoutstraat woont met ouders Siegfried Vuylsteke en Evelyn Dewagtere. “Maar ik was te oud om mee te gaan als gast en te jong om als leiding mee te reizen. Maar waar een wil is, is een weg en het is me toch gelukt. We waren zo goed als uniek, want er was naast ons maar één ander gezin waarvan drie kinderen naar de jamboree reisden. Saar en ik zijn samen vertrokken in Brussel, terwijl Stan, die Sound Design studeert in Brussel, vanuit Frankfurt vertrok. De trip naar Zuid-Korea was natuurlijk niet goedkoop, maar we hebben er heel veel voor teruggekregen”, zegt Riet.
Verbroederen
“De ongeveer 40.000 scoutsers uit 160 landen verbleven er in verschillende units op een terrein van 14 km²”, vervolgt Saar, die student Latijn is in Diksmuide. “We hadden buren uit het Verenigd Koninkrijk, Denemarken en Zuid-Korea, dus verbroederen was een noodzaak. Een Belgische unit bestond uit vier leiders en 36 gasten van overal in Vlaanderen. De eerste 10 dagen werd er een zogenaamde voorreis georganiseerd, waarbij we het land bezochten. We maakten kennis met de hoofdstad Seoul, we stonden op de grens met Noord-Korea, we bezochten Gangnam Street en we deden heel wat musea aan, want daaraan is in Korea zeker geen gebrek. Indrukwekkend was de hangbrug van één kilometer lang die we overstaken. Naast de natuur en de cultuur was er natuurlijk ook plaats voor gastronomie. Voor mijn zus Riet die vegetarisch is, was dit dus soms enkel zeewier en rijst (lacht), maar wanneer we in een grote stad aten, kwamen we telkens uit bij enkele heerlijke gerechten.”
Tyfoon
“Het klimaat, dat was een ander paar mouwen”, weet Riet, “want de luchtvochtigheid was er maar liefst tussen de 80 en 100 procent, terwijl we een gevoelstemperatuur van 48 graden mochten trotseren. Katoenen kledij was geen optie, enkel lichte voetbalshirtjes, want zweten deden we daar 24 op 7. Vooral het kennismaken met andere culturen was een verrijking. Tijdens de culturele dagen ging Stan thee drinken bij de Argentijnen en lieten wij ons haar vlechten bij de Jamaicanen. Bij de Belgen was het vooral dansen op ’t Smidje en wafels eten. Maar toen kwam het tyfoongevaar en moesten onze tentenkampen uit voorzorg geëvacueerd worden. Jammer, want de voorspelde hevigheid van de storm bleef uit. Hoe dan ook, er werd goed voor ons gezorgd en we werden met meer dan 800 bussen geëvacueerd naar een onderkomen in universiteitsgebouwen. Het programma moest aangepast worden, maar dat kon de pret niet bederven.”
Volleybal
“Er mocht door de leiders materiaal meegenomen worden uit België en in onze unit hadden ze een volleybalnet mee, wat toevallig mijn sport is. Ik heb daar dus elke dag gevolleybald met tal van andere nationaliteiten. We werden op een dag bij wijze van verrassing getrakteerd op een luchtshow, maar dat kwam wat ongelukkig uit voor enkele leden van de Oekraïense afvaardiging. Die deden daar het verschot van hun leven op… Tijdens een slotshow maakten we kennis met maar liefst 18 K-popbands en konden we de jamboree op een mooie manier afsluiten. We koesteren de herinneringen aan de prachtige natuur en de ongelooflijke gastvrijheid van de Zuid-Koreanen. Ook heel wat blijvende vriendschappen zijn gesmeed, zowel met Vlaamse als buitenlandse scoutsers. In 2024 is er een Europese jamboree in Noorwegen, maar Stan, Riet en ik staan al vol ongeduld te trappelen om in 2027 naar Polen te trekken, want eens je die wereldjamboree hebt meegemaakt, smaakt dat duidelijk naar meer”, besluit Saar. (JD)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
