Dure energiefacturen als strop rond de hals van deel van de sportclubs: “Energiefactuur ruim drie keer hoger dan normaal”
In Roeselare worden verschillende systemen gehanteerd bij de verhuur van sportinfrastructuur. Dat zorgt ervoor dat sommige sportclubs nauwelijks de verhoging van de energiekosten voelen, voor de anderen betekent dat ruim een verdrievoudiging van de factuur.
Bij enkele van de grootste sportclubs in Roeselare hingen we aan de bel. Kunnen zij hun energiefactuur nog betalen? Geert Sintobin is niet alleen algemeen directeur van de stad Roeselare, hij is ook voorzitter van volleyteam Bevo Roeselare. Hij beseft dat zijn club in de meest gunstige situatie zit. “Wij betalen aan de stad een vaste huurprijs. Die ligt hoger dan wat andere clubs moeten betalen, maar van ons zit de energiefactuur daarin verrekend. De stad betaalt ze dus. Het is zelfs zo dat wij de verwarming niet kunnen regelen of de douches iets minder warm zetten. De stad kan dat uiteraard wel.”
“Twee jaar geen shows door corona en nu een energie- factuur die van 9.000 naar 35.000 euro dreigt te gaan. Je zou voor minder ontmoedigd raken”
Bevo heeft een 250-tal leden en 20 ploegen in competitie. “Wat wij wel voelen is uiteraard de gestegen benzineprijzen. Wij moeten met onze teams soms verre verplaatsingen maken, maar aan die immense energiefacturen ontsnappen we dus.”
In sommige steden verhoogt men wel de retributie. “Je kan bijvoorbeeld 12 euro vragen in plaats van 10 euro voor een uurtje gebruik van de sporthal. Maar ik weet dat Roeselare die intentie niet heeft.”
Wc’s nu op regenwater
Ook in Beveren huist wat verderop Flink en Fris. De club waar aan recreatief en competitieturnen wordt gedaan. Daar krijgen we meteen een ander geluid te horen. Sybran Parent is er jeugdsportcoördinator in de club die zowat 700 leden telt. “Wij huren de zaal, maar staan wel zelf in voor onze energiekosten. We hebben voor het seizoen al beslist om proactief te reageren. We hebben bij de stadsdiensten navraag gedaan en hen om een schatting van de stijgende prijzen gevraagd. Het was om van je stoel te vallen, onze kost zou maal 3,5 gaan. Waar we tot voor kort 9.000 euro per jaar betaalden zou het nu naar schatting 35.000 euro worden. Daarom hebben wij beslist om ons lidgeld omhoog te trekken. Vroeger gebeurde dat ook wel eens met 5 of 10 euro, maar nu deden we er in één keer 35 euro bij. Ook al omdat we het vorige jaar door corona geen stijging konden doorvoeren, dat was immers een van de voorwaarden om de extra subsidies te krijgen. We hebben dat natuurlijk ook uitgelegd aan de ouders en voor het eerst kregen wij eigenlijk geen opmerkingen. Wellicht ook omdat zij ook aan den lijve ondervinden wat wij ervaren. Al weten we dat het zwaar is voor gezinnen, zeker ook met meerdere kinderen. Bovendien heeft de federatie ook nog een verhoging van 15 euro voor de competitieturners doorgevoerd, waardoor er voor die mensen in één klap 50 euro bij kwam.”
De club had ook beslist om voor 100.000 euro aan nieuw materiaal te kopen. “En de voorbije drie jaar hadden we ook nauwelijks activiteiten. Onze show is twee keer niet kunnen doorgaan. We doen dat uiteraard niet uitsluitend voor het financiële, maar het helpt toch wat je spaarpotje aandikken. Maar nu raakt ons spaarvarken steeds maar leger, gewoon door die energiekosten.”
