Kinder- en jongerenkoor Canteclaer houdt op te bestaan. Het koor vond geen nieuwe dirigent. Het volwassenenkoor Con Spirito stopte vorig jaar in mei al. Het koorkamp in juli in Balen was dan ook het allerlaatste. Barbara Vandendriessche stond dertig jaar geleden mee aan de wieg van Canteclaer en Con Spirito. “Ik heb traantjes gelaten”, zegt ze.
Het kinderkoor Canteclaer werd opgericht in 1993. Daaruit ontstond in 1999 het jongerenkoor Con Spirito dat evolueerde naar een volwassenenkoor. Con Spirito hield er vorig jaar in mei al mee op bij gebrek aan een dirigent. Nu stopt ook Canteclaer om dezelfde reden en komt er een einde aan dertig jaar koorwerking.
Barbara Vandendriessche stond mee aan de wieg van Canteclaer en Con Spirito. Het was de toenmalige pastoor van Lo wijlen EH Demarey die Barbara, met de zegen van haar ouders, overhaalde om een kinderkoor uit de grond te stampen. Barbara leidde de koren maar liefst 24 jaar. In het begin – ze woonde nog bij haar ouders in Vleteren – kwam ze met haar brommertje naar de koorrepetities. Ook toen Barbara naar Denderhoutem verhuisde, pendelde ze nog jarenlang naar Lo totdat het niet meer te combineren was met haar andere activiteiten en ze in 2018 het dirigeerstokje doorgaf.
Verbondenheid
De voormalige koordirigente van Canteclaer en Con Spirito vindt het uiteraard jammer dat de koren in Lo ermee ophouden. “Ik heb toch wel meerdere traantjes moeten wegpinken”, zegt Barbara. “Het is niet alleen jammer voor de toekomstige zangers, het zal voor veel huidige zangers een groot gemis zijn. En ik moet zeggen dat ik nog steeds de reflex heb: dit kan toch niet gebeuren, kom, ik keer terug. Maar als ik terugkijk op al die jaren en al die kilometers van Denderhoutem naar Lo, dan is dat in combinatie met mijn drukke agenda gewoonweg niet meer mogelijk. Je bouwt iets op als onwetende 18-jarige, met vol enthousiasme, en dat brengt je waar je vooraf nooit had van durven dromen. Mijn hart ligt nog steeds daar waar het koorleven voor mij als dirigent is begonnen. Zoveel mooie vriendschappen zijn er ontstaan en die duren nog altijd voort. Daar krijg ik een warm hart van. De verbondenheid die ontstaat als mensen samen zingen is van onschatbare waarde.”
“Ik voelde nog steeds diezelfde sfeer als zoveel jaren geleden”
Barbara Vandendriessche
Barbara blikt heel dankbaar terug op haar tijd in Lo met Canteclaer en Con Spirito. “Het heeft mij gevormd als dirigent, als zanger, als muzikant, maar vooral ook als mens”, zegt ze. “De kansen die ik kreeg om als 18-jarige volop aan de slag te gaan met mijn ideeën, het daarin mogen groeien en de ondersteuning die ik van héél veel enthousiaste mensen heb gekregen op welke manier dan ook, het stemt me dankbaar. Het is onmogelijk om ze hier allemaal te noemen, maar zonder deze enthousiaste ouders, bestuursleden en fans was dit alles niet mogelijk geweest. En ik doe nog steeds voort (Barbara leidt onder meer nog het kinderkoor Ballabile en dameskoor VocAtom, red.). De koormicrobe laat mij niet los.”
Ze beleefde ook heel veel hoogtepunten met Canteclaer en Con Spirito. “Elk concert was zo’n hoogtepunt”, zegt Barbara. “Telkens zoekend naar nieuwe vormen, nieuwe muziek, nieuwe locaties. Het is een sport geworden om telkens te vernieuwen en een weg te zoeken buiten de klassieke opstelling van een koor. Maar naast het zingen waren er nog meer hoogtepunten die je als groep op den duur ook samen gaat vieren, zoals verjaardagen, huwelijken en geboorten. Het is zotjes hoeveel koorbaby’s er ondertussen zijn. Maar dat betekent ook dat ik een beetje ouder word”, lacht Barbara.
Laatste koorkamp
Ze bracht ook een bezoekje aan het laatste koorkamp. “Ik voelde nog steeds diezelfde sfeer als zoveel jaren geleden”, zegt ze. “Wat een deugd deed het om dat nog eens te ervaren. Ook in de keuken zat de sfeer goed. En het eten was zoals gewoonlijk om je vingers van af te likken. Een dubbel gevoel bij iedereen. Volop genieten, genieten van de laatste keer en veel traantjes bij het afscheid op het perron. Ook mijn kinderen gingen nog steeds mee. Mijn oudste zoon als leiding. Ze zullen het missen na al die jaren. Arne ging al mee sinds zijn geboorte 20 jaar geleden.”
“Waar ik wel heel blij voor ben, is dat de zangmicrobe zo hard is binnengekomen bij veel koorleden dat ze op zoek zijn gegaan naar een alternatief”, besluit de oud-koorleidster van Canteclaer en Con Spirito. “Sommige zingen in een koor in Ieper, andere in Gent en misschien zijn er nog andere waar ik geen weet van heb.”
Jolien Dequidt was twintig jaar lid van de Lose koren. “De hoogtepunten waren voor mij steeds het toewerken naar eigen concerten en de koorkampen waar ik eerst als lid, daarna als leiding en tot slot als kok meeging”, blikt Jolien terug. “Ook de repetitieweekends blijven me bij!”
Chorus in Ieper
“Uiteraard vind ik het heel jammer dat het koorverhaal in Lo moet stoppen”, gaat Jolien verder. “We zijn onze voorbije dirigentes Barbara, Marieke, Hanne, Lieselot en Amber heel dankbaar voor de vele jaren. Ik hoop van harte dat de kinderen hun weg naar een ander koor of muziekschool vinden. Veel leden van het vroegere volwassenenkoor stapten over naar het koor Chorus in Ieper. Een veel grotere groep, maar we voelden ons meteen welkom.”
“Het laatste kamp was wel bijzonder omdat iedereen besefte dat ons kleinschalige, familiale kamp niet meer zal terugkomen”, besluit Jolien Dequidt. “Maar we hebben er met z’n allen enorm van genoten, zijn de leiding heel dankbaar en kijken terug naar vele mooie herinneringen!”
Ook Adriaan Matthys blikt met veel voldoening terug op zijn koorjaren. “Ik was lid van september 1997 tot in 2022, dus 25 jaar”, zegt hij. “Maar voor mij stopte het eigenlijk al vorig jaar toen het volwassenenkoor Con Spirito stopte. Jammer dat het koorverhaal stopt.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
