April betekent niet alleen de start van het duivenseizoen, maar ook de Oostrozebeekse vinkeniers kunnen weer aan de slag. Zij hebben hun vogeltjes met veel zorg door de winter geloodst en hopen straks een goede beurt te maken in de zettingen die er vanaf 1 april aankomen.
Het vinkenieren is een typische volkssport die het de laatste jaren heel moeilijk heeft om nieuwe leden aan te trekken. Dat betekent echter niet dat de vinkensport op sterven na dood is. Het ledenbestand loopt wat achteruit, maar de meeste verenigingen slagen er nog steeds in het hoofd boven water te houden en hun leden veel plezier te bezorgen.
“Het spreekt voor zich dat twee jaar stilstand door corona onze volkssport geen deugd heeft gedaan”, zegt Cyriel Seys, bestuurslid van vinkenvereniging De Verenigde Vrienden gehuisvest in lokaal Vrij Polen. “Heel wat oudere vinkeniers hebben afgehaakt omdat ze het niet langer zagen zitten. Het betreft vooral de plustachtigers.”
Sport voor kleine man
“Wat onze vereniging betreft, hebben we echt geen klagen want het ledenbestand is al een paar jaar constant gebleven. Vier leden hebben afgehaakt maar er kwamen vijf nieuwe leden bij. Alleen is de aangroei van jonge leden nagenoeg nihil in de meeste verenigingen. Meestal haken jonge leden af wanneer ze aan het uitgangsleven toe zijn.”
“De vinkensport die in de jaren 70 hier nog massaal werd beoefend, kreeg een serieuze klap toen de bevoorrading uit de natuur niet meer mocht en de vinkeniers aangewezen waren op het zelf kweken van vinken.”
“De vinkensport is de volkssport bij uitstek van de kleine man. Er is nagenoeg geen geld mee gemoeid en de investeringen om deel te nemen aan de vinkenzangwedstrijden zijn bijzonder laag. De aanschaf van een zangkooi is haast de enige kost. Verder worden de zangvogels meestal onder de liefhebbers uitgewisseld.”
Nieuwe trend
“Gezien er met de vinkensport weinig te verdienen valt, kan je het vinkenieren bestempelen als een sociale sport. Je neemt deel aan de wedstrijden om de collega’s terug te zien, samen een pint te drinken en als het enigszins meezit met een bloempje huiswaarts te keren. Het is een stille sport die geen schade toebrengt aan de natuur maaar wel in de natuur beoefend wordt.”
“Er is wel een nieuwe trend die zich doorzet in de vinkensport. Vroeger waren er alleen zettingen op zaterdag en zondag maar doordat de meeste actieve leden al gepensioneerd zijn, kennen de weekzettingen een groot succes. Vooral de dinsdagzettingen trekken heel veel deelnemers, tot 80 vinkeniers daar waar de gemiddelde zettingen in het weekend hooguit 45 inschrijvingen tellen.”
“Het vinkenieren blijft in de regio een toffe volkssport waar heel veel families plezier aan beleven. Ik geloof niet dat de vinkensport bedreigd is door het dalend aantal leden maar veel meer door het gebrek aan vrijwilligers die zich belangeloos willen inzetten bij de organisatie van de wedstrijden”, meent Cyriel Seys. (Julien Cluyse)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