De club nam ook maatregelen. “Gelukkig kunnen we sinds kort met regenwater onze toiletten doorspoelen, vroeger was dat met stadswater. We beschikken nu over regenputten en dat is dan alvast een rekening die een stuk lager zal liggen. Verder hebben we de temperatuur ook iets lager gezet. Maar we kunnen daar niet veel lager gaan, de kinderen lopen op hun blote voeten en we moeten ook zorgen dat ze niet ziek worden of blessures oplopen. We hebben ook zes rijen lichten, soms doen we er maar twee of drie aan. Vaak zit onze zaal vol met 100 turners, maar soms zijn dat er ook maar tien. Naast onze eeuwige zoektocht naar trainers, is dit een probleem die toch wel zwaar op de club drukt. Ik word niet snel ontmoedigd, maar het is toch bang wachten op de energie-afrekening.”
Ook bij voetbalclub SK Roeselare-Daisel zit men met de handen in het haar. Voorzitter Alexander Verduyn windt er geen doekjes rond. “We moeten extra inkomsten aanspreken om dit te blijven betalen. Zo vragen we sinds kort ook een beperkt toegangsgeld voor onze jeugdwedstrijden en kijken we uit om extra evenementen te organiseren die geld in het laatje zullen brengen. We verhoogden ook het lidgeld een beetje, maar dat volstaat niet om de gestegen kosten te blijven betalen.”
Volop bezuinigen
Ook bij SKRD bezuinigt men. “De temperatuur van de douches staat wat lager, de chauffage in de kantine gaat omlaag en na training doven we de lichten meteen. We willen bezuinigen zonder iets af te nemen, douchen is nog altijd toegestaan bij ons. We moeten ook zorgen dat de kinderen niet ziek worden.”
Voor exacte cijfers verwijst hij ons door naar bestuurder Geert Deblaere, die even zucht als we hem onze vraag voorleggen. “Je mag het gerust weten. We hebben in ons budget 75.000 euro voorzien, dat is 2,5 keer meer dan vorige keer. Het is nu onze grootste kostenpost geworden.”
Energiefactuur vooral richting stad Izegem, in Tielt zitten watersportclubs ook nog met ander probleem
In Izegem hebben de meeste sportclubs geluk, omdat ze in stedelijke sportinfrastructuur huizen. Burgemeester Bert Maertens: “Sportclubs in Izegem moeten niets betalen voor het gebruik van onze sportinfrastructuur en bijvoorbeeld de elektriciteit voor de verlichting van voetbalvelden of de verwarming van sporthallen, het zwembad of de topturnhal wordt gedragen door de stadskas.”
Maar de rekening komt dus zo naar het stadsbestuur dat al maatregelen nam. “De verwarming in de sporthallen gaat pas aan na de herfstvakantie en zal ook iets lager gezet worden. Voor een training gaan niet alle lampen aan, bij wedstrijden uiteraard wel. En ook de temperatuur van ons zwembad is iets lager dan voorheen.”
Tieltse Waterpoloclub
In Tielt stelt zich voor de watersportclubs nog een ander probleem, ook eentje dat centen kost. Het zwembad is er voor onbepaalde tijd dicht. Clubs hopen op goed nieuws, maar wachten af. Tielt telt onder meer enkele duikverenigingen, een zwemclub en TZK, de waterpoloclub. “Met ons eerste team werkten we onze wedstrijden al enkele jaren af in Roeselare, de jeugd trainde en speelde louter in Tielt. Nu maken we met iedereen de verplaatsing en dat kost geld natuurlijk. De meerkost voor het zwembad neemt de stad Tielt op zich, en ook voor de verplaatsingen van de -18-jarigen zou een vergoeding op komst zijn. Er zijn ook zwemmogelijkheden in Meulebeke, Wielsbeke en zelfs Brugge. Maar op de duur gaat zoiets je natuurlijk leden kosten. We hopen snel op een oplossing, maar daarvoor zijn door stad Tielt nu experts ingeschakeld”, zegt Christophe De Ruyck, jeugdcoördinator bij TZK dat zowat 75 leden telt. (WVS)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier