Dat Filmclub 62 dit jaar 60 jaar bestaat, laten de bestuursleden niet onopgemerkt voorbijgaan. Er is een uitgebreide verwendag gepland voor de leden op zondag 4 september die van start gaat met een ontbijt. Er is een rondleiding gepland met deskundige uitleg over de projectieapparatuur uit vervlogen dagen. Twaalf films passeren de revue en het minifestival wordt afgesloten met een receptie en de avant-première van de nieuwste Dardenne-film, ‘Tori et Lokita’.
We zitten samen met coördinator Anne Vroomen, Lieven Fonteyne, voormalig filmoperator, en Dominique Van Deursen die de public relations verzorgt van Filmclub 62 om terug te blikken en vooruit te kijken.
Lieven gaat ver terug in de tijd: “Filmclub 62 is ontstaan uit Het Rode Scherm’ dat vertoningen verzorgde in zaal Noordstar. Een aantal jaren later verhuisde de intussen onafhankelijke vereniging naar de toneelzaal in het Feest- en Kultuurpaleis aan het Wapenplein. Daar werden 16mm-films gedraaid. Daarna ging het richting cinema Corso, in de kelder van cinema Rialto, met een zaalcapaciteit van 140 plaatsen.”
Eind jaren 70 werden er elke dag alternatieve films vertoond met diverse thema’s in de voormalige cinema Metro, die door Jan Nuytten tot ciné Studio werd omgedoopt. Voor dagelijkse vertoningen daar bleek er niet echt een publiek te zijn. Daarom werd er geopteerd om slechts één dag per week een film te tonen buiten het commerciële circuit. Dat werd – en is nog steeds – op donderdagavond. Er werd geen reclame getoond bij aanvang van de film met uitzondering van een spot van de firma Nuytten: er kwam een grote treurwilg tevoorschijn met daarbij de slogan Uw steun in droeve dagen ondertekend met B&C Nuytten. B&C stond, in tegenstelling tot wat de meesten dachten, niet voor Begrafenissen en Crematies maar voor Begrafenissen en Cinema-exploitatie.
“Halfweg de jaren 80 kwam Filmclub 62 naar cinema Rialto waar ze tot 2012 haar vaste stek had. In die tijd werd ook geïnvesteerd in nieuwe apparatuur waaronder Dolby stereo. De eerste film die via deze weg werd vertoond was Das Boot. De familie Vanhaekendover van Ciné Rialto zag het niet zitten om over te schakelen naar digitale projectie wegens te grote investeringen. Op termijn betekende dit dan ook het einde van de cinemazalen in het centrum van de stad.”
Jubilea
Anne vervolgt: “De Filmclub heeft wel nog haar vijftigjarig bestaan kunnen vieren in cinema Rialto met een aanbod van twaalf films en een gratis receptie. Wegens een gebrek aan alternatief in het hart van de stad, verhuisde de Filmclub uiteindelijk naar Kinepolis. Via die weg kregen we sneller toegang tot de films, we mochten gebruik maken van de comfortabele infrastructuur en konden onze leden films blijven aanbieden aan democratische prijzen. Je betaalt momenteel 3 euro voor je lidkaart en kan een heel speeljaar genieten van een uniek aanbod voor 6 euro per film.”
Hoewel ze vreesden voor de concurrentie met allerhande streamingdiensten telt Filmclub 62 momenteel 1.500 leden, van wie het oudste lid intussen 95 jaar is. Er komen ook veel mensen van buiten Oostende en tweedeverblijvers langs. “Niets gaat boven het bekijken van een film op groot scherm met het geluid van de nieuwste klankinstallatie. En daarnaast is nog het sociaal contact, zeker een meerwaarde van onze Filmclub. Het enige wat nog echt ontbreekt, is een gezellig ingericht filmcafé waar je na de film nog even kan napraten.”
En dat Filmclub 62 het goed doet, bewijzen ook de cijfers van het Vlaams Audiovisueel Fonds: Filmclub 62 Oostende staat op de derde plaats qua aantal bezoekers! Het bestuur bestaat uit allemaal vrijwilligers. Ze beschikken over een website, een Facebookpagina, een wekelijkse digitale nieuwsbrief en geven ook een tweemaandelijks tijdschrift uit met een overzicht van het aanbod en filmrecensies.
Uniek pollsysteem
“Hoe het filmaanbod tot stand komt? We proberen een mix aan te bieden van films uit diverse culturen. We hebben oog voor uiteenlopende genres, kiezen voor specifieke regisseurs en er mag gerust wat maatschappijkritiek inzitten. Elk bestuurslid, maar ook de leden, kan suggesties doorgeven. Om maar een paar goed gesmaakte films te noemen: Jagten die we trouwens zullen hernemen op 4 september, Parasite, Girl en The Father. Uniek bij ons is ook het pollsysteem. Na afloop van de film mag je zelf een beoordeling geven en de dag nadien krijg je in je mailbox de eindevaluatie. Op die manier leren we ook ons publiek beter kennen en welk soort film beter aanslaat dan andere”, besluit Dominique enthousiast. (CW)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
