Brigitte Pynseel (53) werd gehuldigd voor 25 jaar lidmaatschap van het Egems Gemengd Koor. Een goede reden om eens haar motivatie te peilen en waarom muziek een deel werd van haar leven.
“Als kind al hield ik van zingen en muziek, maar van mijn ouders mocht ik helaas niet naar de muziekschool”, begint Brigitte. “Het werd dus een late roeping, want het was pas na mijn studies van kleuterleidster dat ik met muziek ben begonnen. Tot ongenoegen van mijn ouders heb ik van mijn eerste paar maanden loon een piano gekocht, zodat ik volop kon oefenen. Toen ik na ons huwelijk in Pittem kwam wonen, wou ik met mijn liefde voor de muziek en het zingen iets doen. Toen op een avond een afvaardiging van het koor kwam vragen of ik geen interesse had om eens een repetitie mee te maken, heb ik meteen de gelegenheid te baat genomen. En zo ben ik inmiddels 25 jaar lid van het koor.”
Sociale aspect
“Ik kon eindelijk met mijn liefde voor het zingen iets doen. In de beginjaren waren onze kinderen nog klein en was het wekelijks het stramien dat ik eerst de kinderen in bed stak, dan de babyfoon aan mijn man Chris overhandigde en mij ijlings naar de repetities spoedde. Ik heb weinig repetities gemist, vooral omdat ik het zingen echt wel nodig heb. Het is voor mij een soort van therapie en een manier om te ontspannen. Het gaat me ook niet alleen om het pure musiceren, het hele sociale gebeuren is voor mij belangrijk. Muziek en zang maken deel uit van onze cultuur en dat is ook de reden dat ik, naast zingen in het koor, ook met muziek bezig blijf. Zo zing ik samen met de kleutertjes in school dikwijls liedjes, waarbij ik hen op piano begeleid. Ik hoor vaak van de ouders dat hun kinderen thuis regelmatig lopen te zingen en dat maakt mij blij. Het is een teken dat ik mijn liefde voor muziek en zang voor een stukje kan overbrengen op de kinderen en zo kan bijdragen aan hun cultuurvorming.”
Trommel en klarinet
“Ik heb overigens niet alleen mijn passie overgebracht op de kleutertjes, ik heb ook mijn gezin gestimuleerd. Onze oudste zoon Ward (22) speelt klarinet en Mathis (19) saxofoon. Beiden waren destijds lid van de jongerenfanfare P-nuts en zijn inmiddels doorgeschoven naar de grote fanfare. Ik moest hen vroeger uiteraard brengen naar de repetities en zo kreeg ik op een bepaald moment de vraag of ik geen zin had om bij het trommelkorps aan te sluiten. Intussen heb ik ook mijn man aangestoken, want ook hij trommelt nu. Ik ben ook klarinet aan het studeren om er op termijn mee in de fanfare te spelen.”
Spijtige terugval
“Een groot deel van mijn hart ligt uiteraard bij het koor en ik vind het dan ook jammer dat we de laatste jaren een serieuze terugval kennen in het aantal leden. Wanneer leden wegvallen, vallen ook bepaalde stemmen weg, waardoor bepaalde stukken niet of niet volledig meer gezongen kunnen worden. De terugval doet mij pijn aan het hart. Ik wil dan ook een oproep doen naar jonge mensen om bij onze groep te komen.”
“Ik heb er in elk geval alleen maar mooie herinneringen aan. Zo is voor mij een van de hoogtepunten zeker het Vredesconcert in Tielt waar we in 2014, samen met diverse andere koren, mochten aan deelnemen. Maar elk optreden is een leuke herinnering. Ik zou het dan ook zeer jammer vinden mocht dit op een bepaald moment stoppen, want het is toch een stuk dorpscultuur dat verloren zou gaan”, besluit Brigitte Pynseel. (JG)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
