Tuinhier neemt afscheid van Stefan Deconinck: “Organisatorisch talent”

De leden van Tuinhier Veurne namen afscheid van hun adjunct-voorzitter Stefan Deconinck. Ze zetten hem nog één keer extra in de bloemetjes en blikten terug op de mooie jaren die ze samen hebben beleefd.

In 2001 kwam Stefan Deconinck het bestuur van de Veurnse Volkstuin versterken. “De verjonging van het bestuur zette zich verder door en in een paar jaar tijd kwamen ook Mariette, Mieke, Rudy, Cécile en Josiane erbij. Gilbert volgde twee jaar later, en ook Ronny en Jurgen zijn erbij gekomen. Zo werd een sterk bestuur opgebouwd dat heel wat nieuwe ideeën aanbracht”, aldus voorzitter Jan Pattyn.

Samen met het bestuur heel wat nieuwe activiteiten gerealiseerd

“Jij was organisatorisch heel sterk en bij al die nieuwe activiteiten zag je meteen hoe we eraan moesten beginnen. Samen met het bestuur hebben we de laatste 20 jaar heel wat nieuwe activiteiten gerealiseerd. De scholenwedstrijd, de fotozoektocht, Kom Op Tegen Kanker, de bonsaicursus, bloemschikken, doe-activiteiten… We namen deel aan de bloemenmarkt, de Nacht van de Duisternis, Halloween, Open Parkdag aan het kasteel van Beauvoorde, opendeur in het Bakkerijmuseum enz… Eind 2005 werd de vereniging 50 jaar. We organiseerden een academische zitting in het stadhuis van Veurne, een ledenfeest in de feestzaal van Jan Turpin waarbij alle West-Vlaamse afdelingen werden uitgenodigd. Honderden aanwezigen waren er en een prijzentafel van bijna duizend stuks. Een paar weken later werden we verwelkomd in Brugge waar we de medaille van 50-jarig bestaan uit handen van de gouverneur kregen.”

Hoogtepunt

Het hoogtepunt voor de vereniging is er gekomen in juni 2015 met de aanleg van het Volkstuinpark ‘het Allonshof’ aan het Suikerpark. “We hadden een dikke maand om dit te realiseren en met de hulp van de WVI (West-Vlaamse Intercommunale), de firma Seru, de stad Veurne, het bestuur en de gebruikers van het Volkstuinpark waren we net op tijd klaar”, zegt de voorzitter. “Op de maandelijkse karweivoormiddag ben jij ook regelmatig aanwezig. Op vergaderingen en activiteiten hebben we je de laatste jaren echter geregeld moeten missen. De combinatie van je werk op school, je thuissituatie, het verenigingsleven, het werd je allemaal wat te veel. Een keuze maken drong zich op. We laten je echter niet gaan zonder je te danken voor alles wat je hebt gedaan binnen en buiten de vereniging, je vriendschap en de vele mooie momenten samen.”