Onlangs is kunstenares Linda Roosens (42) van Linda Roosens Art actief lid geworden van de Sint-Lucasgilde Kortrijk. “Het was voor mij een logische volgende stap om mij te wenden tot de Sint-Lucasgilde. Contacten leggen met andere kunstenaars en regelmatig naar buiten komen met een paar werken in een sfeer van vriendschap, een perfecte combinatie”, aldus Linda.
De Sint-Lucasgilde brengt beeldende kunstenaars uit de regio Kortrijk samen in een vereniging in een geest van vriendschap. Zij organiseren regelmatig tentoonstellingen met werken van haar leden. “Een andere omgeving, een grote verscheidenheid, een andere locatie, mensen ontmoeten: allemaal boeiend. Dit inspireert mij en is een mooie wisselsamenwerking. Het is ook een uitdaging, want ik wil bij elke tentoonstelling nieuw werk brengen”, vertelt Linda die opgroeide in Brussel en in 2005 naar Heule verhuisde. Zij is mama van vier kinderen en runt samen met haar partner het huishouden. Zij genoot een opleiding tolk/vertaler Nederlands, Spaans en Engels. Linda heeft het kunstzinnige blijkbaar mee van thuis uit. “Mijn papa en nonkel volgden tekenen in de academie. Ik deed geen academie, ik hou niet zo van in allerlei hokjes te moeten denken en werken. Kunst is mooi of niet mooi, maar iets moet mij raken. De natuur is bijvoorbeeld ook kunst. Alles wat ik maak, komt uit mijn gevoel, mijn hart en mijn passie.” Pittig detail: Linda weet exact wanneer ze begon te schilderen. “Op 6 januari 2021 maakte ik mijn eerste werk. Mijn toenmalige vriend begon plots met schilderen en ik wilde dat ook wel eens proberen.” (lacht)
Veilige haven
Maar er was meer. “Enkele jaren geleden kampte ik met een depressie/burn-out. Ik ging toen op zoek naar manieren om mijn angsten, gepieker en stress los te laten. Ik merk dat creatief bezig zijn me helpt om de knop om te draaien, niet te piekeren, maar even in het hier en nu te zijn, in het moment. Mijn onderbewustzijn neemt het eventjes over en ik vind rust”, aldus Linda. “Met abstract schilderen moet je uit jouw comfortzone durven komen. Ik ben van nature uit iemand die houdt van donker, luguber, zwart, duister. Het is voor mij een echte uitdaging en groeiproces om kleur te gebruiken bij het schilderen. Zwart blijft wel overal wat aanwezig, als een veilige haven.” Hoe ze zichzelf omschrijft? “Ingetogen, alternatief, een beetje twijfelachtig en een beetje speciaal. (lacht) Het brengt me allemaal ook ergens terug naar mijn kindertijd. Hoe heerlijk is het om vuile handen te hebben, helemaal onder de verf. Dat gevoel was ik helemaal vergeten. Ik hoop dat ik met mijn werken anderen troost kan bieden, dat zij zich herkennen in de gevoelens die ik probeer af te beelden en dat ze beseffen dat ze er niet alleen voor staan. Via kunst reik ik mijn hand uit naar anderen.” Het werk van Linda is te zien in oc Lange Munte op 14 en 15 oktober.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
