Met een verpletterende score werd Anne Marie Messelis (60) verkozen tot Krak van Menen. Meer dan terecht volgens de Menenaars, compleet onverwacht volgens de immer bescheiden Anne Marie. Als drijvende kracht achter Katimoe vzw groeide ze uit tot een toonbeeld van dierenliefde. Opgeven of de handdoek in de ring gooien? Dat staat alvast niet in het woordenboek van deze Meense dame met pit.
“Moar allee, er zijn toch mensen die veel meer doen dan ik?” Wanneer Anne Marie, Annemie voor de vrienden, het nieuws dat ze Krak is te horen krijgt, neemt de bescheidenheid het opnieuw over. “We worden nog veel geconfronteerd met gemene commentaren van mensen die maar niet willen begrijpen dat we ons zo blijven inzetten voor katten. ‘Het zijn maar vuile beesten hoor’ klinkt het vaak. Dat ik verkozen ben tot Krak van de Gemeente toont aan dat veel mensen mijn werk wel degelijk waarderen en ja, ik word daar toch een tikkeltje emotioneel van.”
De kans bestaat dat iedere Menenaar ooit al met Anne Marie of Katimoe te maken heeft gehad, zonder het beseft te hebben. Katimoe ontfermt zich over de zwerfkatten op het grondgebied en het telefoonnummer van Anne Marie staat geprogrammeerd bij zowel de lokale politici als hulpdiensten. “Onze werking samenvatten? We zorgen ervoor dat zwerfkatten niet sterven in erbarmelijke omstandigheden en zorgen er ook voor dat ze niet nog meer kittens op de wereld zetten!”
Poezen in de kou
Anne Marie zet zich ook dit jaar schrap voor een nieuwe toestroom aan nieuwe katten en beterschap is niet meteen in zicht. “Huisdieren worden nog steeds te veel als cadeau gegeven”, zucht ze. “Mensen gaan op internet op zoek naar een leuk katje, vinden een gratis exemplaar maar houden er geen rekening mee dat ze niet gechipt of gesteriliseerd zijn. Het leuke katje groeit, de kinderen raken het beu en dan droppen ze het ergens. Die kat gaat op zoek naar lotgenoten, ze paren, krijgen jongen en zo gaat de bal aan het rollen. Je wordt dan geconfronteerd met een probleem dat exponentieel toeneemt, een probleem dat we met Katimoe proberen aan te pakken. Ik ben altijd al een dierenvriend geweest, maar iets meer dan 10 jaar geleden besloot ik me volledig in te zetten voor zwerfkatten. Voor honden waren er al opties maar zwerfpoezen bleven in de kou staan. Het is een beslissing waar ik nog geen seconde spijt van heb gehad.”
Met haar kersverse titel van Krak van Menen, hoopt Anne Marie dat de problematiek van zwerfkatten de broodnodige aandacht krijgt. “Vanuit het stadsbestuur krijgen we veel lof want we hebben een schepen met een hart voor dieren”, klinkt het. “Dat verandert natuurlijk niets aan het feit dat onze werking moet bekostigd blijven. We krijgen wel subsidies, maar die dekken niet eens de kosten voor de dierenarts. We kenden dan ook al vele avonden waar we, met rekenmachine in de hand, ons de vraag stelden hoe we het dit keer zouden redden. Een erkenning als Krak toont aan dat de Menenaars ons niet vergeten. Het is een soort schouderklopje dat veel deugd doet.” (CLL)
Je bent tien jaar actief. Zou je er nog opnieuw aan beginnen?
“Ik kan hier enkel volmondig JA op antwoorden. Meer nog, ik zou er vroeger aan beginnen. Natuurlijk is het niet altijd gemakkelijk. Er is het financiële aspect, maar er is ook de emotionele kant. Niemand ziet graag dieren lijden en helaas word ik daar veel mee geconfronteerd. Een kat laten inslapen? Daar wen je nooit aan.”
Wat is het meest gruwelijke dat je ooit zag?
“Iemand had een zwaargewonde kat gevonden. Toen we het diertje ophaalden, bleek dat iemand vuurwerk in het achterwerk van de kat had gestoken. Wanneer je zoiets ziet, dan voel je een combinatie van wanhoop en kwaadheid. Hoe kunnen we als mens zo diep zakken dat we ons laten verleiden tot dergelijke wandaden? Dit was pure mishandeling en zou zwaar gestraft moeten worden.”
Na de gruwel, de hoop. Wat is het mooiste dat je ooit meemaakte?
“Een bijzonder geval was een katje, dat hier terecht kwam, met kanker. Zowat iedereen gaf ons de raad het te laten inslapen, maar dat was de allerlaatste optie. Er werd een oog verwijderd en zeulen met medicijnen en operaties. Maar kijk, het katje is gezonder en frisser dan ooit en haar staat nog een mooi leven te wachten.”
BIO
Privé
Anne Marie ‘Annemie’ Messelis is 60 jaar en woont op het Onderwijsplein. Ze is getrouwd en heeft een zoon en dochter.
Loopbaan
Meer dan 10 jaar was ze aan de slag als toezichter op de containerparken, vooraleer ze besloot zich volledig voor het welzijn van de dieren te engageren. Over haar keuze voor katten moest Anne Marie niet lang nadenken.
Vrije tijd
Anne Marie groeide de voorbije 10 jaar uit tot een vurige voorvechtster van sterilisatie voor zwerfkatten en wordt met de regelmaat van de klok opgebeld door de gemeente. Haar organisatie Katimoe kreeg in het verleden al meer dan eens te kampen met hevige problemen, zoals het wegvallen van subsidies of een Parvo-uitbraak. Toch liet ze nooit het hoofd zakken en blijft ze 24/7 beschikbaar.
Alle Kraks van 2021
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
