Sinds 1946 beschikt Oostrozebeke over een Rode Kruisafdeling en met Peter De Smet is men aan een derde voorzitter toe. De vereniging slaagt er al die tijd in het ledenaantal constant te houden. Het Rode Kruis is vaak de laatste reddingsboei in noodgevallen. De Oostrozebeekse afdeling was erbij toen de Herald of Free Enterprise in 1987 kapseisde en ook tijdens de coronacrisis was al een rol weggelegd voor de afdeling.
Peter De Smet (48) staat sinds 2019 aan het hoofd van de afdeling. Hij volgde Wilbert Paermentier op die bij de afdeling reuzenwerk heeft verricht en nog steeds stand-by is.
De afdeling werd boven de doopvont gehouden in 1946 en ontbonden in 1960. Er kwam evenwel een herstart in 1976 onder impuls van dokter Marc Verschoore die samen met Wibert Paermentier, Raf Duyvejonck, Jozef Vandenberghe, Luc Vancoillie, apotheker Meere en Carine Vanyzere de afdeling uitbouwde tot een heel sterke afdeling.
“We zijn intussen aan onze derde voorzitter toe. Al die jaren zijn we erin geslaagd om het ledenaantal constant te houden op een 40-tal al moet ik toegeven dat een flink pak van de leden tot de oudere generatie behoort wat betekent dat wij dringend vers bloed nodig hebben. We doen er dan ook alles aan om jaarlijks een aantal cursussen te organiseren en op die manier nieuwe leden aan te trekken.”
Intense bijscholing
Volgens voorzitter Peter De Smet is de werking van de lokale afdeling sterk geëvolueerd in de laatste tien jaar. “Het accent ligt nu meer op intense bijscholing en het gebruik van veel minder medicatie door toepassen van nieuwe technieken”, gaat Peter verder. “Het apparaat AED heeft ook zijn intrede gedaan en de leden leren ermee werken. Oude technieken, zoals het zetten van een halskraag, zijn weggevallen en vervangen door nieuwe stabilisatietechnieken.”
“Dat alles leidt ertoe dat wij echt gekwalificeerd personeel kunnen inzetten die een veel betere opleiding achter de rug hebben dan vroeger. Dit betekent ook dat wij door die betere opleiding mensen ook veel beter kunnen helpen. Een betere opleiding gekoppeld aan het gebruik van beter materiaal zorgt ervoor dat wij heel efficiënt kunnen ingrijpen bij evenementen in het dorp of sportmanifestaties in de regio.”
“Vergeet niet dat het optrekken van de scholing heel veel inspanning vraagt van de leden. Het volgen van een basiscursus is vaak ontoereikend.”
Gezien er heel veel verwacht wordt van de Rode Kruisleden, vroegen we de voorzitter hoe de instroom van nieuwe leden verzekerd wordt? “Dit is een heel moeilijk verhaal, want niet iedereen voelt zich geroepen om Rode Kruismedewerker te worden. Het gaat hier om een soort roeping om mensen in nood belangeloos te helpen. Onze instroom van nieuwe leden komt haast uitsluitend door de organisatie van EHBO-cursussen. Wij proberen die jaarlijks te organiseren en bij elke beurt krijgen we gemiddeld 15 deelnemers. Wanneer er dan na afloop een tweetal aansluiten bij de vereniging dan is dit voor ons een groot succes. Jammer genoeg kunnen we door corona al twee jaar op rij geen cursussen meer organiseren. Van zodra er examens moeten afgelegd worden haken velen ook af.”
Vervoer van zieken
De Rode Kruisafdeling is er op de eerste plaats om bij te springen waar er een crisissituatie is ontstaan. We vroegen de voorzitter bij welke omstandigheden er een beroep gedaan wordt op de mensen van het Rode Kruis. “Meestal worden wij ingezet bij preventieve acties zoals bij sportactiviteiten als wielerwedstrijden, loopwedstrijden, voetbalmatchen en Hallebedevaart. Gelukkig beschikken wij ook over een goed uitgeruste ambulance en dat is zeker een meerwaarde voor de afdeling. Zo namen wij recent ook deel aan het vervoer van coronapatiënten en nemen ook niet dringend vervoer van zieken voor onze rekening. Het bezit van een ambulance veronderstelt dat er ook geschoolde mensen ter beschikking staan.”
Veel voldoening
Lid worden van het Rode Kruis lijkt op het eerste gezicht niet voor iedereen weggelegd. Wat is return van de vereniging naar de leden toe? “Lid worden van het Rode Kruis is inderdaad niet zomaar vrijblijvend. Het is een soort roeping om anderen te helpen. Vergeet echter niet dat de return zeer groot is. Vooreerst genieten de leden van een waardevolle technische opleiding en ondervinden zij bij hun inzet heel veel dankbaarheid van de mensen. Ik denk bijvoorbeeld aan de assistentie bij de Hallebedevaart. De deelnemers vallen je soms in de armen uit dankbaarheid dat ze geholpen werden.”
“Naast de geregelde bijscholing zijn er de maandelijkse vergaderingen die heel leuk zijn. Als organisatie pakken wij ook vaak uit met ontspannende activiteiten zoals de jaarlijkse nieuwjaarsreceptie en de feestelijke brevettenuitreiking.” (JC)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
