Tijdens de Week van de Vrijwilliger zet Vlaams Steunpunt Vrijwilligerswerk vzw vele tienduizenden vrijwilligers in de bloemetjes. Een van hen is scheidsrechter Marnick Vandenbossche uit Harelbeke. Hij fluit voetbal, G-voetbal en amputatievoetbal.
Marnick (61) hielp na de middelbare school mee in de familiebakkerij en volgde na zijn legerdienst een scheidsrechtercursus. Beroepshalve is Marnick verbonden aan de Nationale Bank in Brussel. “Ik voetbalde graag, maar mocht niet van mijn vader en hielp in het weekend mee in de bakkerij. Ik heb altijd gefloten in de jeugdreeksen en de reserves. Jaren geleden heb ik ook een bijkomende opleiding G-voetbalscheidsrechter gevolgd”, vertelt Marnick. Intussen is hij al veertig jaar scheidsrechter waarvan vijftien jaar in het G-voetbal. Ook amputatievoetbal kwam er later bij. G-voetbal wordt gespeeld met ploegjes van vijf bij de kinderen en acht bij de volwassenen, op een half voetbalveld en met kleinere doelen. “Elke G-voetballer wordt behandeld naar zijn of haar specifieke mogelijkheden en fysieke of verstandelijke beperkingen. Voor hen is winnen niet zozeer belangrijk, maar het gaat wel om de sfeer, de vriendschap en de sociale contacten”, aldus Marnick.
Fairplay
Volgens Marnick is fluiten in het G-voetbal niet zo eenvoudig. “Al een uur voor de wedstrijd ben ik ter plaatse om te praten met de ouders, de coaches en de begeleiders. Ik wil steeds weten wie ik op het veld heb en of alles op/aan het veld staat. Denk maar aan EHBO bijvoorbeeld. Communicatie is zo belangrijk. Soms is het hard, maar ik heb nog nooit een gele of rode kaart getrokken. Ik maak de spelers steeds duidelijk waarom iets niet oké is. Menselijkheid is belangrijker dan reglementen. Voor hen is fairplay, respect, sportiviteit en beleving belangrijk. Ik noem mezelf een begeleidende coach. Er is wel te weinig aandacht voor opleidingen. Mijn doom is dan ook om opleidingen te geven aan scheidsrechters die G-voetbal fluiten.” (Peter Van Herzeele)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier