Voor de meeste sportverenigingen is het geen sinecure om nieuwe bestuursleden te vinden. Dit probleem was bij Jumpers Middelkerke niet aan de orde toen secretaris Patrick Rotsaert enige tijd geleden ontslag nam, want ondertussen heeft Cindy Willems (47) zijn taak overgenomen. “De club is eigenlijk één grote familie en er is altijd wel iemand bereid om te helpen of bij te springen”, zegt de kersverse secretaris.
“Onze zoon Iben speelt al enkele jaren bij Jumpers Middelkerke. Vanaf de eerste initiatietraining op zijn school was hij razend enthousiast om te leren volleyballen. Aangezien we op een boogscheut van sporthal De Barloke wonen, was het vrij logisch dat hij daar zijn eerste stapjes op een volleybalveld zette. Noch ikzelf, noch mijn echtgenoot hebben ooit volleybal gespeeld. Basket was de lievelingssport van mijn man en ik heb in mijn jeugdjaren aan competitiezwemmen gedaan. Niettemin waren we snel in de ban van de sportieve hobby van onze zoon. Zoals elke ouder wilden we onze zoon regelmatig aan het werk zien tijdens de trainingen en we misten ook zelden een wedstrijd.”
Het engagement van Cindy Willems binnen de club kende een groeiproces en dat vindt de verpleegkundige in de spoedafdeling van het Henri Serruysziekenhuis in Oostende een goede zaak. “Vermits we elke wedstrijd van onze zoon bijwonen, werd me al snel gevraagd of ik de taak van ploegverantwoordelijke wou opnemen. Dat zag ik best zitten, maar je weet hoe dat gaat… halverwege vorig seizoen was ik al bestuurslid en nu heb ik de taak van secretaris aanvaard. Het weekend binnen ons gezin is ondertussen zo goed als volledig afgestemd op de wedstrijden van onze zoon en het volleybalgebeuren binnen de Jumpersfamilie.”
Afspraken met vrienden
De kersverse secretaris spreekt over Jumpers Middelkerke als een familie en dat is geen toeval. “Als we supporteren voor onze zoon of een andere ploeg van Jumpers is dat altijd samen met een hele groep ouders en grootouders. Die bijeenkomsten zijn eigenlijk gaandeweg afspraken met vrienden geworden. Samen genieten we van het plezier dat onze kinderen beleven aan hun hobby. De kinderen die bij Jumpers volleyballen bouwen eigenlijk ook een vriendennetwerk op. Ze leren omgaan met elkaar en elkaar respecteren. Ze ontwikkelen ook een vorm van persoonlijke discipline want ze moeten tijdig aanwezig zijn op de trainingen en de wedstrijden. Doordat volleybal een teamsport is, moeten ze op elkaar kunnen rekenen. Ze leren ook omgaan met de fouten van zichzelf en hun medespelers.”
Snel betrokken
Haar engagement schrijft Cindy Willems in grote mate toe aan het unieke karakter van Jumpers Middelkerke. “Eigenlijk is de club één grote familie, waar iedereen welkom is. Als ouder word je snel betrokken bij het clubgebeuren en dat is vrij uniek. Alle kinderen zijn, ongeacht hun spelniveau, welkom en krijgen ook matchtijd. Door het doorschuifsysteem van de club kunnen spelertjes ongeacht hun leeftijd ‘vlotten’ naar andere ploegen en zo sneller progressie boeken of geconfronteerd worden met nieuwe uitdagingen.”
Wat er in de komende maanden allemaal op haar zal afkomen als secretaris van een volleybalvereniging weet Cindy nog niet echt goed. “Ik ben erg gemotiveerd om mijn taak goed te vervullen. Ik heb een sterke affiniteit met de club en ik voel me gesteund door de andere leden van het bestuur. Ik word goed en veel geholpen door de voorzitter, waardoor ik niet het gevoel heb dat ik voor de leeuwen gegooid word. Momenteel reserveer ik ongeveer één uur per dag in mijn agenda om mailverkeer en berichten op te volgen. In de periode dat de kalenders en de trainingsschema’s moeten opgemaakt worden, zal ik wellicht meer tijd achter mijn computer doorbrengen. Ik ben van plan om me te smijten en ben heel erg gemotiveerd. Als ik iets doe, wil ik het goed doen. De bestuursploeg heeft me met open armen ontvangen en ik wil hen zeker niet ontgoochelen”, besluit Cindy Willems.
(PD)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
