De Gezinsbond bestaat exact een eeuw, maar is met 200.000 leden verre van hoogbejaard. Om de bijzondere verjaardag te vieren, brachten wij nationaal voorzitter Frans Schotte (74) uit Lendelede samen met kersvers lid Ellie Geerardyn (30) uit Kortrijk. “Kinderen zijn het allerbelangrijkste. Zij zijn de toekomst.”
In 100 jaar tijd is er toch wel een en ander veranderd, zo blijkt. Waar de Gezinsbond zich in zijn kleuterjaren voornamelijk inzette voor de materiële noden van grote gezinnen, benadrukt Lendeledenaar Frans Schotte dat de vereniging nu de belangen van álle gezinnen behartigt op verschillende vlakken. “De voordelen voor leden zijn natuurlijk gebleven, onder de vorm van een spaarsysteem en een jaarlijks kortingsboekje waar 2.300 handelaren aan deelnemen”, aldus Frans Schotte. “Daarnaast organiseren we zowel op nationaal als lokaal vlak activiteiten om de sociale cohesie te bevorderen, zoals een tweedehandsbeurs of voordrachten. We bieden ook ondersteuning aan onze leden als adviesorgaan. Dat kan over vanalles gaan: scheiding, opvoeding van de kinderen, het bouwen van een woning…”
Vaste waarde
Kunnen dan enkel leden genieten van de inspanningen van de Bond? Neen. Lobbyen behoort ook tot hun dagdagelijkse werking, iets waar niet enkel de leden de vruchten van plukken. “Denk maar aan het coronaverlof voor ouders, de verlenging van het zwangerschapsverlof, de verhoging van het basisbedrag van de kinderbijslag… Allemaal zaken waar wij de politiek voor hebben gepusht. Volgens een studie van de UAntwerpen zijn wij de derde meest beïnvloedende drukkingsgroep”, aldus Schotte.
Een heus palmares, waar zelfs Ellie Geerardyn van opkijkt. Als jonge mama van twee dochters (2 jaar en 9 maanden) werd ze recent lid en meteen ook vrijwilliger bij de Gezinsbond. “Maar niet voor alle redenen die Frans nu net opsomde”, klinkt het verrassend. “Ik ken de organisatie al lang, mijn ouders waren vroeger ook lid. Toen ik zelf mama werd, vond ik het nogal evident om zelf lid te worden. Ik kwam ermee in aanraking toen ik de hulp van de oppasdienst nodig had, één van de vele nuttige zaken die de Bond aanbiedt. Ik besloot om meteen ook vrijwilliger te worden, om mijn steentje bij te dragen. Het is enorm waardevol om een sociaal netwerk uit te bouwen. Maar dat de Gezinsbond zo’n rijke geschiedenis heeft en zich op zoveel vlakken inzet, wist ik echt niet. Indrukwekkend!”
Gezinnen hebben de afgelopen eeuw niet enkel qua vorm een transformatie ondergaan, denk maar aan alleenstaande ouders en nieuw samengestelde gezinnen, ook de struikelblokken zijn niet meer dezelfde. “De balans tussen werk en privé vinden, is aartsmoeilijk voor velen. Daarom ijveren wij tegenwoordig voor meer flexibiliteit op de werkvloer, het behouden van (deeltijds) thuiswerk, verlenging van vaderschapsverlof…”, aldus Frans.
In tegenstelling tot vroeger wordt er nu veel meer verwacht van ons
Tijd vrijmaken voor alle rollen die je als ouder vervult, blijkt voor Ellie inderdaad een van de grootste uitdagingen te zijn. Ellie: “Je wil je job goed doen, maar er ook voor zorgen dat je kinderen niets te kort komen, je sociale kring onderhouden en als het nog even kan je ook engageren voor de samenleving. We zijn veel veeleisender geworden. Volgens mij was dat vroeger minder het geval, er waren ook gewoon niet zo veel opties als nu, zeker op het vlak van hobby’s en vrije tijd.”
Zonder feestgedruis
Om het honderdjarig bestaan te vieren, stond er initieel heel wat moois op de planning. Tot corona roet in het eten kwam strooien. “We hebben besloten om de feestelijkheden niet opnieuw in te plannen op een later moment. In plaats daarvan willen we ons ondersteunend opstellen voor de lokale afdelingen om zo snel mogelijk de activiteiten weer op gang te laten komen. In de toekomst willen we nog meer onze stempel drukken met de boodschap dat kinderen het allerbelangrijkste zijn. Zij zijn de toekomst. Aandachtspunten zijn de digitalisering, financiële geletterdheid en het kinderarmoedeprobleem aanpakken”, legt Frans uit, zelf vader van drie kinderen en opa van zeven kleinkinderen.
Ellie knikt instemmend, en geeft ons meteen haar boodschap voor jonge ouders mee: “Kom buiten! Zo simpel is het. Sluit je aan bij je lokale Gezinsbond en help mee belangrijke dingen realiseren voor jezelf en andere. Geloof me, je krijg er enorm veel energie door!”
De Gezinsbond kent een lange geschiedenis
1921: De Bond der Talrijke Huisgezinnen werd opgericht vanuit socialistische, liberale én katholieke hoek, een van de weinige pluralistische bewegingen van die tijd. Initieel werd er vooral ingezet op oorlogsweduwes.
1927: De focus verschuift licht naar gezinnen met veel kinderen en de beweging krijgt een nieuwe naam. De Bond der Kroostrijke Gezinnen telt op dat moment zo’n 65.000 leden en richt zich voornamelijk op de materiële noden van gezinnen, maar denkt ook na over thema’s zoals de opvoeding en rechten van kinderen. De Bond speelt een grote rol in de afschaffing van de legerplicht, aanpassing van belastingwetgeving, betaald ouderschapsverlof…
1961: Door de taalstrijd in België was een splitsing onvermijdelijk. Naast de Franstalige afdeling kennen we vanaf dan de Bond van Grote en van Jonge gezinnen, die ook erkend wordt als culturele vereniging en z’n aanbod daaropvolgend uitbreidt.
2002: Niet enkel een naamswijziging, maar ook een serieuze inhoudelijke shift. Iedereen kan opnieuw lid worden van de Gezinsbond, ook wie minder dan drie of zelfs geen kinderen heeft (zoals grootouders). Via een spaarsysteem met zegels konden gezinnen kortingen bekomen bij tal van handelaars. In 2014 werd dit vervangen door een magneetkaart dat zowel dienst doet als lidkaart als om te sparen.
2021: De Gezinsbond viert haar honderdste verjaardag. Groot feestgedruis zit er door de langdurige coronamaatregelen niet meer in. In plaats daarvan wordt er 100 procent ingezet op het heropstarten van de lokale initiatieven.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
