Zonnebeekse contactgroep vrijwillige bloedgevers is blij dat collectes doorgaan

Sinds 1968 is er in Zonnebeke een contactgroep van vrijwillige bloedgevers. De werkgroep is alvast blij dat in de coronaperiode alle bloedinzamelingen toch konden doorgaan.

“In Zonnebeke worden er jaarlijks acht bloedinzamelingen georganiseerd, twee om de drie maanden. De ene collecte vindt plaats op maandagavond, gevolgd door de tweede op woensdagavond de week erop. Op die manier kunnen mensen die in ploeg werken en bloed willen geven zich de ene of de andere keer vrijmaken”, stelt voorzitter Rik Serpentier. “Ook in de deelgemeenten zijn er collectes maar van concurrentie is zeker geen sprake. Uiteindelijk gaat het er niet om waar de mensen bloed geven, als ze het maar doen.”

Ideeën uitwisselen

“Op gemeenschappelijke activiteiten van het Rode Kruis wisselen we wel ideeën uit. Door de coronacrisis zijn we al blij dat de collectes toch kunnen doorgaan. We hebben slechts één bloedinzameling in juni moeten annuleren. Het is uiteraard wel wat reorganiseren. Zo kunnen mensen enkel nog bloed komen geven op afspraak, worden hun handen bij het binnenkomen ontsmet en moet er een mondmasker gedragen worden. Er is ook een circulatieplan en waar wij normaal een broodje en een drankje aanbieden als nazorg, is dat nu beperkt tot een voorverpakte koek en een blikje frisdrank. Normaal organiseren we wel jaarlijks een gezellig samenzijn als bedanking voor de donoren maar ook dat kunnen we nu niet doen.”

Het bloedgeven is in Zonnebeke gestart in 1968 onder impuls van Estella Gryson. Samen met Andre Speybrouck, Florent Strobbe, Victor Vanheule en Rosa Claerhout heeft zij het bloedgeven in Zonnebeke op de kaart gezet. Het huidig bestuur bestaat naast voorzitter Rik Serpentier uit Carine Ghyselen (secretaris), Luc Lenoor (penningmeester), Liesbeth Van De Walle, Christel D’Haene, Flore Vanoverberghe, Pascal Carpentier en Ward Simoen.

Te weinig donoren

“We hebben gemiddeld een 60-tal donoren per collecte. Dat aantal is jammer genoeg al enkele jaren aan het dalen. Dat komt wellicht door het wegvallen van een extra verlofdag in bepaalde sectoren, de verhouding gewicht en grootte voor donoren, het weglaten van het kleine afnamezakje, strengere criteria om bloed te mogen geven na reizen of medische behandelingen enz.”

“Door het invoeren van de bloedgiften op afspraak verloopt het bloedgeven veel vlotter omdat de mensen meer gespreid in de tijd komen”, zegt Rik. “Voor een gemeente als Zonnebeke zouden er toch gemiddeld 80 à 90 donoren per inzameling moeten opdagen. Op een bevolkingsaantal van 5.000 inwoners is er dan 2 procent bloeddonor. Nu is dat amper 1,2 procent en dat is veel te weinig.”

“Eigenlijk is dit een warme oproep aan iedereen die zich fit voelt en ouder is dan 18 jaar om eens langs te komen op een van onze volgende bloedinzamelingen op 16 of 25 november in het Zonnerad. We zien vooral 40-plussers. Al moet het gezegd, dat we stilaan ook weer meer jongeren zien opdagen. In het verleden schreven we de 18- en 21-jarigen aan, maar ook daar steekt de privacywetgeving nu een stokje voor.”

“Sinds begin 2019 is de maximumleeftijd voor bloedgiften afgeschaft. Vroeger was dat 71 jaar, maar dat is opgeheven. Al moet je vóór je 66ste een eerste keer gedoneerd hebben en mag de laatste gift niet langer dan 3 jaar geleden zijn. Het is wel de donorarts die uiteindelijk beslist of je als donor in aanmerking komt om bloed te geven,” weet Rik ons mee te geven.

Vorm van solidariteit

Rik is zelf ook bloedgever en vindt dit een vorm van solidariteit. “Het is eenvoudig, gratis, vraagt niet veel tijd en je helpt er medemensen mee. We leven in een super geïndividualiseerde wereld en denken soms dat er ons niets kan overkomen. Een crisis als de coronacrisis toont het tegenovergestelde. Als de coronapandemie leidt tot het inzicht dat we elkaar met een kleinigheid als bloedgeven kunnen helpen en het aantal donoren opnieuw stijgt, dan zal er toch iets positiefs aan deze vreemde tijden overgebleven zijn”, besluit hij. (NVZ)